احمد بن محمد صفاری
احمد بن محمد بن خلف یا ابوجعفر بانویه به عنوان پادشاه ایران در سلسله صفاریان بود. احمد بن محمد بن خلف در تاریخ 311 ه.ق بعد از عمرو بن یعقوب به پادشاهی رسید و تا تاریخ 352 ه.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او زَرَنگ سیستان بود. سرانجام بعد از احمد بن محمد بن خلف، خلف بن احمد به پادشاهی رسید. احمد بن محمد بن خلف بن لیث ششمین شاه صفاری است که در تاریخ ۳۱۱ هجری قمری با کمک مردم سیستان قیام کرده و دولت صفاریان را از نو احیاء کرد و سربازان و عاملان سامانی را از سیستان راند. وی با امرای سامانی پس از مدتی دارای روابط حسنه شده بود.
| احمد بن محمد بن خلف | |
|---|---|
| نام کامل: | ابوجعفر بانویه |
| لقب(ها): | امیر ابوجعفر |
| تاریخ فوت: | 352 ه.ق |
| محل فوت: | سیستان |
| علت مرگ: | وی در سال ۳۵۲ هجری قمری به دست گروهی از خدمتکاران خود در مجلسی پس از ۴۱ سال سلطنت به قتل رسید. |
| سلسله: | صفاریان |
| قلمرو: | سیستان |
| مرکز حکومت: | زَرَنگ سیستان |
| شاه قبلی: | عمرو بن یعقوب |
| شاه بعدی: | خلف بن احمد |
| آغاز سلطنت: | 311 ه.ق |
| پایان سلطنت: | 352 ه.ق |
| نام پدر: | محمد بن خلف بن لیث |
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت احمد بن محمد بن خلف 'سیستان' ذکر شده است.
درگذشت
احمد بن محمد بن خلف سرانجام در تاریخ 352 ه.ق در سیستان درگذشت که علت مرگ او در منابع 'وی در سال ۳۵۲ هجری قمری به دست گروهی از خدمتکاران خود در مجلسی پس از ۴۱ سال سلطنت به قتل رسید.' ذکر شده است. محل دفن او، میباشد.