آنتیگوآ و باربودا
آنتیگوا و باربودا (به انگلیسی: Antigua and Barbuda) یک کشور مجمع‌الجزایری مستقل متشکل از آنتیگوا، باربودا و چندین جزیره کوچک دیگر در شرق دریای کارائیب است. آنتیگوا و باربودا مساحتی برابر با ۴۴۰ کیلومتر مربع دارد و یکی از کوچکترین کشورهای کارائیب محسوب می‌شود. این کشور دارای آب و هوای گرمسیری ساوانا با مناطقی از آب و هوای موسمی گرمسیری در جنوب غربی آنتیگوا است. بزرگترین شهر آن سنت جانز است.
| اطلاعات کشور | |
|---|---|
| نام کامل: | آنتیگوا و باربادو |
| پایتخت: | سنت جانز |
| زبان(های) رسمی: | انگلیسی |
| دین(ها): | مسیحیت 92.7%، راستافاری 3.6%، بدون دین 1.9%، بهایی 1.1% |
| حکومت: | حکومت متمرکز نظام پارلمانی پادشاهی مشروطه |
| مساحت: | 440 کیلومتر مربع |
| جمعیت: | 100,772 نفر (2022) |
| شاخص توسعه انسانی: | 0.826 |
| واحد پول: | دلار کارائیب شرقی (XCD) |
| منطقه زمانی: | یوتی‌سی 4- |
| پیش‌شماره تلفنی: | 1-268+ |
| کد ایزو ۳۱۶۶: | AG |
| دامنه سطح‌بالا: | ag. |
تاریخ
شکارچیان-گردآورندگان از حدود ۳۰۰۰ سال قبل میلاد مسیح در این جزایر ساکن شدند و احتمالاً با قایق از آمریکای مرکزی و جنوبی به آنجا رسیدند. آنها با آراواک‌های ونزوئلا در دوره سرامیک جایگزین شدند. در سال ۱۴۹۳، کریستف کلمب جزیره آنتیگوا را بررسی کرد که منجر به تلاش برای استعمار اسپانیا در سال ۱۵۲۰ شد. آنتیگوا تا سال ۱۶۳۲ که ادوارد وارنر و گروه کوچک او اولین مستعمره موفق بریتانیا را ایجاد کردند، بدون استعمار باقی ماند. باربودا تحت کنترل خانواده کدرینگتون تا دهه ۱۸۶۰ بود. استقلال آنتیگوا برای اولین بار توسط پرنس کلاس در سال ۱۷۲۸ پیشنهاد شد که تلاش کرد این جزیره را به یک پادشاهی مستقل تبدیل کند. پس از آزادی در سال ۱۸۳۴، خودمختاری آنتیگوا به آرامی افزایش یافت، در حالی که باربودا به تدریج با آنتیگوا ادغام شد. اولین انتخابات دموکراتیک در سال ۱۹۵۱ برگزار شد و در سال ۱۹۸۱، آنتیگوا و باربودا مستقل شد.
سیاست
از سال ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۴، خانواده برد با تنها یک وقفه بر اوضاع سیاسی این کشور تسلط داشتند که با انتخاب بالدوین اسپنسر به سمت نخست‌وزیری، این دوره پایان یافت. همچنین از سال ۲۰۱۴، حزب کارگر بر سیاست ملی تسلط داشته است. آنتیگوا و باربودا عضوی از کشورهای مشترک‌المنافع و قلمرو مشترک‌المنافع است. باربودا از سال ۱۹۷۶ توسط شورای باربودا اداره می‌شود و شامل یک ایالت یکپارچه است اما آنتیگوا به شش بخش تقسیم شده است.
اقتصاد
آنتیگوا و باربودا علاوه بر داشتن دومین شاخص توسعه انسانی بالا در کارائیب، دارای جمعیت خارجی‌الاصل بالایی است. در مقایسه با کشورهای همسایه، آنتیگوا و باربودا در اکثر شاخص‌های اقتصادی رتبه بالایی دارد، اگرچه در آزادی‌های سیاسی رتبه متوسطی دارد.
آنتیگوا و باربودا کشوری با درآمد بالا است. این کشور عضو سازمان ملل متحد، سازمان کشورهای شرق کارائیب، سیستم امنیتی منطقه‌ای، کاریکوم و سازمان تجارت جهانی است. آنتیگوا و باربودا یکی از معدود کشورهای کارائیب است که دارای نیروی هوایی است و صنعت هوانوردی قابل توجهی در ارتباط با اقتصاد مبتنی بر گردشگری خود دارد.