واشر سرسیلندر
واشر سرسیلندر یا گَسکِت سر سیلندر (به انگلیسی: Cylinder head gasket)، قطعه‌ای در موتور وسایل نقلیه است که فضای بین سیلندر و سرسیلندر را آب‌بندی می‌کند تا از فرار گاز از محفظه احتراق، نشت آب از کانال‌های آب و نشت روغن از کانال‌های روغن جلوگیری کند. واشر سرسیلندر واشری از جنس پنبه نسوز به علاوه فولاد و مس است.
این واشر از فرار گاز از محفظه احتراق، نشت آب از کانال‌های آب و نشت روغن از کانال‌های روغن جلوگیری می‌کند. سوختن واشر سرسیلندر به اصطلاح به دفورمه شدن واشر می‌گویند که این امر موجب از بین رفتن آب‌بندی مابین سیستم‌های مختلف موتور خودرو می‌شود. واشر بین بدنه موتور و سر سیلندر با ترکیب مواد نسوز و لایه مسی مقوای مقاوم در مقابل حرارت و لایه فولادی تشکیل شده است که ضمن یکپارچه کردن سر سیلندر به بدنه موتور اجازه می‌دهد تا گردش روغن و آب بدون امکان مخلوط شدن صورت گیرد و نیز فضای سربسته اتاقک احتراق را آب بندی کند.
جنس واشر سر سیلندر معمولاً از پنبه نسوز (آزبست)، فولاد و مس است تا هم انعطاف‌پذیر باشد و هم بتواند فشار و حرارت را تحمل کند. البته ازآنجایی‌که آزبست یا پنبه نسوز ماده‌ای سمی بوده و برای انسان مضر است، امروزه از آن کمتر در ساخت واشر سر سیلندر استفاده می‌شود و سازندگان بیشتر به واشرهای مسی روی آورده‌اند. روی واشر سر سیلندر چندین سوراخ بزرگ و کوچک دیده می‌شود که سوراخ‌های بزرگ آن مطابق با سیلندرها قرار می‌گیرند و سوراخ‌های کوچک برای مجاری آب و روغن هستند.
جنس
واشر سرسیلندر نیز مانند دیگر قطعات موتور از جنسی مقاوم به گرما، حرارت بالا و فشار و ضربات زیاد ساخته می‌شود. این قطعه همچنین باید قابلیت انعطاف‌پذیری داشته باشد تا بتواند وظیفه عایق‌بندی موتور و سرسیلندر را به‌خوبی انجام دهد. بنابراین آن را از ورقه‌ها یا لایه‌های فلز نرم و مواد انعطاف‌پذیر و نسوز می‌سازند. این لایه‌ها در انواع سرسیلندر عموما دارای یکی از ترکیبات زیر هستند که به ترتیب روی هم قرار می‌گیرند:
- آزبست- مس- فولاد؛
- واشر نسوز- فولاد؛
- آلومینیوم – کروم؛
- مس- واشر مقوایی نسوز یا آزبست- فولاد.