احمدشاه قاجار
احمدشاه قاجار متولد ۱۲ بهمن ۱۲۷۵ در تبریز، آذربایجان، ایران به عنوان پادشاه ایران در سلسله قاجاریان بود. احمدشاه قاجار در تاریخ ۱۶ ژوئیه ۱۹۰۹ بعد از محمدعلیشاه قاجار به پادشاهی رسید و تا تاریخ ۱۵ دسامبر ۱۹۲۵ حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تهران بود. سرانجام بعد از احمدشاه قاجار، رضاشاه پهلوی به پادشاهی رسید. او هفتمین و آخرین شاه ایران از دودمان قاجار و پسر و جانشین محمدعلیشاه بود که از ۲۵ تیر ۱۲۸۸ تا ۹ آبان ۱۳۰۴ هجری شمسی/ از ۱۹۰۹–۱۹۲۵ میلادی به عنوان شاه ایران سلطنت کرد. او پس از خلع پدرش و درحالیکه تنها ۱۳ سال داشت، به شاهی رسید. احمدشاه پس از ۱۶ سال سلطنت در ۱۳۰۴ توسط مجلس شورای ملی از پادشاهی برکنار شد.
او هفتمین فرزند محمدعلیشاه و نخستین فرزند پسر او از ملکه جهان بود که در وقت ولیعهدی پدر در تبریز به دنیا آمد و پس از فتح تهران و خلع محمدعلیشاه، توسط مجلس عالی رجال و بزرگان دولت در ۱۳ سالگی به پادشاهی رسید. تا رسیدن او به سن بلوغ و تاجگذاری در تیر ۱۲۹۳ ابتدا عضدالملک و سپس ابوالقاسم ناصرالملک نایبالسلطنه بودند.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت احمدشاه قاجار 'ایران' ذکر شده است.
درگذشت
احمدشاه قاجار سرانجام در تاریخ ۹ اسفند ۱۳۰۸ (۳۳ سال) در نویی-سور-سن، او-دو-سن، فرانسه درگذشت که علت مرگ او در منابع 'ورم کلیه' ذکر شده است. محل دفن او، حرم امام حسین (کربلا) میباشد.