گلیم

گلیم، به عنوان یک بافته از جمله صنایع دستی ایران می باشد که در بیشتر مناطق ایران روج دارد. تنوع فراوان نقوش بکار رفته در گلیم های ایرانی بر اساس مناطق و استان های آنها، متأثر از عواملی مانند شرایط محیطی، اقلیمی، جغرافیایی، باورهای فرهنگی، آداب و رسوم و اعتقادات خاص و همچنین ذهن خلاق و پویای مردمان آن منطقه در الگوبرداری از طبیعت است.

انواع طرح های گلیم ها ایرانی

طرح های گلیم

طرح‌های استفاده شده در انواع این بافته‌ها عموما نقش‌هایی هندسی هستند که اشکال مختلفی دارند ، مانند: سه‌گوش ، لوزی ، شش‌گوش و چهارگوش. البته نقوش اصیل و سنتی زیادی زینت‌بخش چهره گلیم ایرانی می‌شوند که گاهی شکل حیوانات و طبیعت را به خود می‌گیرند و گاه ترمه و گل و بوته هستند. طرح‌های مختلف استفاده شده در این هنرها بستگی به نوع و منطقه‌ای دارد که در آن بافته می‌شوند.

مراحل بافتن گلیم

مانند فرش پس از برپایی دار برای بافت گلیم مراحل مختلفی طی می‌شود که در ادامه به اختصار با آنها آشنا خواهید شد:

گلیم دست بافت ایرانی

• چله‌کشی: اولین گام برای بافتن است که طی آن دو طناب با اندازه مورد نظر ، موازی زیر دار بسته شده که به آن زه دار می‌گویند و ابتدای نخ پنبه‌ای به قسمت آخر چپ یا راست زیر دار گره می‌خورد ؛ سپس گلوله نخ پنبه را از پشت اولین زه و جلوی دومین زه دار ، رد می‌کنند و از بالای سر دار به پشت برده و از قسمت پایین دار خارج می‌کنند.
• بستن چوب کوجی: چوبی استوانه شکل است که قطرش معمولا ۴ سانت است و عرضش اندازه دستگاه.
• ثابت کردن چله‌ها: چون در حین بافتن برای تراکم بیشتر و فشردن پودها به کار ضربه می‌زنند ، باید چله‌ها محکم شوند تا حرکت نکنند و شکل گلیم به هم نریزد ؛ برای این کار روی چله‌ها معمولا کمی چسب می‌مالند.
• زنجیربافی: این کار معمولا قبل از بافتن ، برای سرعت بخشیدن به بافت انجام می‌شود.