موسی کاظم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (AlIA صفحهٔ موسی ابن جعفر را به موسی کاظم منتقل کرد) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:تصویر گنبد حرم امام کاظم.jpg|جایگزین=تصویر گنبد حرم امام کاظم(ع) و امام جواد(ع)|بندانگشتی|تصویر گنبد حرم امام کاظم<sup>(ع)</sup> و امام جواد<sup>(ع)</sup>]] | '''موسی بن جعفر''' مشهور به '''امام موسی کاظم<sup>(ع)</sup>''' در ذیحجهٔ ۱۲۷ یا ۷ صفر ۱۲۸ هجری قمری به دنیا امد. نام مادر ایشان [[حمیده]] و نام پدر ایشان [[جعفر صادق|جعفر ابن محمد]] است. ایشان امام هفتم شیعیان هستند. او ملقّب به '''کاظِم''' و '''بابُالْحَوائِج''' است.[[پرونده:تصویر گنبد حرم امام کاظم.jpg|جایگزین=تصویر گنبد حرم امام کاظم(ع) و امام جواد(ع)|بندانگشتی|تصویر گنبد حرم امام کاظم<sup>(ع)</sup> و امام جواد<sup>(ع)</sup>{{مناصب|عنوان منصب=امام هفتم شیعیان|آغاز به کار=سال ۱۴۸ هجری قمری|پس از=[[امام جعفر صادق(ع)]]|پیش از=[[امام رضا(ع)]]|پایان کار=سال ۱۸۳ هجری قمری}}{{شخصیت|نام(های)=کاظِم | ||
بابُالْحَوائِج | |||
عَبدُالصّالِح|وضعیت حیات=به شهادت رسیده|تاریخ تولد=ذیحجهٔ ۱۲۷ یا ۷ صفر ۱۲۸ هجری قمری|محل تولد=ابواء|محل دفن=کاظمین|تاریخ شهادت=۲۵ رجب ۱۸۳ ه.ق|محل شهادت=بغداد|نام پدر=جعفر صادق|نام مادر=حمیده}}]]دوره امامت امام کاظم<sup>(ع)</sup> با اوج قدرت خلافت عباسی همزمان بود و او در برابر حکومت وقت، تقیه می‌کرد و شیعیان را نیز به این کار سفارش می‌نمود؛ از این رو موضع‌گیری صریحی از امام هفتم شیعیان در برابر خلفای عباسی و قیامی گزارش نشده. با وجود این، وی در مناظره و گفتگو با خلفای عباسی و دیگران تلاش می‌کرد از خلافت عباسیان مشروعیت‌زدایی کند. | |||
امام کاظم<sup>(ع)</sup> برای ارتباط با شیعیان، سازمان وکالت را گسترش داد و در مناطق مختلف، افرادی را به عنوان وکیل تعیین کرد. از سوی دیگر، حیات امام کاظم<sup>(ع)</sup> همزمان با بروز انشعاباتی در شیعه بود و فرقه‌های [[اسماعیلیه]]، [[فطحیه]] و [[ناووسیه]] با آغاز امامت او و فرقه [[واقفیه]] پس از شهادت او شکل گرفت.<ref>[https://fa.wikishia.net/view/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C_%DA%A9%D8%A7%D8%B8%D9%85_%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85 <امام موسی کاظم علیه‌السلام>]، برداشت شده در 23 دی 1401</ref> | |||
== وصیت امام صادق(ع) و سرگردانی برخی شیعیان == | |||
در منابع آمده است امام صادق<sup>(ع)</sup> با توجه به سخت‌گیری‌های عباسیان و برای حفظ جان امام کاظم<sup>(ع)</sup>، پنج نفر ـ از جمله خلیفه عباسی ـ را به عنوان وصی خود معرفی کرد. با وجود اینکه امام صادق<sup>(ع)</sup>، بارها امام پس از خود را به اصحاب خاصش معرفی کرده بود اما این اقدام تا حدی وضع را برای شیعیان مبهم و سخت کرد. در این دوره، برخی از اصحاب برجسته امام صادق<sup>(ع)</sup> مانند [[مؤمن طاق]] و [[هشام بن سالم]] هم دچار تردید شده بودند. آنان ابتدا به سراغ [[عبدالله افطح]]، که ادعای امامت کرده بود، رفتند و از او درباره زکات پرسیدند. اما پاسخ‌های عبدالله آنها را قانع نکرد. آن دو سپس با موسی بن جعفر<sup>(ع)</sup> ملاقات کردند و با پاسخ‌های وی قانع شدند و امامت او را پذیرفتند. یکی از دلایل اصلی بروز انشعابات شیعه در این زمان را میتوان این موضوع دانست. | |||
== منابع == | |||
<references /> | |||
[[رده:امامان شیعه]] | |||
[[رده:چهارده معصوم]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۴۵
موسی بن جعفر مشهور به امام موسی کاظم(ع) در ذیحجهٔ ۱۲۷ یا ۷ صفر ۱۲۸ هجری قمری به دنیا امد. نام مادر ایشان حمیده و نام پدر ایشان جعفر ابن محمد است. ایشان امام هفتم شیعیان هستند. او ملقّب به کاظِم و بابُالْحَوائِج است.
| امام هفتم شیعیان | |
|---|---|
| آغاز به کار: | سال ۱۴۸ هجری قمری |
| پس از: | امام جعفر صادق(ع) |
| پیش از: | امام رضا(ع) |
| پایان کار: | سال ۱۸۳ هجری قمری |
| اطلاعات شخصی | |
|---|---|
| نام(های): | کاظِم بابُالْحَوائِج عَبدُالصّالِح |
| وضعیت حیات: | به شهادت رسیده |
| تاریخ تولد: | ذیحجهٔ ۱۲۷ یا ۷ صفر ۱۲۸ هجری قمری |
| محل تولد: | ابواء |
| محل دفن: | کاظمین |
| تاریخ شهادت: | ۲۵ رجب ۱۸۳ ه.ق |
| محل شهادت: | بغداد |
| نام پدر: | جعفر صادق |
| نام مادر: | حمیده |
دوره امامت امام کاظم(ع) با اوج قدرت خلافت عباسی همزمان بود و او در برابر حکومت وقت، تقیه می‌کرد و شیعیان را نیز به این کار سفارش می‌نمود؛ از این رو موضع‌گیری صریحی از امام هفتم شیعیان در برابر خلفای عباسی و قیامی گزارش نشده. با وجود این، وی در مناظره و گفتگو با خلفای عباسی و دیگران تلاش می‌کرد از خلافت عباسیان مشروعیت‌زدایی کند.
امام کاظم(ع) برای ارتباط با شیعیان، سازمان وکالت را گسترش داد و در مناطق مختلف، افرادی را به عنوان وکیل تعیین کرد. از سوی دیگر، حیات امام کاظم(ع) همزمان با بروز انشعاباتی در شیعه بود و فرقه‌های اسماعیلیه، فطحیه و ناووسیه با آغاز امامت او و فرقه واقفیه پس از شهادت او شکل گرفت.[۱]
وصیت امام صادق(ع) و سرگردانی برخی شیعیان
در منابع آمده است امام صادق(ع) با توجه به سخت‌گیری‌های عباسیان و برای حفظ جان امام کاظم(ع)، پنج نفر ـ از جمله خلیفه عباسی ـ را به عنوان وصی خود معرفی کرد. با وجود اینکه امام صادق(ع)، بارها امام پس از خود را به اصحاب خاصش معرفی کرده بود اما این اقدام تا حدی وضع را برای شیعیان مبهم و سخت کرد. در این دوره، برخی از اصحاب برجسته امام صادق(ع) مانند مؤمن طاق و هشام بن سالم هم دچار تردید شده بودند. آنان ابتدا به سراغ عبدالله افطح، که ادعای امامت کرده بود، رفتند و از او درباره زکات پرسیدند. اما پاسخ‌های عبدالله آنها را قانع نکرد. آن دو سپس با موسی بن جعفر(ع) ملاقات کردند و با پاسخ‌های وی قانع شدند و امامت او را پذیرفتند. یکی از دلایل اصلی بروز انشعابات شیعه در این زمان را میتوان این موضوع دانست.
منابع
- ↑ <امام موسی کاظم علیه‌السلام>، برداشت شده در 23 دی 1401