شعر

شِعر، سُرود، چامه یا چکامه شاخه‌ای از ادبیات است که از ویژگی‌های زیبایی‌شناختی و اغلب ریتمیک زبان استفاده می‌کند. شعر کلامی موزون و مقفی است، که دارای معنی باشد.

شعر فارسی بر دیوار حرم علی ابن ابی طالب در نجف اشرف عراق

شعر، کلامی خیال‌انگیز است که از اقوالی موزون و متساوی ساخته شده باشد. (ابن سینا)

شعر علم نیست زیرا نه می‌توان آن را به تعلم کسب کرد و نه می‌توان به دیگران آموخت، بکه امری است الهی و یکی از اسرار خدایان است. (افلاطون)

شعر یکی از انواع مشهور ادبیات در زبان فارسی است. و می‌شود ایران را پایتخت شعر جهان و فارسی را زبان شعر و شاعران نامید.

انواع قالب شعر

در زبان فارسی انواع شعر جزو دو دسته کلی اشعار با قالب‌های شعری سنتی و قالب‌های شعر جدید تقسیم می‌شوند. قالب‌های شعری سنتی فارسی به چندین دسته تقسیم می‌شوند که عبارت‌اند از:

مثنوی، غزل، قصیده، دوبیتی، رباعی، ترجیع بند، مستزاد، مُسَمَّط