جنگ ویتنام

جنگ ویتنام (به ویتنامی: Chiến tranh Việt Nam) نام مجموعه عملیات و درگیری‌های نظامی‌ای است که از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ میلادی بین نیروهای ویتنام شمالی و جبهه ملی آزادی‌بخش ویتنام جنوبی از یک سو، ایالات متحده آمریکا از سوی دیگر رخ داد.

سربازان آمریكایی پنجاه سال پیش در زمان جنگ ویتنام با حمله به چند دهكده ویتنامی از طریق سواحل «سون می»، 504 غیرنظامی را كه عمدتا زنان و كودكان بودند، به قتل رساندند كه از آن به عنوان كشتار «مای لی» نیز یاد می‌شود.

حضور آمریکا در طول جنگ ویتنام، که به جنگ دوم هندوچین مشهور است، آن را اساسا به یک جنگ آمریکایی تبدیل کرد که به دنباله‌ی جنگ اول هندوچین رخ داد که در آن، میان ویتنام شمالی – تحت حمایت چین و سایر متحدان کمونیست‌اش – با ویتنام جنوبی – تحت حمایت ایالات متحده و سایر متحدان ضد کمونیست‌اش – جنگ شدیدی در گرفت. بیش از یک میلیون غیر نظامی به همراه صدها هزار نفر از طرف‌های درگیر در این جنگ به کام مرگ فرو رفتند.

علت جنگ

دولت آمریکا در زمان ریاست جمهوری ژنرال (ایزنهاور) حضور نیرو‌های نظامی آمریکا در خاک ویتنام را به عنوان راهی برای جلوگیری از گسترش نفوذ و کنترل کمونیسم در ویتنام جنوبی پیرو نظریه دومینو‌ می‌دانست. با توجه به اصل ریزش دومینو اگر یک منطقه کمونیستی می‌شد مناطق اطراف را هم به دنبال خودش پایین می‌کشید و در کام کمونیسم و تحت نظر اتحاد جماهیر شوروی یا جمهوری خلق چین قرار می‌داد و به گسترش قلمرو کمونیسم کمک و از قلمرو دولت‌های سرمایه‌داری می‌کاست. (بعد از اتحاد جماهیر شوروی، چین، کره شمالی، ویتنام، لائوس …). دولت ویتنام شمالی برای اتحاد تحت حکومت کمونیستی می‌جنگید، آن‌ها اختلاف را ابتدا جنگ مستعمراتی فقط علیه نیروی‌های استعماری فرانسوی می‌دانستند، اما وقتی آمریکا به ویتنام جنوبی پیوست اختلاف را به جنگ علیه کل دولت ویتنام جنوبی که آن را دولت دست نشانده آمریکا می‌خواندند، تغییر دادند (اگرچه پیش از ورود آمریکا به این جریان فرانسوی‌ها بواسطه تغییرات صورت گرفته در خود فرانسه در حال ترک ویتنام بودند).