اشک یکم
اشک یکم متولد 247 ق.م در پارت به عنوان اولین پادشاه سلسله اشکانیان بود. اشک یکم در سال 247 ق.م به پادشاهی رسید و تا سال 217 ق.م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او آساک و نسا بود. سرانجام بعد از اشک یکم، اشک دوم به پادشاهی رسید. اشک اول آندروگوراس ساتراپ پارت را شکست داد و خود را پادشاه پارت خواند و علیه سلوکیان قیام کرد.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت اشک یکم 'شمال شرق ایران' ذکر شده است.
درگذشت
اشک یکم سرانجام در سال 217 ق.م که علت مرگ او در منابع 'مرگ طبیعی' ذکر شده است.