نصر دوم سامانی
نصر بن احمد (نصر دوم) یا ابوالحسن نصر بن احمد بن اسماعیل متولد ۲۹۳ قمری در بخارا به عنوان پادشاه ایران در سلسله سامانیان بود. نصر بن احمد (نصر دوم) در تاریخ 301 ه.ق بعد از احمد بن اسماعیل به پادشاهی رسید و تا تاریخ 331 ه.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او بخارا بود. سرانجام بعد از نصر بن احمد، نوح بن نصر به پادشاهی رسید.
او سومین امیر دودمان سامانی بود که در سال ۳۰۱ در سن هشت سالگی به سلطنت رسید. وی با کمک وزیران خود از جمله ابوعبدالله جیهانی و ابوالفضل بلعمی پایتخت خود، بخارا را به شهری مهم در حوزه ادبیات تبدیل کرد. در زمان حکومت نصر —که به ترجمه اهمیت میداد— کتابهای زیادی از عربی به فارسی ترجمه شد و دربار وی حامی بسیاری از شاعران از جمله رودکی بود. پس از ۳۰ سال حکومت نصر و مرگ او در سال ۳۳۱، دوران اوج دودمان سامانی به سر آمد و با به حکومترسیدن پسرش، نوح، دولت سامانی روبهزوال و انحطاط رفت.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت نصر بن احمد (نصر دوم) 'خراسان و ماورالنهر' ذکر شده است.
درگذشت
نصر بن احمد (نصر دوم) سرانجام در تاریخ ۲۲ رجب ۳۳۱ قمری درگذشت.