جلال‌الدوله دیلمی
جلال‌الدوله یا جلال‌الدوله ابوطاهر پیروزخسرو (فیروزخسرو) دیلمی متولد 383 ه.ق به عنوان پادشاه ایران در سلسله آل بویه بود. جلال‌الدوله در تاریخ 416 ه.ق بعد از مشرف‌الدوله به پادشاهی رسید و تا تاریخ 435 ه.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او بغداد بود. سرانجام بعد از جلال‌الدوله، عمادالدوله به پادشاهی رسید. او پسر بهاءالدوله بود که بین سال‌های ۱۰۲۷ تا ۱۰۴۴ میلادی یا ۴۰۶ تا ۴۲۳ خورشیدی امیر آل بویه در عراق بوده است. جلال‌الدوله با ابوکالیجار مرزبان پسر سلطان‌الدوله (۴۳۵-۴۴۰ ه.ق.)، مَلِکِ رحیم بویی (۴۴۰-۴۴۷ ه.ق.) و سلطان طغرل بیگ (۴۲۹-۴۵۵ ه.ق.)، الپ ارسلان (۴۵۵–۴۶۵ ه.ق.)، ابو جعفر عبدالله قائم (در سال ۴۲۲ ه.ق.) و ملکشاه (۴۶۵–۴۸۵ ه.ق.) معاصر بود.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت جلال‌الدوله 'عراق' ذکر شده است.
درگذشت
جلال‌الدوله سرانجام در تاریخ 435 ه.ق