غلامرضا آقازاده
غلامرضا آقازاده در سال ۱۳۲۷ در شهر خوی بدنیا آمد. سیاست‌مدار، دیپلمات و مدیر ارشد اجرایی ایرانی است، که به عنوان یکی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام از سال ۱۳۷۵ تاکنون فعالیت می‌نماید.
تحصیل علم، دانش و مهارت
غلامرضاآقازاده در سال ۱۳۴۹ موفق به اخذ لیسانس ریاضی و در سال ۱۳۵۴ موفق به اخذ لیسانس مهندسی کامپیوتر از دانشگاه تهران گردید. او برای تحصیلات تکمیلی به آمریکا رفت، اما در سال ۱۳۵۷ همزمان با وقایع انقلاب در ایران، به کشور بازگشت و بر ضد شاه فعالیت کرد.
وی یکی از اعضای فعال حزب جمهوری اسلامی بود. او در سال ۱۳۵۸ مدیر داخلی روزنامه جمهوری اسلامی شد، که توسط میرحسین موسوی اداره می‌شد.در سال ۱۳۶۰ وقتی میرحسین موسوی وزیر امور خارجه شد، آقازاده معاون وی در امور اقتصادی و سرمایه‌گذاری شد. دو سال بعد هنگامی که میرحسین موسوی به مقام نخست وزیری رسید، آقازاده معاونت اجرایی نخست وزیر را بر عهده گرفت.
آقازاده از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۶ وزیر نفت ایران بود. در سال ۱۳۷۶ بیژن نامدار زنگنه به جای وی، توسط محمد خاتمی به سمت وزیر نفت برگزیده شد. در این زمان وی به مقام معاونت ریاست جمهوری در امور انرژی اتمی منصوب شد. آقازاده همچنین مدتی سرپرست ستاد بسیج اقتصادی نیز بود. او متاهل و دارای چهار فرزند است.
۱۲ سال در مقام ریاست وزارت نفت
غلامرضا آقازاده، پیش از آن که در سال ۱۳۷۶ از سوی محمد خاتمی به ریاست سازمان انرژی اتمی گمارده شود، به مدت ۱۲ سال وزیر نفت ایران بود. وی در سازمان کشورهای صادرکننده‌ی نفت ـ اوپک سیاست حمایت از تثبیت و همچنین افزایش مطلوب بهای نفت برای صادرکنندگان و رعایت دقیق استخراج را دنبال می‌کرد.
بعد از پیروزی محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ ریاست وزارت نفت را بیژن نامدار زنگنه بر عهده گرفت و آقازاده معاون رئيس‌جمهور در امور انرژی اتمی شد.
آقازاده تلاش کرد ساخت نیروگاه اتمی بوشهر را سرعت بخشد. وی با روسیه در این مورد پیمان همکاری بست و با چین راجع به پروژه‌ای دیگر وارد گفت‌وگو شد، امری که موجبات خشم دولت آمریکا را پدید آورد و نهایتاَ به کنارکشیدن چینی‌ها از پروژه‌ی یادشده انجامید.