لقاح

لقاح که به آن باروری نیز گفته میشود، به ترکیب سلول های جنسی نر و ماده میگویند که سبب به وجود آمدن سلول تخم می گردد. تخم اولین سلول جاندار جدید می باشد که طی تقسیم های متعدد در آخر به جانداری شبیه والدین خود تبدیل می گردد. به صورتی دیگر، لقاح به عمل جفت شدن گامت های نر و ماده به منظور پدید آوردن یک جاندار جدید می گویند.

لقاح

عمل لقاح در جانوران به صورت جفت شدن تخمک با اسپرم انجام می گیرد که در نهایت باعث به وجود آمدن رویان یا جنین می گردد. لقاح به گونه جانوران نیز بستگی دارد، امکان دارد که این عمل داخل بدن ماده انجام گیرد که در این حالت به آن بارورسازی درونی یا همان لقاح داخلی می گویند اما اگر این عمل بیرون از بدن انجام گیرد به آن بارورسازی بیرونی یا لقاح خارجی گفته می شود.

تولید مثل یا زادآوری به روندی گفته می شود که طی آن یک فرد جدید از طریق بارورسازی به وجود می آید. فرآیند بارورسازی ضامن حفظ بقای گونه های مختلف جانوران می باشد. اولین قدم برای تولید مثل جنسی و انجام لقاح، فرآیند گامت زایی می باشد. گامت یک سلول مخصوص برای تولید مثل می باشد که به منظور تولید جانداری جدید با یک گامت دیکر که از جنس مخالف همان جاندار می باشد، ترکیب می گردد.

تولید گامت در اندام تولید مثلی انجام می گیرد. این امکان وجود دارد که اندام های تولید مثلی درون جنس نر و ماده در دو جنس مختلف یک گونه یا جاندار از یک گونه وجود داشته باشد. اغلب گیاهان و یکسری از جانوران، نرماده می باشند.

لانه گزینی

در دو هفته ابتدایی بعد از انجام لقاح، سلولی که قرار است در آینده فرزند را به وجود آورد، با سرعت زیادی تکثیر می یابد و به شکل توده ای با بیشتر از صد سلول مشاهده می گردد. این توده سلولی حرکت خود در لوله رحمی را شروع می کند و خود را به محیط رحم می رساند. به این توده، بلاستوسیست می گویند که از نظر ظاهری همچون یک تمشک کوچک می باشد و اندازه آن 0.1 میلی متر است.

بلاستوسیست از دو لایه برخوردار می باشد. لایه نخست که همان لایه بیرونی می باشد. پس از تکامل بیشتر، تبدیل به جفت می شود و ترشح هورمون بارداری را آغاز می نماید. لایه درونی این توده نیز وظیفه ساخت جنین را بر عهده دارد. بلاستوسیست در آغاز درون حفره رحمی به صورت شناور است و از راه شیره هایی که از لایه های داخل رحم ترشح می گردند، تغذیه می نماید.

در اواخر هفته سوم، این توده ماهیتی تهاجمی پیدا می کند و به دیواره رحم که به منظور باروری ضخیم شده است با سختی وصل می گردد. به این مرحله، لانه گزینی گفته می شود که پس از این مرحله، باروری رخ می دهد.

لکه بینی لانه گزینی

اسپرم، دیواره خارجی تخمک را میشکافد و به داخل آن می رود و آن را بارور می سازد. با گذشت چند روز از لقاح، تخم که بارور شده است عمل لانه گزینی را درون دیواره داخلی رحم آغاز می نماید و رشد خود را ادامه می دهد. همچنان تاخیری در قاعدگی فرد رخ نمی دهد. این امکان وجود دارد که در اواخر این هفته کمی لکه بینی مشاهده گردد.

برخی زنان این تصور را دارند، که عادت ماهیانه شده اند و در برخی افراد، خون ریزی به میزانی کم است که شاید متوجه آن نشوند و دسته ای دیگر ممکن است به کلی هیچگونه خون ریزی در آنان رخ ندهد. این اتفاق تنها چند لکه مختصر می باشد که به آن لکه بینی لانه گزینی گفته می شود و علت آن نیز فرو رفتن تخم بارور شده به دیواره پر از خون داخل رحم است. اگر لقاح صورت نمی گرفت، این دیواره فرو می ریخت و سبب بروز قاعدگی می شد. این روند احتمالا از هفته قبل شروع شده یعنی حدود شش روز بعد از بارور شدن تخمک اما باز هم نمی توان زمان دقیق آن را معین کرد.

لقاح مصنوعی

در شرایط عادی، اسپرم معیوب نمی تواند با تخمک عمل لقاح را انجام دهد اما با این عمل با روش های لقاح مصنوعی قابل انجام است. در لقاح مصنوعی، امکان بارورسازی مستقسیم تخمک به وسیله اسپرم وجود دارد.

لقاح در لوله آزمایش که به آن آی وی اف نیز گفته می شود به روشی گفته می شود که در آن سلول های تخمک در شرایط آزمایشگاهی توسط اسپرم بارور می گردند و یک یا چند سلول تخم را که به دست امده است بعد از گذشت چند مرحله تقسیم سلولی، درون رحم می گذارند تا ادامه رشد جنین به شکلی طبیعی صورت گیرد.