برونئی

برونئی (به انگلیسی: Brunei) با نام رسمی برونئی دارالسلام، کشوری کوچک در جنوب شرقی آسیا است که در شمال جزیره بورنئو قرار دارد. خط ساحلی برونئی در شمال به دریای جنوبی چین می‌رسد و از باقی جهات کاملا توسط ایالت ساراواک مالزی احاطه شده است.

پرچم بروئنی

موقعیت بروئنی

اطلاعات کشور
نام کامل:	برونئی دارالسلام
پایتخت:	بندر سری بگاوان
زبان(های) رسمی:	مالایی
دین(ها):	اسلام (سنی) 80.9%، مسیحیت 7.1%، بودیسم 7%
حکومت:	سلطنت مطلقه واحد اسلامی
مساحت:	5,765 کیلومتر مربع
جمعیت:	460,345 نفر (2022)
شاخص توسعه انسانی:	0.823
واحد پول:	دلار برونئی (BND)
منطقه زمانی:	یوتی‌سی 8+
پیش‌شماره تلفنی:	673+
کد ایزو ۳۱۶۶:	BN
دامنه سطح‌بالا:	bn.

جمعیت برونئی حدود ۴۵۶ هزار نفر است که تقریبا نصف آن‌ها در بندر سری بگاوان، پایتخت و بزرگترین شهر کشور، زندگی می‌کنند. زبان رسمی برونئی مالایی است و اسلام دین رسمی این کشور به شمار می‌رود، با این حال سایر ادیان نیز به طور محدود پذیرفته شده‌اند.

حکومت برونئی یک سلطنت مطلقه‌ی موروثی است که توسط سلطان اداره می‌شود. قوانین این کشور ترکیبی از قوانین عرفی انگلیس و احکام برگرفته از اسلام، شامل شریعت است.

تاریخ

امپراتوری برونئی در زمان سلطنت سلطان بولکیاه (۱۴۸۵-۱۵۲۸) به اوج قدرت خود رسید. در آن دوران، بخش‌های وسیعی از بورنئو، شامل ساراواک و صباح امروزی، مجمع الجزایر سولو و جزایر شمال غربی بورنئو، تحت کنترل برونئی بود. ادعاهایی نیز در مورد تسلط تاریخی برونئی بر سلودانگ، محل پایتخت فعلی فیلیپین یعنی مانیل، وجود دارد. با این حال، محققان منطقه‌ آسیای جنوب شرقی بر این باورند که این مکان در واقع به کوه سلورونگ در اندونزی اشاره دارد.

ایالت دریایی برونئی در سال ۱۵۲۱ توسط بازماندگان سفر ماژلان مورد بازدید قرار گرفت و در سال ۱۵۷۸ میلادی در جنگ کاستیلیایی علیه اسپانیا جنگید.

در قرن نوزدهم، امپراتوری برونئی رو به افول گذاشت. سلطنت ساراواک (کوچینگ) را به جیمز بروک واگذار کرد و او را به عنوان راج سفید بر این منطقه حاکم ساخت. همچنین صباح را به شرکت تجارتی بورنئو شمالی بریتانیا واگذار کرد. در سال ۱۸۸۸، برونئی تحت‌الحمایه بریتانیا شد.

پس از اشغال توسط ژاپن در طول جنگ جهانی دوم، قانون اساسی جدیدی در سال ۱۹۵۹ تدوین شد. در سال ۱۹۶۲، شورش مسلحانه‌ کوچکی علیه سلطنت که به طور غیرمستقیم با رویارویی اندونزی و مالزی مرتبط بود، با کمک بریتانیا سرکوب شد و منجر به ممنوعیت فعالیت حزب طرفدار استقلال یعنی حزب مردم برونئی گردید. این شورش همچنین بر تصمیم سلطان برای عدم پیوستن به فدراسیون مالزی در زمان شکل‌گیری آن تأثیر گذاشت. سرپرستی بریتانیا بر برونئی سرانجام در اول ژانویه ۱۹۸۴ پایان یافت و برونئی به کشوری کاملا مستقل تبدیل شد.

سیاست

از سال ۱۹۶۷، سلطان حسن البولکیاه بر برونئی حکومت می‌کند. قوه مقننه تک‌مجلسی این کشور، شورای قانونگذاری، صرفاً جنبه مشاوره‌ای دارد و همه اعضای آن توسط سلطان منصوب می‌شوند. ثروت کشور از منابع گسترده نفت و گاز طبیعی آن سرچشمه می‌گیرد. رشد اقتصادی در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰، برونئی را به کشوری صنعتی تبدیل کرد و تولید ناخالص داخلی آن بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۸، ۵۶ درصد افزایش یافت. ثبات سیاسی توسط خاندان بولکیاه از طریق ایجاد یک دولت رفاه برای شهروندانش، با ارائه مسکن، خدمات درمانی و آموزش رایگان یا با یارانه‌های قابل توجه، حفظ می‌شود.

برونئی در شاخص توسعه‌ی انسانی (HDI) در رتبه‌ی «بسیار بالا» قرار دارد و پس از سنگاپور که روابط نزدیکی با آن، از جمله توافق‌نامه‌ برابری ارز دارد، در میان کشورهای جنوب شرق آسیا دومین رتبه را به خود اختصاص می‌دهد. طبق گزارش صندوق بین‌المللی پول (IMF)، برونئی از نظر تولید ناخالص داخلی سرانه بر اساس برابری قدرت خرید، در رتبه نهم جهان قرار دارد. برونئی عضو سازمان ملل متحد، سازمان تجارت جهانی، اجلاس شرق آسیا، سازمان همکاری‌های اسلامی، جنبش عدم تعهد، مشترک‌المنافع ملل و آسه‌آن است.

جغرافیا

برونئی کشور کوچکی در جنوب شرقی آسیاست که از دو بخش جداگانه در جزیره بورنئو تشکیل شده است. مساحت کل این کشور حدود ۵۷۶۵ کیلومتر مربع است. برونئی ۱۶۱ کیلومتر خط ساحلی در دریای چین جنوبی دارد و مرز مشترک آن با مالزی ۳۸۱ کیلومتر است.

تقریبا ۹۷ درصد از جمعیت ۴۰۸ هزار نفری برونئی در بخش غربی بزرگتر (بلائیت، توتونگ و برونئی-موارا) زندگی می‌کنند، در حالی که تنها حدود ۱۰ هزار نفر در بخش کوهستانی شرقی (تمبورونگ) ساکن هستند. پایتخت برونئی، بندر سری بگاون، با جمعیتی در حدود ۱۵۰ هزار نفر، پرجمعیت‌ترین شهر این کشور است. سایر شهرهای مهم برونئی عبارتند از بندر موارا، شهر نفت‌خیز سرری و شهر همسایه آن، کوالا بلائیت.

پوشش گیاهی غالب برونئی جنگل‌های بارانی دشت بورنئو است که بیشتر جزیره را فرا گرفته است. مناطق جنگل‌های بارانی کوهستانی نیز در بخش‌های داخلی کشور وجود دارد.

برونئی دارای آب و هوای گرمسیری استوایی است که تحت تاثیر بادهای تجارتی نبوده و به ندرت شاهد طوفان است. این کشور به همراه سایر کشورهای عضو آسه‌آن در معرض خطرات ناشی از تغییرات آب و هوا قرار دارد.