محمد ابن علی الجواد
محمد ابن علی یا امام محمد تقی(ع) در 10 رجب سال 195 هجری قمری در مدینه به دنیا آمد. نام مادر ایشان سبیکه و نام پدر ایشان علی بن موسی الرضا است. ایشان امام نهم شیعیان هستند.
در خانواده امام رضا(ع) علیه السلام و در محافل شیعه، از امام جواد(ع)، به عنوان مولودى پرخیر و برکت یاد مىشد.
در سال ۲۰۳ که امام رضا به شهادت رسید، شیعیان به علت این که تنها فرزند امام رضا(یعنی امام جواد ) هشت ساله بود، در نگرانى و اضطراب افتادند. در این جریان، شیعیان به حیرت افتاده و میان آنان اختلاف پدید آمد؛ به این دلیل که شیعیان، مهمترین رکن ایمان را اطاعت از امام معصوم دانسته و در مسائل و مشکلات فقهى و دینى خود به او رجوع مى کنند، از اهمیت بالایی برخوردار بود. البته براى شیعیان مسلّم بود که امام رضا فرزند خود امام جواد را به جانشینى برگزید، ولى مشکل ناشى از خردسالى آن حضرت، آنان را بر آن مىداشت تا براى اطمینان خاطر، به بررسی و جستجوى بیشترى در این باره بپردازند. علت پیدایش این اختلاف، به نظر نوبختى، همین بود که آنها بلوغ را یکى از شرایط امامت مىدانستند. امام امام جواد با بیان دلایل قانع کننده ای مانند نبوت حضرت عیسى(ع) در دوران شیرخوارگى، جانشینى حضرت سلیمان(ع) از حضرت داود(ع) در دوران کودکى، نبوت حضرت یحیى بن زکریا(ع) در کودکی و ... شرط بلوغ برای امامت را رد کردند و به این اختلافات پایان دادن.
امام جواد علیه السلام در مجموع دوران امامت خود، با دو خلیفه عباسى یعنى مأمون (۱۹۳ - ۲۱۸) و معتصم (۲۱۸ - ۲۲۷) معاصر بوده است.