شهادت
شهادت در واژه به معنی حضور همراه با مشاهده است. شهادت در اسلام و برخی دیگر از ادیان به معنی فدا کردن جان و درگذشت در راه باورهای مذهبی است.
شهادت در باور مسلمانان و دین اسلام جایگاه رفیعی دارد و از بالاترین منزلت‌های قابل دست یافتن برای هر فردی است.
شهادت در قرآن
در قرآن کریم هیچ‌گاه واژه «شهید» به معنای اصطلاحی‌اش نیامده است. قرآن برای اشاره به شهید، از تعبیراتی همچون «قُتِلْتُمْ فی سَبِیلِ اللَّهِ» سود برده است. امّا واژه شهید با معنای اصطلاحی‌اش، در احادیث رسول خدا (ص) و امامان معصوم (ع)، فراوان به کار رفته است.
مصداق حقیقی شهادت، کشته شدن در معرکه جهاد با دشمن دین است؛ امّا در روایات آمده است که جان باختن در برخی حالات دیگر نیز اجر و ارج شهادت دارد؛ مثلًا کسی که به حال دوستی و حبّ آل محمّد (ص) از دنیا برود، یا کسی که در حال دفاع از جان، مال یا ناموس خویش کشته شود، اجر شهید می‌بَرَد.
شهادت در باور شیعه
شهادت در باور و مذهب شیعیان جایگاهی بسیار والا دارد.
یازده امام شیعه همگی به گونه‌ای شهید شده و هیچ یک با مرگ طبیعی از دنیا نرفته‌اند.
و از القاب مشهور امام سوم شیعیان امام حسین (ع)، «سیّد الشّهداء» است. این نشان از جایگاه شهادت در نزد شیعیان است.
در نظرگاه شیعه، شهیدان در جهان پس از مرگ مقاماتی بسیار والا دارند. آنان همان دَم که جان خود را فدا می‌کنند، از همه گناهانشان پاک می‌گردند.