شاهین‌شهر
شاهین‌شهر مرکز شهرستان شاهین‌شهر و میمه در استان اصفهان است که در 20 کیلومتری شمال شهر اصفهان قرار دارد. در آخرین سرشماری در سال 1395 جمعیتی این شهر برابر با 173,329 نفر در 54,300 خانوار بوده است.
شاهین شهر، اولین شهری جدید و طراحی شده اقماری در ایران است که با پیشینه‌ای نه چندان طولانی، از مزرعه‌ای ساده به قطبی صنعتی و فنی تبدیل شده است.
پس از جدایی بخش‌های برخوار و میمه از شهرستان اصفهان در سال 1368، به‌دلیل موقعیت، جمعیت و اهمیت ویژه، شاهین‌شهر به‌عنوان مرکز شهرستان برخوار و میمه انتخاب شد. در سال 1386 نیز بخش برخوار از این شهرستان جدا شد و شهرستان جدید، شاهین‌شهر و میمه نام گرفت.
نام‌شناسی
شاهین‌شهر یک شهر جدید است و به‌علت شکل ظاهری نقشه آن که شبیه به یک شاهین بود، شاهین‌شهر نام گرفت.
تاریخچه
اراضی شهر شاهین‌شهر در دوره پهلوی اول تحت ماکلیت آقا محمدخان برومند از خوانین منطقه گز بود که به‌عنوان مزرعه و باغات انار، انگور، میوه و پسته مورد استفاده قرار داشت. در اواسط تا اواخر دهه 1340، شش برادر از خانواده برومند تصمیم گرفتند مزرعه 40 میلیون مترمربعی امیرآباد را که از پدرشان، آقا محمدخان برومند، به ارث برده بودند، از کشاورزی به ترکیبی از کاربری مسکونی و کشاورزی تغییر دهند.
دلیل اصلی این تصمیم، نزدیکی مزرعه آنها به اصفهان، دسترسی به آب فراوان از قنات‌هایی که پدرشان در طول عمر خود مرمت و بازسازی کرده بود و تقاضای بالا برای مسکن ارزان قیمت بود.
برادران برومند شرکت عمران شاهین‌شهر را تأسیس کردند و با سرمایه‌گذاری اولیه از بانک تعاون و توسعه (که اکنون بخشی از بانک ملت است)، فرآیند توسعه زیرساخت‌های شهر از جمله جاده‌ها، فاضلاب، آب و برق را آغاز کردند.
با پیشرفت توسعه و ساخت و ساز، این شرکت تحت نظارت عبدالغفار، عبدالرحیم، عبدالکریم و عبدالرشید برومند، بیش از 10000 نفر از جمله حسابداران، مهندسان، معماران و کارگران را استخدام کرد و بیش از 10000 واحد مسکن ارزان‌قیمت ساخت و برای بیش از 50000 نفر مسکن فراهم کرد.
طراح اصلی شهر جدید با ظرفیت 300,000 نفر، پیتر وریتی، شهرساز و معمار بین‌المللی بود که طراحی‌های دقیق چندین منطقه مسکونی برنامه‌ریزی‌شده و تعدادی از ساختمان‌های عمومی را نیز برعهده داشت.
رونق شهر
برای جذب بیشتر ساکنان، برادران برومند بیش از 2 میلیون متر مربع زمین در نزدیکی شهر را به دانشگاه صنعتی اصفهان و 2 میلیون متر مربع دیگر را به دولت هدیه دادند. قرار بر این شد که دولت در این زمین‌ها کارخانه‌ای تاسیس کند (قرار بود پیش از انقلاب ایران، کارخانه‌ای برای ساخت هلیکوپتر در آنجا ساخته شود، اما اکنون این مکان در اختیار شرکت صنایع هواپیماسازی ایران (هسا) است.)
در دهه 1970، تعداد زیادی از آمریکایی‌ها و دیگر خارجی‌هایی که برای دولت و ارتش ایران کار می‌کردند، در مجتمعی محصور در شاهین شهر زندگی می‌کردند. ساختمان دبیرستان طوفانیان وابسته به مدرسه آمریکایی اصفهان (که اکنون شعبه‌ای از دانشگاه مالک اشتر است) در شمال شهر قرار داشت.
پس از انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی، مهاجران زیادی از مناطق مختلف، به ویژه خوزستان، به این شهر آمدند. اکنون حدود 50 تا 80 درصد از جمعیت شاهین‌شهر را لرها و بختیاری‌های خوزستان تشکیل می‌دهند.
شاهین‌شهر امروز
هم اکنون بسیاری از کارمندان سازمان‌های دولتی مانند شرکت ملی نفت ایران و همچنین سازمان‌های آموزشی در شاهین شهر ساکن هستند. اکثر جمعیت این شهر از طبقه متوسط هستند و در صنایع مختلف از جمله صنایع نظامی، پالایشگاه‌ها، تولید هوافضا و همچنین مشاغل اداری و خرده فروشی مشغول به کارند.
مراکز صنعتی و فنی
شاهین‌شهر دارای مراکز مهمی مانند دانشگاه صنعتی مالک اشتر، هواپیماسازی ایران (هسا)، پالایشگاه و پتروشیمی اصفهان، نیروگاه شهید منتظری، گروه توسعه سرمایه‌گذاری انتخاب، شهرک صنعتی مورچه خورت و ده‌ها مجتمع صنعتی بزرگ دیگر است.