شانگهای
شانگهای، یکی از بزرگ ترین شهرهای کشور چین است و دومین شهر بزرگ جهان پس از توکیو به شمار می رود و این شهر پایتختِ اقتصادی و پر جمعیت کشور چین می باشد.
بسیاری از افرادی که در شانگهای زندگی می کنند، فرزندان مهاجرانی هستند که اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم از استانهای همجوار جیانگ سو و ژجیانگ به این شهر مهاجرت کردند ، مردم این استانها به زبان چینی صحبت می کردند. در سالهای اخیر مردم سایر قسمت های چین نیز با هدف یافتن کار به شانگهای مهاجرت کردند. این مهاجران که نمی توانستند به زبان محلی صحبت کنند، از زبان ماندارین بعنوان زبان ارتباطی استفاده کردند و جمعیت فراوانی دارد و همچنین یک شهر توریستی و گردشگری است که سالانه گردشگران زیادی به این شهر سفر میکنند.
شهر شانگهای جمعیت بالایی دارد و بزرگترین شهرچیم به حساب می آید و شانگهای بعنوان پایتخت اقتصادی چین و پرجمعیت ترین شهر آن با بیش از ۲۳ میلیون نفر جمعیت آمیزه ای است از آثار تاریخی و معابد و محله های قدیمی که در کنار آن آسمان خراشهای مدرن و امروزی تالارهای بورس سهام و فلزات و مغازه های شیک و برندهای گران قیمت در هم دیده شده است ، کم کم می توان شهری را پیدا کرد که چنین ترکیب شلوغی داشته باشد.
مسافرانی که به شانگهای سفر می کنند با دیدن فرودگاه مدرن و پیمودن مسیر فرودگاه تا مرکز شهر با ترن مغناطیس خیلی زود متوجه می شوند که به شهری پیشرفته قدم گذاشته اند و رودخانه بزرگ هوانگ پو که از وسط شهر می گذرد و آن دو را دو نیمه شرقی و غربی تقسیم می کند، جلوه ای خاص به بافت شهر داده است. قسمت مدرن و امروزی تر شهر در ساحل شرقی رودخانه یعنی پودانگ شامل برج ها و ساختمان های بلندی مانند ساختمان تجارت جهانی " SWFC "برج تلویزیونی، برج هتل و دفاتر هایت، بانکها ساختمان بورس و … می شود؛ در این قسمت از شهر کارمندان شرکتهای چینی و بین المللی بی وقفه در حال رفت و آمدند. به ندرت در چهره آنها آرامش را می توان یافت و از این زاویه که نگاه کنیم شانگهای مانند تمامی کلان شهرها بسیار جدی و تا حدی خشن است.
تاریخچه
شهر شانگهای در حقیقت یک شبه جزیره میان رود یانگ تسه، خلیج هانگزو و جزیره چانگ مینگ و چند جزیره کوچک تر است و رود هوانگ پو انشعابی از رود یانگ تسه، شانگهای را به دو قسمت تقسیم کرده است و در غرب این رود بافت قدیمی شهر به نام پو کسی و در شرق آن قسمت جدید شهر که پودانگ نامیده می شود قراردارد. رود هوانگ پو حدود ۱۱۴ کیلومتر طول و ۴۰۰ متر پهنا دارد و متوسط عمق آن ۹ متر است این رود از دریاچه تای هو که در ناحیه کینگ پو قرارداد عبور می کند و به سمت شرق و منطقه مین هانگ جاری می شود. رودخانه ووسانگ که به رودخانه سوژو نیز معروف است، از مهمترین انشعابات رود هو آنگ پو می باشد که در محل پل وای بای دو به این رود می پیوندد و رودخانه هوانگ پو در نهایت در شمال شانگهای و در دهانه رود پانگ تسه به دریای شرقی چین می ریزد و دریاچه دیان شان بزرگترین دریاچه آب شیرین شانگهای است و حدود ۶۳ کیلومتر مربع وسعت دارد و عمق آن حدودا ۲ متر است و در تقسیمات کشوری چین شانگهای یکی از چهار منطقه خود گردان این کشور اعلام شده است.