حجت ابن الحسن
حجت ابن الحسن یا محمّد بن حسن عسکری در نیمه شعبان سال 255 یا 256 هجری قمری در سامرا به دنیا آمد. نام مادر ایشان نرجس خاتون و نام پدر ایشان حسن عسکری است. ایشان امام دوازدهم شیعیان هستند.
| امام دوازدهم شیعیان | |
|---|---|
| آغاز به کار: | سال 260 هجری قمری |
| پس از: | امام حسن عسکری(ع) |
| پایان کار: | تاکنون |
| اطلاعات شخصی | |
|---|---|
| نام(های): | محمد ابن حسن عسکری |
| لقب(ها): | حُجَّت، مَهْدی، قائِم، بَقیَّةُالله، حُجَّةُالله، صاحِبُ‌الزَّمان، اَلْمُنتَظَر، غائِب، صاحِبُ‌الْاَمر، وَلیِّ عَصر، مَنصور، مُنتَقِم و … |
| وضعیت حیات: | به شهادت رسیده |
| تاریخ تولد: | نیمهٔ شعبان ۲۵۵ یا ۲۵۶ هجری قمری |
| محل تولد: | سامرا، عراق |
| نام پدر: | حسن عسکری |
| نام مادر: | نرجس خاتون یا صقیل |
بر اساس منابع شیعه، حکومت عباسی در دوره امامت امام حسن عسکری(ع) درصدد یافتن فرزند وی به‌عنوان مهدی و جانشین پدر بود؛ ازاین‌رو، تولد امام زمان(عج) مخفی نگه داشته شد و جز چند تن از یاران خاص امام یازدهم شیعیان کسی او را ندید. به این دلیل پس از شهادت امام عسکری(ع)، برخی از شیعیان دچار تردید شده و فرقه‌هایی در جامعه شیعه پدید آمد و گروهی از شیعیان، از جعفر کذاب، عموی امام زمان(عج)، پیروی کردند. در این شرایط توقیعات امام زمان که عموماً خطاب به شیعیان نوشته می‌شد و توسط نائبان خاص او به اطلاع مردم می‌رسید، موجب تثبیت دوباره تشیع گردید؛ تا جایی که در قرن چهارم قمری از میان فرقه‌هایی که پس از امام یازدهم از شیعه منشعب شده بودند، تنها شیعه دوازده‌امامی باقی مانده بود.
امام زمان پس از شهادت پدرش، در غیبت صغرا به سر برد و در این مدت به واسطه چهار نائب خاص با شیعیان ارتباط داشت. از سال ۳۲۹ق، ارتباط مردم با امام زمان از راه نائبان خاص نیز پایان یافت و دوره غیبت کبرا آغاز شد. عالمان شیعه درباره دلایل و جزئیات عمر طولانی امام زمان، تبیین‌هایی ارائه نموده‌اند و در احادیث معصومان، غیبت او به خورشید پشت ابر تشبیه شده است.