مازراتی
مازراتی در سال ۱۹۱۴ و در شهر بولونیای ایتالیا توسط آلفیری مازراتی تاسیس شد و برادرانش نقشی مهم در محبوب شدن و رشد این برند داشته اند. برادران مازراتی هر یک به نوعی در صنعت خودرو و مسابقات اتوموبیل رانی حضور داشتند. سه نفر از برادران مازراتی برای شرکت دیاتو (Diatto) خودروهای مسابقهای میساختند و بعد از تعطیلی این کارخانه در سال ۱۹۲۶ آنها تصمیم گرفتند خود دست به کار شوند و خودرو تولید کنند.
تاریخچه
سال 1900
در سال 1900 بزرگترین پسر مازراتی یعنی کارلو مازراتی، با ساخت نخستین پیشرانه خود در سن 17 سالگی، تصمیم گرفت که تولید دوچرخه را کنار بگذارد و به ساخت پیشرانه روی اورد.
سال 1901
در سال ۱۹۰۱ بعد از تعطیل شدن کارخانه کارچانو، کارلو مازراتی نخست به شرکت فیات و بعد به شرکت ایزوتا فراسکینی رفت و در آنجا به عنوان مکانیک و راننده تست خودروها مشغول به کار شد. در این مدت او توانست آلفیری برادر ۱۶ سالهاش را نیز استخدام کند. کارلو کارگاه تولید ترانسفورماتورهای ولتاژ بالا و ولتاژ پایین برای خودرو را به همراه برادرش اتوره تاسیس کند.
سال 1903
در سال 1903 کاربو و آلفیری شروع به کار در Isotto Fraschini کردند.
سال 1910
متاسفانه کارلو مازراتی در سن ۲۹ سالگی فوت شد و برادرش آلفیری به عن
وان تکنسین و راننده خیلی زود به جای برادرش انتخاب شد. آلفیری با یک اتومبیل معیوب موفق به کسب مقام چهارم در مسابقات گرند پریکس شد. دو برادر دیگرش نیز ایزوتا بیندو و اتوره به شرکت ایزوتا پیوسته بودند.
سال 1912
در سال ۱۹۱۲ آلفیری مازراتی به همراه برادر خود اتوره به عنوان مسئول مشتریان ایزوتا در بولونیا منصوب شدند. تجربه فراوان آلفیری در زمینه تولید خودروها و رانندگی سبب شد تا وی نهایتا تصمیم به ایجاد شرکتی مستقل برای خود و برادرانش بگیرد.
سال 1913
در سال 1913 آلفیری اولین کارگاه خود را، به عنوان یک مرکز سرویس Isotto Fraschini، افتتاح کرد. هرچند که او می خواست چیزی را برای خود بسازد و به همین دلیل کسب و کاری جدید را با نام Societa Aninima Officine Alfieri Maserati را به راه انداخت.
سال 1914
بعد از جنگ جهانی اول شرکت مازراتی از ویادپیولی به اطراف شهر بولونیا تغییر مکان کرد و یک دفتر اجاره کرد که نهایتا این مکان به اولین پایگاه مستقل شرکت آلفیری مازراتی تبدیل شد.
سال 1926
در سال ۱۹۲۶ آلفیری که همچنان به عنوان راننده نیز در برخی مسابقات شرکت میکرد، شرکت دیاتو را ترک کرد و خودروی تیپ ۲۶ یعنی اولین محصول مازراتی را تولید کرد. این خودرو در مسابقات تارگا فلوریو با رانندگی آلفیری مازراتی توانست مقام اول در کلاس خود را کسب کند.
سال 1927
در سال ۱۹۲۷ نیز خودرو تیپ ۲۶بی برای آلفیری حادثه آفرید اما با این حال وی موفق شد تا جایزه قهرمانی سازندگان ایتالیا را در این سال از آن خود کند.
سال 1929
شرکت آلفیری مازراتی خودرو v4 را با موتور ۱۶ سیلندر ساخت و آن را در گرندپری ایتالیا رونمایی کرد که موفق شد رکورد سرعت ۲۴۶.069 کیلومتر بر ساعت را ثبت کند. این اتفاق که در سال ۱۹۲۹ برای مازراتی افتاد باعث معروفیت هر چه بیشتر شرکت مازراتی شد و توسعه فعالیتهای آن را به دنبال داشت.
سال 1932
الفیری در سال 1932 فوت شد و مراسم باشکوهی در شهر بولونیا برای تشییع پیکر وی برگزار شد. با مرگ آلفیری، بیندو نیز از شرکت ایزوتا بیرون آمد و با همکاری دو برادرش ارنستو و اتوره به فعالیت های شرکت مازراتی ادامه دادند.
سال 1937
در سال ۱۹۳۷ سه برادر مازراتی تصمیم گرفتند به عنوان مهندس در شرکت مازراتی به فعالیت خود ادامه دهند و سهام خود را به شرکت آدولفو اورسی واگذار کردند.
سال 1939
در سال 1939 با شروع جنگ جهانی دوم، کمپانی مازراتی وارد عرصه تولید محصولات نظامی شد و اتومبیل وی۱۶ را برای رهبر ایتالیا یعنی موسیلینی تولید کرد. پس از پایان جنگ نیز خودروهای سری E6 روانه بازار شدند. سپس شرکت مازراتی با جذب کارشناسان و متخصصان حوزه خودرو تمرکز خود را بر ساخت خودروهای مسابقهای افزایش داد. همچنین اتومبیلهای غیر مسابقهای همچون سی ال تی ۴ و سی ال تی ۸ را در آن زمان روانه بازار کرد.
سال 1957
این روند تداوم یافت تا آن که مازراتی پس از سال ۱۹۵۷ از تمرکز خود بر ساخت خودروهای مسابقهای کاست و به سمت تولید محصولاتی غیرمسابقهای رفت و در این راستا مازراتی ۳۵۰۰ را تولید کرد که بدنه آن تماما از جنس آلومینیوم ساخته شده بود. مازراتی 5000GT نیز با پیشرانه ۸ سیلندر طی سال ۱۹۵۸ از سوی این شرکت به بازار عرضه شد.
سال 1962 و 1963
در طی سالهای 19۶۲ تا 19۶۳ قرن بیستم میلادی مازراتی سبرینگ و مازراتی میسترال دو محصول دیگری بودند که به بازار عرضه شدند.
نهایتا در سال ۱۹۶۳ اولین اتومبیل چهار درب مازراتی یعنی مدل معروف کواتروپورته از سوی این شرکت به مشتریان عرضه شد.
سال 1967
نسل اول مازراتی گیبلی نیز طی سال ۱۹۶۷ به صورت دو سرنشین طراحی شد.
سال 1968
در سال ۱۹۶۸ شرکت فرانسوی سیتروئن مالکیت مازراتی را بر عهده گرفت و محصولاتی همچون مازراتی ایندی، مازراتی بورا، مراک، کمسین و مازراتی کواتروپورته۲ تحت مدیریت کمپانی فرانسوی راهی بازار شدند.
سال 1973
در سال ۱۹۷۳ با شروع بحران نفتی و پس از گران شدن قیمت سوخت، توسعه محصولات نسبتاً پرمصرف و پرتوان شرکت مازراتی نیز متوقف شد و مالک آن یعنی کمپانی فرانسوی سیتروئن تا آستانه ورشکستگی پیش رفت.
سال 1975
در سال 1975 پژو سیتروئن را خریداری کرد. بر اساس تصمیم مدیران جدید، مازراتی به شرکت بنلی که از زیر مجموعه های دتوماسو فروخته شد.
سال 1990 و 1992
مازراتی بای توربو و کاریف در این دوره به تولید رسیدند. مازراتی شامان و گیبلی2 نیز طی سال های ۱۹۹۰ و 19۹۲ راهی بازار شدند. در این بین کمپانی کرایسلر بخشی از سهام مازراتی را خریداری کرد و یکی دو مدل را با همکاری این شرکت توسعه داد که به خاطر ورشکستگی مالی کرایسلر در آن دوران، هیچگاه روی خط تولید قرار نگرفتند.
سال 1993
در سال 1993 فیات، مازراتی را خرید. زمانی که فیات، مازراتی را خرید سه خودروی مازراتی ۳۲۰۰ جی تی، مازراتی کوپه و مازراتی اسپایدر را مازراتی به بازار عرضه کرد.
بعد از سال 2002 نیز نسل اول گرن توریزمو توسط مازراتی تولید شد.
سال 1997
در سال 1997 مازراتی توسط فیات اتومبیلز خریداری شد. فیات اتومبیلز نیز ۵۰ درصد از سهام خود را به شرکت فراری فروخت؛ ناگفته نماند تمامی این شرکتها زیرشاخههای کمپانی اعظم فیات به حساب میآیند.
سال 1998
در سال ۱۹۹۸ با طراحی و تولید مازراتی ۳۲۰۰ جیتی تحت مدیریت فیات، فصل جدیدی از تاریخچه مازراتی آغاز شد، که بلافاصله به عرضه مدلهایی چون مازراتی کوپه و مازراتی اسپایدر انجامید، که مدل کوپه بهعنوان بهترین خودروی جهان در سال ۲۰۰۲ تبدیل شد. سپس مدل مازراتی گرانتوریزمو به بازار عرضه شد.
موفقیت های شرکت مازراتی
برادران مازراتی در ابتدا، فعالیت خود را در شرکت اتومبیل سازی دیاتو شروع کردند. خودروهای تولید شده توسط آنها به صورت ۲ لیتری طراحی شده بود و توانست قهرمان مسابقههای اتومبیلرانی گرند پریکس شود.
رکورد جهانی سرعت 029/246 کیلو متر در جاده توسط بورزا کینی Borzacchini در سال 1929، عنوان قهرمانی جهان F1 در سال 1957 توسط فانجیو Fangio 250 با خودروی F405 bhp Gran Turismo در ژوئن و مارس 2007 می باشند.
مازراتی حتی در برابر غولهای خودروسازی آلمانی مانند مرسدس بنز و آتو یونیون در سالهای ۱۹۳۹ و ۱۹۴۰ هم موفقیتهای فراوانی را کسب کرد. یکی از خودروهای موفق مازراتی در مسابقات رالی، خودروی مازراتی سیتیاف۸ بود، که موفق به کسب عنوان قهرمانی در مسابقات گرند پریکس شد.