نمایش مبدأ برای ابوالحسین احمد بن محمد

'''ابوالحسین احمد بن محمد''' یکی از امیران سلسله [[علویان طبرستان]] بود. ابوالحسین احمد بن محمد در تاریخ 270 ه‍.ق بعد از [[حسن بن زید]] به حکومت رسید و تا تاریخ 271 ه‍.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او [[آمل]] بود. سرانجام بعد از ابوالحسین احمد بن محمد، [[محمد بن زید]] به امارت رسید.

او از بزرگان زیدیان در ری بود که پس از قیام داعی کبیر به او پیوست. وی مدتی بعد داماد داعی کبیر شد. در سال آخر حکومت داعی کبیر برادرش، [[محمد بن زید]]، در گرگان و داعی در آمل مستقر بود. احمد بن محمد، نیز اعمال حکومتی را در آمل انجام می‌داد.

پس از آن‌که داعی در ۳ رجب ۲۷۰ هجری قمری درگذشت. احمد برخلاف وصیت داعی بر مسند قدرت نشست و با محمد بن زید به مخالفت برخاست. وی در دوران حکومتش با اهدای هدایایی به بزرگان حکومت علویان طبرستان، آن‌ها را از خود راضی نگهداشت. اما پس از ده ماه محمد بن زید حکومت را از او گرفت.[[پرونده:پادشاهان-ایران.png|جایگزین=پادشاهان ایران|بندانگشتی|پادشاهان ایران{{شاه و خلیفه|نام(های)=ابوالحسین احمد بن محمد|نام کامل=|لقب(ها)=داعی طبرستان، القائم|تاریخ تولد=|محل تولد=|تاریخ فوت=|محل فوت=|علت مرگ=|محل دفن=|سلسله=علویان طبرستان|قلمرو=شمال ایران|مرکز حکومت=آمل|وزیر اعظم=|شاه قبلی=	حسن بن زید|شاه بعدی=محمد بن زید|آغاز سلطنت=270 ه‍.ق|پایان سلطنت=271 ه‍.ق|نام پدر=محمد بن ابراهیم|نام مادر=|همسر(ها)=|فرزند(ان)=|خویشاوندی=داماد داعی کبیر}}]]
== قلمرو ==
در منابع قلمرو حکومت ابوالحسین احمد بن محمد 'شمال ایران' ذکر شده است.