آتروپین

آتروپین (به انگلیسی: Atropine) دارویی است که با مهار کردن جذب استیل کولین در گیرنده های موسکارین، بر عضله های صاف بدن، غدد برون ریز، حرکت های تمام دستگاه گوارش و نیز گیرنده های پس عقده‌ای میوکارد تاثیر می‌گذارد.

تصویر ساختار شیمیایی آتروپین

آتروپین (به انگلیسی: Atropine)
فرمول شیمیایی:	C17H23NO3
عنوان دارو:	آتروپین (به انگلیسی: Atropine)
جرم مولی:	289.369 g·mol−1
نام‌های تجاری:	Atropen
شکل دارو:	آمپول، قرص، قطره
روش مصرف دارو:	Oral, IV, IM, rectal
کد ATC:	A03BA01 S01FA01

آتروپین در افزایش سرعت تخلیه الکتریکی گروه سینوسی، و کاهش مقدار زمان مورد نیاز برای پاسخ از گره دهلیزی- بطنی، سبب افزایش ضربان قلب، چه دهلیزی و چه بطنی، می‌گردد.

موارد مصرف

• درمان اسپاسم پیلور، اسپاسم مجاری گوارش

• درمان اسپاسم مجاری صفرا با کمک مورفین

• برادیکاردی سینوسی نوع علامت دار

• درمان آب سیاه

• قاعدگی سخت و دردناک

• کاهش میزان ترشح شدن بزاق دهان و ترشح دستگاه تنفسی پیش از اقدام به بیهوشی

• درمان مسمومیت های ناشی از مهارکننده های کولین استراز

• از بین بردن اثرات مسمومیت بر اثر استرهای اسید فسفریک

• درمان پارکینسون

• عدم انقباض عضله قلب و عدم خروج هیچگونه خون از قلب که گاها منجر به تشخیص مرگ بالینی می‌شود (آسیستول)

• تاثیر در گشادی برونش

• شب ادراری و قولنج کلیه

اطلاعات دارو

آمپول در دوز ۰.۵ میلی گرم، ۲ میلی گرم، ۸/۰ میلی گرم موجود است.

نحوه‌ی مصرف

• در حین احیای مریض، مجاز به حداکثر تزریق ۶ عدد آمپول هستید. (۱ میلی گرم هر ۳ تا ۵ دقیقه تزریق به داخل ورید یا انفوزیون درون استخوان (IO))

• برای نوزادان و شیرخواران حداقل ۰.۱ میلی گرم تا حداکثر ۰.۵ میلی گرم. ۳ تا ۵ دقیقه پس از تزریق دوز اول، می‌توان حداکثر یک تزریق دیگر انجام داد.

• برای رفع برادیکاردی، حداقل میزان تزریق ۰.۵ میلی گرم و حداکثر آن ۳ میلی گرم است.

موارد منع مصرف

• در صورت حساسیت به آتروپین، مصرف نشود.

• بیماری هایی که سبب انسداد دستگاه گوارشی هستند.

• در افراد مسن و ناتوان

• مبتلا بودن به آسم

• آب مروارید سیاه با زاویه بسته

• ابتلا به بیماری کولیت روده

• ابتلا به بیماری های کلیوی

فارماکوکینتیک آتروپین

• این دارو در کبد توسط آنزیم ها متابولیسم می‌شود.

• انتشار آتروپین در تمام بدن است.

• آتروپین از سد خونی- مغزی می‌تواند بگذرد.

• مقدار ۳۰ و گاها ۵۰ درصد دارو از طریق کلیه ها از بدن دفع می‌شوند.

• طول اثر این دارو کوتاه است.

• آتروپین پس از گذشت دو ساعت و نیم از بدن به طور کامل دفع می‌شود.

عوارض مصرف

• خشک شدن دهان، خشکی پوست، خشکی بینی، خشکی گلو

یبوست

• گشاد شدن مردمک های چشم

• مواجه شدن با مشکل در انجام عمل بلع

• پیدا کردن دوبینی

• کاهش میزان تعریق بدن

تداخلات دارویی

تداخلات کلی:

• اثرگذاری بر نتیجه‌ی آزمایش های تشخیصی برای هورمون ها

• افزایش تاثیر گروه آنتی کولینرژیک ها

تداخلاتی که باید حتما از آن‌ها پرهیز کرد ( پرهیز رده X) شامل داروهای زیر می‌باشد:

• آکلیدینیوم

• سیمتروپیوم

• برمید گلیکوپیرونیوم (گلیکوپیرولات - داروی استنشاقی از طریق دهان)

• لیوسولپراید ( درمان بیماران سایکوز)

• اوکساتومید

• پتاسیم کلرید

• تیوتروپیوم بروماید

• پتاسیم سیترات

• ویبرزی ( الوکسادولین)

• اومکلیدینیوم بروماید

• روفناسین

• ماسیمورلین

• گلیکوپیرونیوم بروماید ( مصرف موضعی)

• ایپراتروپیوم بروماید (ایپراتروپیوم - داروی استنشاقی از طریق دهان)

آتروپین اثرات دارو های زیر را به صورت سیستمیک کاهش می‌دهد:

• مهارکننده های استیل کولین استراز

• نیتروگلیسیرین

• ایتوپرید

• لوسولپیرید

• ماسیمورلین

• سینکالید (تزریقی)

• سکرتین

آتروپین اثرات دارو های زیر را افزایش می‌دهد:

• گروه آنتی کولینرژیک ها

• فرآورده هایی که دارای کانابینویید می‌باشند.

• سیمتروپیوم بروماید

• کلوزاپین

• الوکسادولین

• افدرین (نوع سیستمیک مد نظر است)

• روفناسین

• پتاسیم کلراید

• گلوکاگون

• انواع دیورتیک ها ( تیازیدی و شبه تیازیدی)

• میربتریک (میرابگرون)

• آگونیست های اپیوئید

• گلیکوپیرولات (برمید گلیکوپیرونیوم - داروی استنشاقی از طریق دهان)

• پتاسیم سیترات

• راموسترون

• ریتودرین

• تیوتروپیوم بروماید

• توپیرامات

داروی زیر اثر آتروپین را کم می‌کند:

• مهارکننده های استیل کولین استراز

دارو های زیر اثر آتروپین را افزایش می‌دهند:

• آکلیدینیوم بروماید

• آمانتادین

• فرآورده هایی که شامل توکسین بوتولونیوم می‌باشند.

• کلرال بتائین

• گلیکوپیرونیوم بروماید (موضعی)

• ایپراتروپیوم بروماید (موضعی)

• میانسرین

• اوکساتومید

• پراملینتید

• اومکلیدینیوم بروماید

تداخل غذایی خاصی برای این دارو ذکر نشده است.

هشدارها

• نوزادان و کودکان ممکن است نسبت به اثرات و عوارض این دارو حساس باشند.

• با مصرف این دارو میزان تعریق بدن کاهش می‌یابد، در نتیجه دمای کلی بدن ممکن است با افزایش مواجه شود.

• احتمال مشکل و نارسایی در حافظه در سالخوردگان وجود دارد.

• بروز هیجاناتی که قبلا مشاهده نشده است ممکن است در سالخوردگان رخ دهد. این بروز با میزان دوز دریافتی در ارتباط است.

• پس از مصرف دارو از انجام فعالیت هایی که منجر به افزایش دمای بدن می‌شود خودداری کنید. همچنین به محیط هایی با دمای بالا نروید.

• احتمال کم شدن تحرکات دستگاه گوارش، جمع شدن ادرار و عدم توانایی در تخلیه، افزایش حجم پروستات در آقایان، ایجاد کولیت و آریتمی قلب وجود دارد.

احتمال ابتلا به خشکی دهان و گلو و بینی وجود دارد.

• ممکن است دچار اختلالات در میدان دید بشوید و یا چشمان شما به نور حساسیت نشان دهند.

• تزریق این دارو، به خصوص تزریق در ورید باید به آهستگی، با احتیاط و مراقبت کامل انجام شود.