مؤیدالدوله دیلمی
مؤیدالدوله یا مؤیدالدوله ابومنصور بویه دیلمی به عنوان پادشاه ایران در سلسله آل بویه بود. مؤیدالدوله در تاریخ 366 ه.ق. بعد از رکنالدوله (همدان)، فخرالدوله (ری) به پادشاهی رسید و تا تاریخ ۳۷۳ ه.ق. حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او ری بود. سرانجام بعد از مؤیدالدوله، فخرالدوله به پادشاهی رسید. او پسر سوم رکنالدوله حسن و از امیران آل بویه در ری، همدان و اصفهان بود. وی در این دوران از مشورتهای وزیر با کفایت خود صاحب بن عباد بهره برد. دوران پادشاهی وی از ۳۶۶ تا ۳۷۲ ه.ق. از جانب عضدالدوله و پس از آن تا هنگام فوتش در ۳۷۳ ه.ق. به طور مستقل ادامه داشت.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت مؤیدالدوله 'جبال (ری و همدان)، گرگان و طبرستان (370-373)' ذکر شده است.
درگذشت
مؤیدالدوله سرانجام در تاریخ ۳۷۳ ه.ق.