آپاندیس
آپاندیس یا آویزه (به انگلیسی: appendix) (به فرانسوی: Appendice) زائده‌ی باریک با طول ده سانتی‌متر و قطر نیم سانتی‌متر است که با نام روده‌ی کور هم شناخته می‌شود. برخلاف تصور عمومی آپاندیس تنها یک زائده اضافی نبوده و یکی از فواید آپاندیس این است که محلی را برای رشد باکتری‌های مفید آماده می‌کند و به این ترتیب علاوه بر بهبود هضم غذا، وضعیت سیستم ایمنی بدن را ارتقا می‌دهد.
جایگاه در بدن
حد فاصل دریچه‌ای که روده‌ی باریک را به روده‌ی بزرگ وصل می‌کند زائده‌ای به نام آپاندیس قرار دارد. محل دقیق آپاندیس در سمت راست بدن و زیر شکم است.
با توجه به محل قرار گیری آپاندیس، این زائده از غذا پر می‌شود و باید تخلیه شود. اگر بنا به دلایلی این تخلیه اتفاق نیفتد منجر به بروز التهاب و عفونت می‌شود که با نام آپاندیسیت (Appendicitis) شناخته می‌شود. این التهاب اگرچه رایج است اما خطرناک است و کسانی که دچار این عارضه شده‌اند باید هر چه سریع‌تر به متخصص گوارش یا متخصص داخلی مراجعه کنند و با عمل آپاندیس آن را خارج کنند. به عمل خارج کردن آپاندیس از بدن آپاندکتومی گفته می‌شود.
علت التهاب آپاندیس
اصلی‌ترین علت که برای التهاب و تورم آپاندیس یا آپندیسیت بیان می‌شود انسداد و گرفتگی در دریچه‌ی آپاندیس است. میزان این گرفتگی مشخص نیست و ممکن است جزئی یا شدید باشد. علت انسداد آپاندیس علاوه بر تجمع مواد غذایی، می‌تواند بزرگ شدن غدد لنفاوی، ایجاد آسیب یا تشکیل تومور باشد.
اگر آپاندیس از بدن خارج نشود چه اتفاقی می‌افتد؟
مسدود شدن آپاندیس سبب تجمع باکتری‌ها و ایجاد عفونت در این زائده می‌شود. زیاد شدن عفونت رگ‌های خونی این ناحیه را تحت فشار قرار می‌دهد و جریان خون را کم می‌کند. این حالت ممکن است موجب پاره شدن آپاندیس و ایجاد مشکل برای بیمار شود. پاره شدن آپاندیس همچنین می‌تواند سایر بافت‌ها و اندام‌ها را هم دچار التهاب کند.
به عنوان نمونه پاره شدن آپاندیس در بدن ممکن است منجر به تشکیل کیسه چرکی در شکم شود. به عبارت دیگر با باز شدن و ترکیدن آپاندیس آبسه‌ای در بدن تشکیل می‌شود که حتماً باید از بدن تخلیه شود. تخلیه‌ی آبسه و آپاندیس می‌تواند به صورت همزمان باشد یا این‌که با فاصله‌ی زمانی اتفاق بیفتد. این موارد به عنوان عوارض خارج نکردن آپاندیس از بدن و بی‌توجهی به آن است که می‌تواند مشکلات زیادی را برای فرد ایجاد کند.