الغ‌بیگ

الغ‌بیگ یا میرزا محمد طارق(تَراغای) بن شاهرخ  متولد 795 ق در سلطانیه به عنوان پادشاه ایران در سلسله تیموریان بود. الغ‌بیگ در تاریخ 850 ق بعد از شاهرخ به پادشاهی رسید و تا تاریخ 853 ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او هرات بود. سرانجام بعد از الغ‌بیگ، عبداللطیف میرزا به پادشاهی رسید. او فرزند شاهرخ و نوه تیمور از پادشاهان تیموری ایران بود. او پادشاهی ستاره‌شناس، ریاضی‌دان و اهل علم و ادب بود و مهارتی در حکمرانی نداشت که باعث سوء استفاده اطرافیانش می‌شد. کتاب او با نام زیج الغ‌بیگ از دقیق‌ترین تقویم‌های اسلامی است. همچنین به افتخار او دهانه الغ‌بیگ در کره ماه در کنار بزرگ‌ترین دانشمندان علم نجوم به نام این پادشاه دانشمند ثبت شده‌ است. پس از به حکومت رسیدن پدرش شاهرخ، الغ‌بیگ شانزده‌ساله در سال ۱۴۰۹ فرماندار پایتخت سابق، سمرقند شد. وی در سال ۱۴۱۱ به‌عنوان فرمانروای کل ماوراءالنهر منصوب شد. الغ‌بیگ، بیشتر اوقات در سمرقند بود و به‌عنوان مهمان به دربار پدر دعوت می‌شد و در امور سلطنت دخالتی نداشت.

پادشاهان ایران

الغ‌بیگ
نام کامل:	میرزا محمد طارق(تَراغای) بن شاهرخ
لقب(ها):	الغ‌بیگ
تاریخ تولد:	795 ق
محل تولد:	سلطانیه
تاریخ فوت:	853 ق
محل فوت:	سمرقند
علت مرگ:	او پس از دو سال درگیری با پسرش عبداللطیف، توسط او کشته شد.
محل دفن:	گور امیر، سمرقند
سلسله:	تیموریان
قلمرو:	ماورالنهر
مرکز حکومت:	هرات
شاه قبلی:	شاهرخ
شاه بعدی:	عبداللطیف میرزا
آغاز سلطنت:	850 ق
پایان سلطنت:	853 ق
نام پدر:	شاهرخ
همسر(ها):	آغا بیگی بیگم، سلطان بدیع‌الملک بیگم، آغی سلطان خانقاه، حوسن نگار خانقاه، شکور بی خانقاه، رقیه سلطان آغا، مهر سلطان آغا، سعادت بخت آغا، دولت سلطان آغا، بختی بی آغا، دولت بخت آغا، سلطانیم آغا، سلطان ملک آغا
فرزند(ان):	عبداللطیف میرزا

قلمرو

در منابع قلمرو حکومت الغ‌بیگ 'ماورالنهر' ذکر شده است.

درگذشت

الغ‌بیگ سرانجام در تاریخ 853 ق در سمرقند درگذشت که علت مرگ او در منابع 'او پس از دو سال درگیری با پسرش عبداللطیف، توسط او کشته شد.' ذکر شده است. محل دفن او، گور امیر، سمرقند می‎باشد.