فیلیپین

فیلیپین (به انگلیسی: Philippines) با نام رسمی جمهوری فیلیپین کشوری در مجمع‌الجزایری در جنوب شرقی آسیا، واقع در شرق ناحیه هند و چین و شمال اندونزی است.

پرچم رسمی کشور فیلیپین

اطلاعات کشور
نام کامل:	جمهوری فیلیپین
شعار:	برای خدا، مردم، طبیعت و کشور
پایتخت:	مانیل
زبان(های) رسمی:	فیلیپینی
حکومت:	جمهوری، ریاست جمهوری، حکومت متمرکز
مساحت:	۳۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۱۲۰٬۰۰۰ مایل مربع)
جمعیت:	۱۰۰٬۹۸۱٬۴۳۷ نفر
شاخص توسعه انسانی:	۰.۶۹۹
واحد پول:	پزو (PHP)
جهت رانندگی:	راست

تاریخچه

فیلیپین در سال‌های پیش از میلاد یکی از مراکز بازرگانی در منطقه جنوب شرقی آسیا بود. نخستین اروپاییانی که به این جزایر آمدند، همراهان فردیناند ماژلان کاشف معروف بودند که در سال ۹۰۰ش ـ ۱۵۲۱م به همراه او این جزیره را کشف کرده و پای به این سرزمین نهادند.

در جنگ بین آمریکا و اسپانیا مستعمره آمریکا گشت و سپس در جنگ جهانی دوم به تصرف ژاپن درآمد و در سال ۱۹۴۶ در حالی که مانیل ویرانه‌ای بیش نبود، حکومت جمهوری در این کشور بوجود آمد. حضور پرقدرت آمریکا تأثیری عمیق بر جامعه فیلیپین نهاده‌است به طوری که این جامعه هم اکنون تلفیقی از فرهنگ آسیایی و کاتولیک اسپانیایی و سرمایه‌داری آمریکایی است.

کشور فیلیپین در جنوب شرق آسیا و در غرب اقیانوس آرام و بین دریای جنوبی چین و دریای فیلیپن و در شرق کشور ویتنام، قرار گرفته است. این کشور از قرن ۱۷ میلادی تا ۲۰ مستعمره کشور اسپانیا بود. این کشور از ناحیه شمال با تایوان، از جنوب با اندونزی از جنوب غربی با مالزی، تایلند و سنگاپور مرز مشترک دارد. این کشور مجمع الجزایری با بیش از هفت هزار جزیره است که بین دریای فیلیپین و دریای جنوب چین، در شرقی ترین بخش آسیا قرار دارد.سواحلی بسیار زیبا در کشوری با پنجمین نوار ساحلی طولانی در دنیا همواره جذب کننده گردشگرانی از اغلب نقاط جهان می باشد.

زبان و فرهنگ

زبان‌های رسمی مردم فیلیپین، فیلیپینی (که به زبان تاگالوگ معروف است) و انگلیسی است. در فیلیپین بیش از ۱۸۰ زبان و گویش مختلف صحبت می شود. زبان های متداول شامل تاگالیایی (۲۶ میلیون)، سمبوئی (۲۱ میلیون)، ایلوکانو (۷،۸ میلیون)، جیمیاسی یا ایلونگو (۷ میلیون) و بسیاری دیگر است. فیلیپینی ها عمدتا از تبار مالایی هستند، غالبا با اجداد چینی و گاه آمریکایی یا اسپانیایی می باشند. بسیاری از فیلیپین ها به دلیل یک حکم اسپانیایی در قرن نوزدهم که نام آنها را به استفاده از نام خانوادگی اسپانیایی ملزم کرده است نام اسپانیایی دارند. دین اکثریت کشور کاتولیک رومی است و از مردم فیلیپین خود را کاتولیک معرفی می کنند.مذاهب دیگر شامل پروتستان (۱۰.۷%)، مسلمانان (۵.۵%)، سایر فرقه های مسیحی (۴.۵%) هستند. تقریبا %۱ درصد از فیلیپینی ها هندو و %۱ درصد دیگر بودایی هستند. جمعیت مسلمان بیشتر در استان های جنوبی میندانائو، پالاوان و مجمع الجزایر سولو زندگی می کنند که گاه به آن منطقه مورو گفته می شود. آنها عمدتا شفیعی، فرقه ای از سنی ها هستند.

آب و هوا

آب و هوای فیلیپین گرمسیری دریایی با رطوبت زیاد است و در طول سال همواره با طوفان و باران‌های موسمی روبرو هستند و به خاطره همین باران‌های سیل آسا تقریباً ۷۰٪ این جزایر را جنگل‌های سرسبز استوایی فرا گرفته‌است. دمای هوا بین ۲۰ تا ۴۰ درجه متغیر است و رطوبت نیز از ۳۶٪ تا ۹۰٪ هم می‌رسد. وقوع زمین‌لرزه در این جزایر پدیده‌ای معمولی به شمار می‌آید.

جزایر

فیلیپین کشوری است مجمع الجزایر شامل حدود ۷۵۰۰ جزیره که تنها حدود ۲۰۰۰ جزیره آن مسکونی هستند.جزایر فیلیپین به سه شاخه اصلی تقسیم می شوند: میندانائو، لوژون و ویسایا. بیش از۵۰۰۰ جزیره این کشور فاقد نام رسمی هستند.

مجموعه جزیره های فیلیپین از شمار بسیار زیادی جزیره کوچک و بزرگ تشکیل شده است که بر روی هم ۳۰۰ هزار کیلومتر مربع وسعت دارند یعنی کمتر از یک پنجم خاک ایران بیش از نیمی از خاک آن را جنگل فرا گرفته است. این جزایر که تعداد آنها به ۷۱۰۱ جزیره می رسد عموما در سه گروه بزرگ طبقه بندی می شوند.

دو جزیره لوزون و میندانائو مجموعا ۶۶٪ کل مساحت فیلیپین را شامل می شوند. از ۷۱۰۷ جزیره فیلیپین فقط ۱۰۰ جزیره مسکونی است.

پایتخت

شهر مانیل (Manila) پایتخت این کشور است که حدود ۳ میلیون در خود شهر و ۱۳ میلیون نفر در حومه خود جمعیت دارد. مانیل محل مدیریت و مرکز تجارت و صنعت، فرهنگ، هنر و آموزش فیلیپین است. مانیل همچنین بزرگترین و مهمترین شهر فیلیپین است. همچنین یکی از دوست داشتنی ترین و مهیج ترین شهرهای آسیا است. شهر مانیل با سایر شهرها و شهرداری های بزرگ ترکیب شده است تا آنچه را که امروزه به عنوان مترو مانیل شناخته می شود، تشکیل دهد و مساحت آن ۶۰ کیلومتر مربع باشد.

مانیل به مدت ۴ قرن شهر اصلی فیلیپین بوده و مرکز توسعه صنعتی آن و همچنین بندر بین المللی است. این شهر در یکی از بهترین بندرگاه های منطقه اقیانوس آرام واقع شده است و در حدود ۱۱۰۰ کیلومتری جنوب شرقی هنگ کنگ قرار دارد. این شهر از زمان نابودی در جنگ جهانی دوم بازسازی شد و دستخوش توسعه سریع اقتصادی شده است. البته این شهر با مشکلات آلودگی، ترافیک و جمعیت زیاد روبرو است.

روند جمعیتی

تراکم جمعیت فیلیپین زیاد است ، اما توزیع جمعیت نابرابر است. نرخ زاد و ولد این کشور به طور قابل توجهی بالاتر از میانگین جهانی و همچنین میانگین منطقه جنوب شرقی آسیا است. تلاش ها از اواسط قرن بیستم برای کند کردن نرخ رشد کلی جمعیت تا حدودی موفقیت آمیز بود ، تا حدی به این دلیل که کاهش نرخ زاد و ولد تا حدودی با کاهش نرخ مرگ و میر جبران شده بود. به ویژه از زمان جنگ جهانی دوم ، جمعیت از مناطق روستایی به شهرها منتقل شده است. در آغاز قرن بیستم بیش از چهار پنجم جمعیت روستایی بودند ، اما در اوایل قرن 21 این نسبت تقریباً به دو پنجم کاهش یافته بود. مهاجران زیادی به ایالات متحده، اوکیناوا ، گوام و کانادا رفته اند. علاوه بر این ، تعداد زیادی از کارگران ماهر و نیمه ماهر مأموریت موقت خارج از کشور را گرفته اند، عمدتا در خاورمیانه و به طور فزاینده ای ، در شرق و جنوب شرقی آسیا مشغول به کار هستند.

اقتصاد

فیلیپین تا حد زیادی کشوری وابسته به کشاورزی است. اقتصاد آن وابسته به کارآفرینی آزاد است افراد و موسسات غیردولتی مختارند در توسعه و مدیریت آن مشارکت کنند ، گاهی اوقات با کمک اعتبار دولتی. بخش کشاورزی بخش مهمی از اقتصاد فیلیپین است ، اگرچه تنها حدود یک هفتم از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد. محصولات را می توان در طول سال در خاکهای غنی و حاصلخیز کشور کشت کرد و تقریباً یک سوم نیروی کار در این بخش مشغول به کار است. عمده محصولات کشاورزی نیشکر ، برنج ، نارگیل ، موز ، ذرت (ذرت) و آناناس است. محصولات اضافی شامل انبه ، مرکبات ، پاپایا و دیگر میوه های گرمسیری است. قهوه و تنباکو و الیاف مختلف عمدتا برای تهیه طناب استفاده می شود از دیگر محصولات می باشند. در این منطقه انواع مختلفی از سبزیجات برای مصارف داخلی تولید می شود. برنج ، محصول اصلی ، به ویژه در مرکز و شمال مرکزی لوزون ، جنوب مرکزی میندانائو ، نگروس غربی و شرق و مرکز پانای کشت می شود. حدود یک چهارم کل زمین های کشاورزی برای پرورش برنج استفاده می شود. از اوایل دهه 1970 تولید برنج در فیلیپین به میزان قابل توجهی بهبود یافته است و در برخی از سال‌ها مازاد کافی برای صادرات برنج وجود دارد. عوامل موثر در این افزایش تولید عبارتند از توسعه و استفاده از گونه های برنج با بازده بیشتر ، احداث جاده های تغذیه کننده و کانال های آبیاری و استفاده از کودهای شیمیایی. استفاده از تکنیک های کشاورزی در فیلیپین معایبی نیز داشته است. فیلیپین یکی از بزرگترین تولید کنندگان نارگیل و محصولات نارگیل در جهان است و اینها کالاهای مهم صادراتی هستند. نیشکر به طور گسترده ای در مرکز و شمال مرکزی لوزون ، نگروس غربی و در پانای کشت می شود. ماهی بخش قابل توجهی از پروتئین را در رژیم غذایی فیلیپین تأمین می کند و ماهیگیری از اوایل دهه 1990 به آرامی اما پیوسته در حال رشد است. از جمله مهمترین ماهی های تجاری می توان به شیر ماهی (ماهی شبیه شاه ماهی) ، ساردین ، آنچوی ، ماهی تن و ماهی قزل آلا اشاره کرد. زمانی نیمی از مساحت کل فیلیپین پوشیده از جنگل بود. دراین ناحیه ، بخش زیادی از درختان با ارزش تجاری ، به ویژه لاوان ، نارا (گونه ای از پتروکارپوس که در ساخت کابینت استفاده می شود) و دیگر چوب های سخت گرمسیری و کاج فراوان بود. با این وجود ، قطع درختان سنگین و اقدامات نامناسب جنگلکاری ، مقدار قابل توجهی از زمین های جنگلی را کاهش داده است. ممنوعیت صادرات چوب های سخت از اواسط دهه 1980 اعمال شده است ، اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد بسیاری از چوب ها همچنان به طور غیرقانونی از کشور خارج می شوند. درختان جنگل های فیلیپین همچنان چوب را برای روکش ، تخته سه لا ، مبلمان ، دیوارپوش ، خمیر و کاغذ و مصالح ساختمانی سبک ، برای مصارف داخلی و بین المللی تأمین می کنند. سایر محصولات جنگلی سایر محصولات جنگلی قابل توجه شامل حصیر ، گوتاپرکا ، رزین های مختلف و بامبو است.

جمعیت

فیلیپین یکی از پر جمعیت ترین کشورهای دنیاست و جمعیت فیلیپین با توجه به رشد زیادی که در سال های اخیر داشته همواره مورد توجه قرار گرفته است. این کشور در حال حاضر با جمعیت حدود 109.5 میلیونی این کشور در رده 13ام جهان قرار گرفته است. رشد جمعیت در فیلیپین در حال حاضر بیش از 1 درصد است و از کشورهای پرجمعیت و رو به رشد جمعیتی شناخته می شود.

غذاها و خوراکی‌ها

Adobo

غذای ملی فیلیپین، ادوبو نوعی خورش مرغ یا گوشت قرمز و... است که در سرکه، سس سویا، سیر، برگ بو و دانه فلفل پخته شده است.

Pancit

پانسین یک نوع غذای نودل با منشأ چینی است. پانسیت بسته به منطقه و مواد تشکیل دهنده، انواع مختلفی دارد. برخی از محبوب‌ترین آن‌ها عبارتند از pancit bihon (رشته برنج نازک)، pancit کانتون (نودل تخم مرغ غلیظ)، pancit Malabon (نودل با غذاهای دریایی و سس پرتقال) و pancit palabok (رشته با سس میگو).

Lumpia

لومپیا یک غذای محبوب فیلیپینی است که شامل، یک اسپرینگ رول ترد پر از گوشت، سبزیجات، پنیر یا میوه می‌باشد. لومپیا را می‌توان به صورت سرخ شده سرو کرد و یا آن‌را در سرکه، سس شیرین و ترش یا سس کچاپ آغشته کرد و بعد سر میز آورد.

Lechon

یک خوک کامل بریان که از بیرون ترد و از داخل لطیف است. Lechon معمولاً پای ثابت هر جشن فیلیپینی است. البته این غذا از خوراکی‌های اعیانی فیلیپین هم محسوب می‌شود.

Sinigang

سوپ ترش که با تمر هندی، گوجه فرنگی، پیاز، سبزیجات و گوشت یا غذاهای دریایی درست می شود. Sinigang را می‌توان با گوشت خوک، گوشت گاو، مرغ، ماهی یا میگو درست کرد.

Kare-kare

یک خورش با پایه بادام زمینی و دم گاو نر، تربچه، سبزیجات و رب میگو، Kare-kare اغلب با برنج و باگونگ (ماهی تخمیر شده یا خمیر میگو) سرو می شود.

Halo-halo

یک دسر با طراوت از یخ تراشیده شده، شیر تبخیر شده، لوبیاهای شیرین، میوه‌ها، ژله، بستنی و سایر مواد افزودنی. Halo-halo در فیلیپینی به معنای «مخلوط کردن» است و با هم زدن همه مواد با هم می‌توانید بهترین لذت را از تجربه کردن این دسر خوشمزه ببرید.

Sisig

یک غذای تند از سر خوک خرد شده، جگر، فلفل چیلی، پیاز و کالامانسی (یک مرکبات) Sisig یک میان وعده محبوب است که با انواع نوشیدنی سرو می‌شود.

اماکن دیدنی

ال نیدو (El Nido)

ال نیدو که در پالاوان شمالی بر روی لبه ی خلیج باکوئیت واقع شده یکی از جاذبه های گردشگری پر طرفدار فیلپین است و بیشتر به خاطر جزایر و تالاب‌های بهشت‌مانندش و پوشش های سنگی، ماهی ها و مرجان های رنگارنگ مشهور است.

گشت های تفریحی با قایق و گشت با اتوبوس در ال نیدو از جمله بازدید از تالاب بزرگ ال نیدو را نباید از دست داد.

جزیره باتان (Batan Island)

یکی دیگر از محبوب ترین جاذبه های گردشگری فیلیپین، جزیره باتان است که به دلیل  صخره های سرسبز و آب های موجدار برای موج سواری، تپه های باشکوه و گاوهای در حال چرا، خانه های سنگی، کلیساهای اسپانیایی گردشگران زیادی به خود جذب می کند و به دلیل بازدید گردشگران چینی از آن مشهور شده است.

ساحل سفید (White Beach)

یکی از بهترین مکان ها برای بازدید، ساحل سفید در بوراکای است. این پرجمعیت ترین ساحل جزیره است، اما در آن فرصت های زیادی برای قایق سواری و سایر ورزش های آبی خواهید یافت. تعداد زیادی صندلی و بانوج در زیر درختان نخل وجود دارد،

دریاچه پیناتوبو (Lake Pinatubo)

یکی دیگر از بهترین جاذبه های فیلیپین، دریاچه پیناتوبو می باشد که بسیار زیبا و محصور کننده بوده و طبیعت زیبایی را به خود اختصاص داده است. این دریاچه در شمال غربی فیلیپین و در استان زامبالیز واقع شده و نام آن پس از زلزله سال ۱۹۹۱ و فعال شدن آتشفشان خاموشی انتخاب شد.

پل معلق (Hanging Bridge)

در جزیره بوهول، پلی که تماماً از بامبو ساخته شده است، با طول تقریباً 40 متر در هوا بر روی رودخانه لوبوک تاب می خورد. برای کسانی که حس ماجراجویی دارند یا میل به غلبه بر ترس از ارتفاع دارند، پیاده روی بر روی پل معلق یک تجربه هیجان انگیز است که هرگز فراموش نخواهید کرد. پل معلق در شهر سویا است. در طول سال‌ها، این پل که در اصل با بامبو بافته شده ساخته شده، به دلیل محبوبیت آن در بین گردشگران، نکات ایمنی در ساخت آن رعایت شده است

ویگان (Vigan)

منطقه ویگان یکی دیگر از جاذبه های گردشگری فیلیپین است که با قدم زدن در خیابان های Calle Crisologo در ویگان، می توانید به گذشته سفر کنید. این شهر قرن شانزدهمی، یکی از میراث جهانی یونسکو و یک نقطه توریستی محبوب در فیلیپین به شمار می رود که با موفقیت توانسته است منطقه تاریخی را حفظ کند، جایی که هنوز هم می توانید کالساس (کالسکه اسب) را پیدا کنید.همچنین دارای جذابیت دنیای قدیم و معماری استعماری اسپانیایی است.

ساگادا (Sagada)

در شمال فیلیپین در اعماق کوه‌های کوردیلا، دهکده‌ای به نام ساگادا واقع شده که یکی دیگر از جاذبه های گردشگری فیلیپن بوده و دارای زیبایی های بی نظیر و منحصر به فردی دارد. فرهنگ ایفوگائو در این دهکده ریشه دارد که تا به الان پا بر جا مانده است.دلیل جذابیت این دهکده وجود تابوت‌های آویزان است که چند قرن قدمت دارند و از صخره‌های دره اکو آویزان شده‌اند. این تدفین های تشریفاتی مختص افراد قبایل ثروتمند بود.