بلکاتگین
بلکاتگین به عنوان پادشاه ایران در سلسله غزنویان بود. بلکاتگین در تاریخ ۳۵۵ ق بعد از ابراهیم به پادشاهی رسید و تا تاریخ ۳۶۲ ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او غزنین بود. سرانجام بعد از بلکاتگین، پیری تگین به پادشاهی رسید. او از غلامان ترک، سپهسالار آلپ تکین و سومین امیر غزنوی است. در ذیقعده سال 355، اسحاق پسر آلپ تکین وفات یافت و از آنجا که جانشینی نداشت، بزرگان ترک غزنه هم‌داستان شدند و بلکاتگین، سپهسالار و حاجب آلپ تکین را به امارت غزنه برگزیدند. بلکاتگین پس از رسیدن به حکومت، طی نامه‌ای به دربار سامانیان اظهار اطاعت کرد. بلکاتگین در مدت امارت خود بر غزنه، سکه ضرب کرد و بر یکی از سکه‌های به دست آمده از دورۀ وی، نام غزنه و منصور بن نوح (د ۳۶۶ق / ۹۷۷م) به عنوان امیری که وی به رسمیت شناخته، به خوبی هویداست‌سرانجام، هنگامی که بلکاتگین قلعۀ گردیز را در محاصره گرفته بود، تیری به او اصابت کرد و بر اثر آن درگذشت.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت بلکاتگین 'غزنین افغانستان' ذکر شده است.
درگذشت
بلکاتگین سرانجام در تاریخ ۳۶۲ ق