اشک یکم
اشک یکم متولد 247 ق.م در پارت به عنوان اولین پادشاه سلسله اشکانیان بود. اشک یکم در سال 247 ق.م به پادشاهی رسید و تا سال 217 ق.م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او آساک و نسا بود. سرانجام بعد از اشک یکم، اشک دوم به پادشاهی رسید. اشک اول آندروگوراس ساتراپ پارت را شکست داد و خود را پادشاه پارت خواند و علیه سلوکیان قیام کرد.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت اشک یکم 'شمال شرق ایران' ذکر شده است.
درگذشت
اشک یکم سرانجام در سال 217 ق. م که علت مرگ او در منابع 'مرگ طبیعی' ذکر شده است.