بهرام چوبین
بهرام چوبین از خاندان مهران (یکی از هفت خاندان ممتاز ساسانی) مدعی سلطنت در دوره ساسانی بود. بهرام چوبین در سال 590 م به پادشاهی رسید و تا سال 591 م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تیسفون بود. او با کودتا علیه هرمز چهارم و سپس خسرو پرویز، سلطنت را غصب و خود را شاهنشاه ایران نامید. در سال ۵۹۱ میلادی بهرام چوبین بعد از شکست در نبرد نهایی با خسرو و سپاهیانش، همراه با باقیمانده سپاهش به سوی ترکان گریخت و با مهربانی تمام از سوی خان ترک پذیرفته شد. اما خسروپرویز با هدایایی که برای خاتون همسر خان ترک فرستاد، موجبات کشته شدن بهرام را فراهم کرد.
درگذشت
بهرام چوبین سرانجام در سال 591 م در فرغانه، خاقانات غربی ترک، با زمینهچینی خسروپرویز و به دست همسر خاقان ترک، مسموم و کشته شد.