خودرو گازوئیلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خودرو گازوئیلی''' | '''خودرو گازوئیلی''' یا موتور دیزل، گونه‌ای موتور درون‌سوز است که در آن از چرخه دیزل برای ایجاد حرکت استفاده می‌شود. تفاوت اصلی آن با دیگر موتورها استفاده از احتراق در اثر تراکم است. در این گونه پیشرانه‌ها عمل جرقه زنی صورت نمی‌گیرد، بلکه مخلوط سوخت و هوا در اثر تراکم بسیار بالا بدون جرقه‌زدن متراکم می‌شوند و دور اصلی این پیشرانه‌ها برخلاف موتورهای بنزین سوز ۱۰۰۰ دور در دقیقه محسوب می‌گردند. | ||
[[پرونده:پورشه ماکان.jpg|جایگزین=پورشه ماکان|بندانگشتی|پورشه ماکان]] | [[پرونده:پورشه ماکان.jpg|جایگزین=پورشه ماکان|بندانگشتی|پورشه ماکان]] | ||
== تاریخچه == | |||
مهندس و مخترع آلمانی به نام رودولف دیزل، در سال 1878 به مدرسه پلی تکنیک آلمان رفت و در آنجا با مباحثی همچون پیشرانه‌های بنزینی و موتورهای بخار آشنا شد. دیزل همیشه به این فکر می‌کرد که این مباحث کامل نیستند و به همین خاطر به این فکر افتاد تا پیشرانه‌ای (Propulsion) متفاوت و کامل را بسازد که مشکلات نسخه قبلی خود را نداشته باشد و در عین حال، بازدهی بیشتری هم داشته باشد. | |||
او بالاخره پس از 14 سال موفق شد تا پیشرانه‌ای اختراع کند که در زمان احتراق به جای استفاده از بنزین، از گازوئیل استفاده کند. البته سیستمی که او طراحی کرده بود، اشکالاتی همچون سر و صدای زیاد و آلودگی هوای زیاد را نیز داشت. به همین خاطر هم در ابتدا از پیشرانه‌های دیزلی تنها در کشتی‌ها، اتوبوس‌ها و در نهایت خودروهای بسیار بزرگ و سنگین استفاده شد. | |||
[[رده:خودرو گازوئیلی]] | [[رده:خودرو گازوئیلی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۱۵
خودرو گازوئیلی یا موتور دیزل، گونه‌ای موتور درون‌سوز است که در آن از چرخه دیزل برای ایجاد حرکت استفاده می‌شود. تفاوت اصلی آن با دیگر موتورها استفاده از احتراق در اثر تراکم است. در این گونه پیشرانه‌ها عمل جرقه زنی صورت نمی‌گیرد، بلکه مخلوط سوخت و هوا در اثر تراکم بسیار بالا بدون جرقه‌زدن متراکم می‌شوند و دور اصلی این پیشرانه‌ها برخلاف موتورهای بنزین سوز ۱۰۰۰ دور در دقیقه محسوب می‌گردند.
تاریخچه
مهندس و مخترع آلمانی به نام رودولف دیزل، در سال 1878 به مدرسه پلی تکنیک آلمان رفت و در آنجا با مباحثی همچون پیشرانه‌های بنزینی و موتورهای بخار آشنا شد. دیزل همیشه به این فکر می‌کرد که این مباحث کامل نیستند و به همین خاطر به این فکر افتاد تا پیشرانه‌ای (Propulsion) متفاوت و کامل را بسازد که مشکلات نسخه قبلی خود را نداشته باشد و در عین حال، بازدهی بیشتری هم داشته باشد.
او بالاخره پس از 14 سال موفق شد تا پیشرانه‌ای اختراع کند که در زمان احتراق به جای استفاده از بنزین، از گازوئیل استفاده کند. البته سیستمی که او طراحی کرده بود، اشکالاتی همچون سر و صدای زیاد و آلودگی هوای زیاد را نیز داشت. به همین خاطر هم در ابتدا از پیشرانه‌های دیزلی تنها در کشتی‌ها، اتوبوس‌ها و در نهایت خودروهای بسیار بزرگ و سنگین استفاده شد.