درخواست اصلاح

محمد باقر

از دانشنامه ویکیدا
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۸ توسط AlIA (بحث | مشارکت‌ها) (AlIA صفحهٔ محمد ابن علی الباقر را به محمد باقر منتقل کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

محمد بن علی الباقر یا محمد ابن علی در ۳ صفر یا ۱ رجب سال ۵۷ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد. نام مادر ایشان فاطمه بنت حسن و نام پدر ایشان علی ابن حسین(امام سجاد(ع)) است. ایشان امام پنجم شیعیان و نوه امام حسین(ع) و امام حسن(ع) است.

مزار علی بن حسین (امام سجاد)
مزار امام حسن عسکری(ع) و امام سجاد(ع) و امام محمد باقر(ع) و امام جعفر صادق(ع) و عموی پیامبر(ص)
امام پنجم شیعیان
آغاز به کار: سال 95 هجری قمری
پس از: امام سجاد(ع)
پیش از: امام جعفر صادق(ع)
پایان کار: سال 114 هجری قمری
اطلاعات شخصی
نام(های): محمد ابن حسین
لقب(ها): امام باقر(ع) باقرالعلوم ابوجعفر
وضعیت حیات: به شهادت رسیده
تاریخ تولد: ۱ رجب یا ۳ صفر سال ۵۷ پس از هجرت
محل تولد: مدینه
تاریخ فوت: ۷ ذی الحجه سال ۱۱۴ پس از هجرت
محل دفن: قبرستان بقیع، مدینه
محل زندگی: مدینه
نام پدر: علی بن الحسین
نام مادر: فاطمه بنت حسن

امام باقر(ع) جنبش علمی به وجود آورد که در دوره امامت فرزندش امام صادق(ع) به اوج خود رسید. وی در علم، زهد، عظمت و فضیلت سرآمد بنی هاشم بود و روایات و احادیث وی در زمینه علم دین، آثار و سنت نبوی، علوم قرآن، سیره و فنون اخلاق و آداب بدان حد است که تا آن روز از هیچ یک از فرزندان امام حسن(ع) و امام حسین(ع) به جا نمانده بود.[۱]

در زمان امام باقر(ع) با توجه به فرصت ایجاد شده و کمتر شدن فشار و کنترل از سوی حاکمیت، زمینه برای ظهور و بروز عقاید و افکار مختلف بوجود آمد که خود این باعث ایجاد و رواج افکار انحرافی در جامعه شد، در این شرایط امام ضمن بیان عقاید اصیل و صحیح شیعی و رد عقاید باطل، شبهات مربوطه را پاسخ می‌داد. او بحث‌های کلامی خود را ناظر به این امور مطرح می‌کرد.[۲][۳]

مناظرات

از فعالیت‌های علمی امام باقر(ع)، مناظره با افراد مختلف است. برخی از مناظرات وی از این قرار است:

  • مناظره امام با اسقف مسیحیان
  • مناظره با حسن بصری
  • مناظره با هشام بن عبدالملک
  • مناظره با محمد بن منکدر
  • مناظره با نافع بن ازرق
  • مناظره با عبدالله بن معمر لیثی
  • مناظره با قتادة بن دعامة

منابع

  1. مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۷.
  2. کلینی، الکافی، ج۱، ص۸۲.
  3. کلینی، الکافی، ج۱، ص۸۸-۸۹.