طلحه بن طاهر: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طلحه بن طاهر''' یا '''طلحه بن طاهر بن حسین بن مصعب بن رزیق خزاعی پوشنگی''' | '''طلحه بن طاهر''' یا '''طلحه بن طاهر بن حسین بن مصعب بن رزیق خزاعی پوشنگی''' یکی از امیران سلسله [[طاهریان]] بود. طلحه بن طاهر در تاریخ ۲۰۷ ه.ق بعد از [[طاهر بن حسین]] به پادشاهی رسید و تا تاریخ ۲۱۳ ه.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او [[مرو]] بود. سرانجام بعد از طلحه بن طاهر، [[عبدالله بن طاهر]] به پادشاهی رسید.[[پرونده:پادشاهان-ایران.png|جایگزین=پادشاهان ایران|بندانگشتی|پادشاهان ایران{{شاه و خلیفه|نام(های)=طلحه بن طاهر|نام کامل=طلحه بن طاهر بن حسین بن مصعب بن رزیق خزاعی پوشنگی|لقب(ها)=امیر|تاریخ تولد=|محل تولد=|تاریخ فوت=۲۱۳ ه.ق|محل فوت=بلخ|علت مرگ=|محل دفن=|سلسله=طاهریان|قلمرو=خراسان بزرگ و نیمه شرقی ایران|مرکز حکومت=مرو|وزیر اعظم=|شاه قبلی=طاهر بن حسین|شاه بعدی=عبدالله بن طاهر|آغاز سلطنت=۲۰۷ ه.ق|پایان سلطنت=۲۱۳ ه.ق|نام پدر=طاهر بن حسین|نام مادر=|همسر(ها)=|فرزند(ان)=|خویشاوندی=}}]]او دومین امیر طاهری بود که پس از مرگ پدرش طاهر بن حسین در سال ۲۰۷ هجری/ ۸۲۲ میلادی، به نیابت از عبدالله بن طاهر یا به‌طور مستقیم به فرمان [[مأمون]]، خلیفه عباسی، حکومت خراسان بزرگ را در دست گرفت و تا زمان مرگش بر قلمرو شرقی خلافت حکومت کرد. او بر خلاف پدر خویش در سراسر دوران حکومت خود مطیع مأمون بود و از دستوراتش پیروی می‌کرد. وی را دوستدار علم و دانش و حامی اهالی آن معرفی کرده‌اند و از الطاف او به اهل علم سخن گفته‌اند. | ||
== قلمرو == | == قلمرو == | ||
در منابع قلمرو حکومت طلحه بن طاهر 'خراسان بزرگ و نیمه شرقی ایران' ذکر شده است. | در منابع قلمرو حکومت طلحه بن طاهر 'خراسان بزرگ و نیمه شرقی ایران' ذکر شده است. | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
طلحه بن طاهر سرانجام در تاریخ ۲۱۳ ه.ق در بلخ درگذشت. پس از وصول خبر مرگ طلحه به عبدالله بن طاهر، که در [[بغداد]] مستقر بود، عبدالله برادر دیگر خود، [[علی بن طاهر]]، را به جانشینی خویش در خراسان منصوب کرد. عبدالله این انتصاب را به واسطهٔ اختیاری که از جانب خلیفه به وی به عنوان حاکم خراسان داده شده بود، انجام داد. اما علی بن طاهر سرانجام در طی سلسله نبردهایش با خوارج در نزدیکی [[نیشابور]] کشته شد. | طلحه بن طاهر سرانجام در تاریخ ۲۱۳ ه.ق در بلخ درگذشت. پس از وصول خبر مرگ طلحه به عبدالله بن طاهر، که در [[بغداد]] مستقر بود، عبدالله برادر دیگر خود، [[علی بن طاهر]]، را به جانشینی خویش در خراسان منصوب کرد. عبدالله این انتصاب را به واسطهٔ اختیاری که از جانب خلیفه به وی به عنوان حاکم خراسان داده شده بود، انجام داد. اما علی بن طاهر سرانجام در طی سلسله نبردهایش با خوارج در نزدیکی [[نیشابور]] کشته شد. | ||
[[رده:شاهان ایران]] | |||
[[رده:امیران طاهری]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۳۷
طلحه بن طاهر یا طلحه بن طاهر بن حسین بن مصعب بن رزیق خزاعی پوشنگی یکی از امیران سلسله طاهریان بود. طلحه بن طاهر در تاریخ ۲۰۷ ه.ق بعد از طاهر بن حسین به پادشاهی رسید و تا تاریخ ۲۱۳ ه.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او مرو بود. سرانجام بعد از طلحه بن طاهر، عبدالله بن طاهر به پادشاهی رسید.
| طلحه بن طاهر | |
|---|---|
| نام کامل: | طلحه بن طاهر بن حسین بن مصعب بن رزیق خزاعی پوشنگی |
| لقب(ها): | امیر |
| تاریخ فوت: | ۲۱۳ ه.ق |
| محل فوت: | بلخ |
| سلسله: | طاهریان |
| قلمرو: | خراسان بزرگ و نیمه شرقی ایران |
| مرکز حکومت: | مرو |
| شاه قبلی: | طاهر بن حسین |
| شاه بعدی: | عبدالله بن طاهر |
| آغاز سلطنت: | ۲۰۷ ه.ق |
| پایان سلطنت: | ۲۱۳ ه.ق |
| نام پدر: | طاهر بن حسین |
او دومین امیر طاهری بود که پس از مرگ پدرش طاهر بن حسین در سال ۲۰۷ هجری/ ۸۲۲ میلادی، به نیابت از عبدالله بن طاهر یا به‌طور مستقیم به فرمان مأمون، خلیفه عباسی، حکومت خراسان بزرگ را در دست گرفت و تا زمان مرگش بر قلمرو شرقی خلافت حکومت کرد. او بر خلاف پدر خویش در سراسر دوران حکومت خود مطیع مأمون بود و از دستوراتش پیروی می‌کرد. وی را دوستدار علم و دانش و حامی اهالی آن معرفی کرده‌اند و از الطاف او به اهل علم سخن گفته‌اند.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت طلحه بن طاهر 'خراسان بزرگ و نیمه شرقی ایران' ذکر شده است.
درگذشت
طلحه بن طاهر سرانجام در تاریخ ۲۱۳ ه.ق در بلخ درگذشت. پس از وصول خبر مرگ طلحه به عبدالله بن طاهر، که در بغداد مستقر بود، عبدالله برادر دیگر خود، علی بن طاهر، را به جانشینی خویش در خراسان منصوب کرد. عبدالله این انتصاب را به واسطهٔ اختیاری که از جانب خلیفه به وی به عنوان حاکم خراسان داده شده بود، انجام داد. اما علی بن طاهر سرانجام در طی سلسله نبردهایش با خوارج در نزدیکی نیشابور کشته شد.