سیمین دانشور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سیمین دانشور''' نویسنده و مترجم زن ایرانی بود که در ۸ اردیبهشت ۱۳۰۰ در [[شیراز]] به دنیا آمد. پدرش محمدعلی دانشور پزشک بود و مادرش قمرالسلطنه حکمت نقاش و مدیر هنرستان دخترانه بود. سیمین دانشور برای اولین بار در ایران به زبان فارسی داستان نوشت و مشهورترین اثر او '''[[سووشون]]''' است که شهرت جهانی پیدا کرده‌است. | '''سیمین دانشور''' نویسنده و مترجم زن ایرانی بود که در ۸ اردیبهشت ۱۳۰۰ در [[شیراز]] به دنیا آمد. پدرش محمدعلی دانشور پزشک بود و مادرش قمرالسلطنه حکمت نقاش و مدیر هنرستان دخترانه بود. سیمین دانشور برای اولین بار در ایران به زبان فارسی داستان نوشت و مشهورترین اثر او '''[[سووشون]]''' است که شهرت جهانی پیدا کرده‌است. | ||
[[پرونده:سیمین دانشور | [[پرونده:سیمین دانشور.jpg|جایگزین=سیمین دانشور نشته روی صندلی چوبی|بندانگشتی|383x383پیکسل|'''سیمین دانشور در حیاط منزل شخصی‌اش'''{{شخصیت|نام(های)=سیمین دانشور|تاریخ تولد=۸ اردیبهشت ۱۳۰۰|محل تولد=شیراز|تاریخ فوت=۱۸ اسفند ۱۳۹۰|محل دفن=قطعه هنرمندان (88) بهشت زهرا|پیشه=نویسنده، مترجم، مدرس|نام پدر=محمدعلی دانشور|نام مادر=قمرالسلطنه حکمت|همسر(ها)=جلال آل‌احمد}} | ||
]] | |||
سیمین دانشور عضو کانون نویسندگان ایران بود و اولین رئیس این کانون شد. | سیمین دانشور عضو کانون نویسندگان ایران بود و اولین رئیس این کانون شد. | ||
| خط ۹: | خط ۱۰: | ||
سیمین دانشور در سال ۱۳۳۸ مشغول به تدریس در [[دانشگاه تهران]] شد و تا زمان بازنشستگی‌اش در سال ۱۳۵۸ به همین کار مشغول بود. | سیمین دانشور در سال ۱۳۳۸ مشغول به تدریس در [[دانشگاه تهران]] شد و تا زمان بازنشستگی‌اش در سال ۱۳۵۸ به همین کار مشغول بود. | ||
در این سالها و سالهای پس از آن سیمین دانشور دست از ترجمه و داستان‌نویسی برنداشت و آثاری همچون شهری چون بهشت، سووشون، [[ | در این سالها و سالهای پس از آن سیمین دانشور دست از ترجمه و داستان‌نویسی برنداشت و آثاری همچون شهری چون بهشت، سووشون، [[چهل طوطی]]، [[غروب جلال]]، جزیره سرگردانی، مجموعه داستان از پرنده‌های مهاجر بپرس، ساربان سرگردانی و... را منتشر کرد. | ||
آخرین اثر منتشر شده سیمین دانشور مجموعه داستان از پرنده‌های مهاجر بپرس بود. پس از آن دانشور به دلیل کهولت سن و بیماری نوشتن را رها کرد. سیمین دانشور پس از چند سال تحمل بیماری در سال ۱۳۹۰ در خانه شخصی‌اش در تهران درگذشت. پیکر او در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. | آخرین اثر منتشر شده سیمین دانشور مجموعه داستان از پرنده‌های مهاجر بپرس بود. پس از آن دانشور به دلیل کهولت سن و بیماری نوشتن را رها کرد. سیمین دانشور پس از چند سال تحمل بیماری در سال ۱۳۹۰ در خانه شخصی‌اش در تهران درگذشت. پیکر او در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== کتابها == | == کتابها == | ||
آتش خاموش | [[آتش خاموش]] | ||
شهری چون بهشت | [[شهری چون بهشت]] | ||
[[به کی سلام کنم]] | |||
از پرنده‌های مهاجر بپرس | [[از پرنده‌های مهاجر بپرس]] | ||
سووشون | [[سووشون]] | ||
[[سه‌گانه‌ی سیمین]] | [[سه‌گانه‌ی سیمین]] | ||
غروب جلال | [[غروب جلال]] | ||
شاهکارهای فرش ایران | [[شاهکارهای فرش ایران]] | ||
راهنمای صنایع ایران | [[راهنمای صنایع ایران]] | ||
ذن بودیسم | [[ذن بودیسم]] | ||
مبانی استتیک | [[مبانی استتیک]] | ||
== ترجمه‌ها == | == ترجمه‌ها == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۹
سیمین دانشور نویسنده و مترجم زن ایرانی بود که در ۸ اردیبهشت ۱۳۰۰ در شیراز به دنیا آمد. پدرش محمدعلی دانشور پزشک بود و مادرش قمرالسلطنه حکمت نقاش و مدیر هنرستان دخترانه بود. سیمین دانشور برای اولین بار در ایران به زبان فارسی داستان نوشت و مشهورترین اثر او سووشون است که شهرت جهانی پیدا کرده‌است.
سیمین دانشور عضو کانون نویسندگان ایران بود و اولین رئیس این کانون شد.
او در سال ۱۳۲۷ با جلال آل‌احمد آشنا شد و دوسال بعد با او ازدواج کرد. پس از آن سیمین درپی دریافت بورس تحصیلی از دانشگاه استنفورد درسال ۱۳۳۱ برای تحصیل در رشته زیبایی شناسی به آمریکا رفت و سه سال بعد به ایران بازگشت و مشغول به تدریس در هنرستان شد.
سیمین دانشور مدتی مدیر مجله نقش و نگار بود و همزمان به کار ترجمه مشغول بود و آثاری همچون کمدی انسانی سارویان و داغ ننگ ناتانیل هاتورن را ترجمه کرد. از دیگر آثار ترجمه او می‌توان به کتاب همراه آفتاب، نوشتهٔ هارولد کورلاندر اشاره کرد.
سیمین دانشور در سال ۱۳۳۸ مشغول به تدریس در دانشگاه تهران شد و تا زمان بازنشستگی‌اش در سال ۱۳۵۸ به همین کار مشغول بود.
در این سالها و سالهای پس از آن سیمین دانشور دست از ترجمه و داستان‌نویسی برنداشت و آثاری همچون شهری چون بهشت، سووشون، چهل طوطی، غروب جلال، جزیره سرگردانی، مجموعه داستان از پرنده‌های مهاجر بپرس، ساربان سرگردانی و... را منتشر کرد.
آخرین اثر منتشر شده سیمین دانشور مجموعه داستان از پرنده‌های مهاجر بپرس بود. پس از آن دانشور به دلیل کهولت سن و بیماری نوشتن را رها کرد. سیمین دانشور پس از چند سال تحمل بیماری در سال ۱۳۹۰ در خانه شخصی‌اش در تهران درگذشت. پیکر او در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
در سال 1396 شاهین آریامنش به یاد سیمین دانشور و به پاس سالها خدمات او به جامعه ادبی و هنری، یادنامه‌ای با نام سرو سیمین منتشر کرد.
کتابها
ترجمه‌ها
- سرباز شکلاتی/جرج برنارد شاو
- دشمنان/آنتوان چخوف
- تیفوس آنتوان چخوف، چند خاطره از چخوف/ماکسیم گورکی
- بهترین داستان‌های چخوف/آنتوان چخوف، تهران
- بئاتریس/آرتور شنیتسلر
- کمدی انسانی، ی‍ا، پ‍ی‍ک م‍رگ و زن‍دگ‍ی/ ویلیام سارویان
- همراه آفتاب/ هارولد ک‍ورل‍ن‍در
- داغ ننگ/ ناتانیل هاثورن
- باغ آلبالو/ آنتوان چخوف
- بنال وطن/ آلن پیتون
- چهل طوطی/ ترجمه و تحریر سیمین دانشور و جلال آل احمد
- ماه عسل آفتابی /ریونوسوکه آکوتاگاوا
- راز م‍وف‍ق زی‍س‍ت‍ن/ دی‍ل ک‍ارن‍گ‍ی.