جعفر صادق
جعفر ابن محمد یا جعفر صادق در تاریخ ۱۷ ربیع‌الاول سال 83 هجری قمری در مدینه به دنیا امد. نام مادر او ام فروه و نام پدر ایشان محمد ابن علی (امام محمد باقر(ع)) امام پنجم شیعیان است.
| امام ششم شیعیان | |
|---|---|
| آغاز به کار: | سال 114 هجری قمری |
| پس از: | امام محمد باقر(ع) |
| پیش از: | امام موسی کاظم(ع) |
| پایان کار: | سال 148 هجری قمری |
| اطلاعات شخصی | |
|---|---|
| نام(های): | جعفر ابن محمد |
| لقب(ها): | امام جعفر صادق(ع) کاشف الحقایق |
| وضعیت حیات: | به شهادت رسیده |
| تاریخ تولد: | ۱۷ ربیع‌الاول ۸۳ هجری قمری |
| محل تولد: | مدینه |
| تاریخ فوت: | ۲۵ شوال ۱۴۸ هجری قمری |
| محل دفن: | قبرستان بقیع، مدینه |
| محل زندگی: | مدینه |
| نام پدر: | محمد بن علی باقر |
| نام مادر: | ام فروه |
او به جهت جایگاه ویژه علمی نزد شیعه، به رئیس مذهب جعفری و همین‌طور رئیس مذهب شیعه مشهور شده‌است. دوران امامت ایشان همزمان با شورش‌های متعدد و سرنگونی بنی امیه و روی کار آمدن بنی عباس بود.
در 3 سال پایانی دوره حکومت بنی امیه با توجه به ضعف حکومت توان ایجاد فشار بر امام را نداشتند و از طرفی حکومت بنی عباس که به اسم حمایت از خاندان پیامبر سر کار آمده بود در چند سال اول فشار زیادی بر امام صادق(ع) وارد نمی‌کردند. در این بازه زمانی فرصت خوبی برای ایشان بود تا به تعلیم مفاهیم و فرهنگ سازی و ... بپردازد، فرصتى که براى هیچ یک از امامان شیعه به غیر از امام باقر(ع) که اندکى از این فرصت براى ایشان به وجود آمد و فعالیت علمى را شروع کرده بود و همچنین براى امام رضا(ع) فراهم نگشت.
ایشان با استفاده از این فرصت، نهضت علمی و فرهنگی بزرگی را آغاز نمود و پایه های علمی مکتب شیعه را محکم کردند. امام جعفر صادق(ع) در طول زندگی خود در مدینه زیست و تنها به قصد حج یا در برخی شرایط سیاسی خاص، سفرهای کوتاهی به مکه و عراق داشت. وی در مدینه که اصلی‌ترین مرکز نشر سنت نبوی در آن عصر بود، مجلس و مکتب برزگ داشت که جدا ساختن پیروان مذاهب و فرق مختلف در آن به سختی امکان‌پذیر بود. شمار شاگردان ایشان بالغ بر ۴ هزار نفر بوده است.[۱]
منابع
- ↑ الارشاد، ۲/۱۷۹.