انسان: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ههای') |
جز (جایگزینی متن - 'ی های' به 'یهای') |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
دی آن آی گروهی از [[شکارچی -گرداورنده]] آفریقایی نیز متعلق به گونه ای هست که هنوز شناسایی و کشف نشده است. | دی آن آی گروهی از [[شکارچی -گرداورنده]] آفریقایی نیز متعلق به گونه ای هست که هنوز شناسایی و کشف نشده است. | ||
از | از ویژگیهایی که این انسان ها داشتند میتوان به [[هوش]] بالا، توانایی تجزیه و تحلیل، [[زبان]] سخن گفتن، [[درونگرایی]] و [[احساسات]] اشاره کرد و این مهارت ها به همراه بدن رایت قامت و با استعداد راه رفتن و بازوان آزاد برای گرفتن اشیا، انسان را توانا ساخت تا بتوانند مهاجرت کنند و از ابزار و وسایل استفاده کنند. | ||
انسان ها در تمامی نقاط جهان ساکن شدند به جز نواحی غیر قابل سکونت مانند [[جنوبگان]]. | انسان ها در تمامی نقاط جهان ساکن شدند به جز نواحی غیر قابل سکونت مانند [[جنوبگان]]. |
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۶
بر اساس شواهد و مدارک که از دی آن آی انسان در دسترس است انسان بالغ و خردمند، حدود ۲۰۰،۰۰۰ سال پیش در آفریقا سرچشمه گرفته است.
تغییرات در رفتار انسان حدود ۵۰،۰۰۰ سال پیش به وجود امد که در همان موقع بود که انسان شروع به مهاجرت کرد.
چیزی که باعث شد دی آن آی انسان تباران درون انسانهای خردمند بماند چیزی نبود جز اینکه انسانهای خردمند با دیگر انسان تباران بچه دار شدند و پس از انقراض سه گونه دیگر، دیانای انسان تباران همچنان در انسان خردمند، ماند. دی آن آی انسان خردمند دارای دیانای انسانتبار دنیسووا، انسان نئاندرتال و گونهای دیگر که هنوز شناسایی نشده میباشد.
بین ۲ تا ۴ درصد دیانای نئاندرتال ها مال کسانی است که تبار غیر آفریقایی دارند.
بومیان ملانزی، ۳ تا ۴ درصد دی آن آی انسانتبار دنیسووا را دارا هستند.
دی آن آی گروهی از شکارچی -گرداورنده آفریقایی نیز متعلق به گونه ای هست که هنوز شناسایی و کشف نشده است.
از ویژگیهایی که این انسان ها داشتند میتوان به هوش بالا، توانایی تجزیه و تحلیل، زبان سخن گفتن، درونگرایی و احساسات اشاره کرد و این مهارت ها به همراه بدن رایت قامت و با استعداد راه رفتن و بازوان آزاد برای گرفتن اشیا، انسان را توانا ساخت تا بتوانند مهاجرت کنند و از ابزار و وسایل استفاده کنند.
انسان ها در تمامی نقاط جهان ساکن شدند به جز نواحی غیر قابل سکونت مانند جنوبگان.
ساکن شدنِ انسان در نواحی غیر قابل سکونت نیز توسط پایگاههای دائمی ممکن شد و انسان به کمک سکوها توانست در دریاها نیز زندگی کند و حتی ساکن شدن در مدار زمین نیز توسط ایستگاههای فضایی بین المللی ممکن شد تمامی این پیشرفت ها در قرن بیستم افزایش یافت.
در تاریخ نوامبر سال ۲۰۲۲ طبق تخمین سازمان ملل متحد، جمعیت جهان بیش از ۸ میلیارد نفر است.