کوبا

کوبا با نام رسمی جمهوری کوبا کشوری جزیره‌ای است که در دریای کارائیب واقع شده است. این بزرگترین جزیره در دریای کارائیب و یکی از تأثیرگذارترین ایالت‌های منطقه کارائیب است. این کشور از جزیره اصلی کوبا، جزیره د لا یوونتود و چندین مجمع الجزایر تشکیل شده است.

کوبا

اطلاعات کشور
نام کامل:	جمهوری سوسیالیستی کوبا
پایتخت:	هاوانا
زبان(های) رسمی:	زبان اسپانیایی
حکومت:	جمهوری تک حزبی سوسیالیستی
مساحت:	۱۰۹٬۸۸۴ کیلومتر مربع
جمعیت:	۱۱٬۲۱۰٬۰۶۴
واحد پول:	پزو

کوبا جایی است که دریای کارائیب شمالی، خلیج مکزیک و اقیانوس اطلس به هم میرسند. این شهر در شرق شبه جزیره یوکاتان (مکزیک)، در جنوب ایالت فلوریدا و باهاما، غرب هیسپانیولا (هائیتی/جمهوری دومینیکن)، و شمال جامائیکا و جزایر کیمن واقع شده است. پایتخت و بزرگترین شهر کوبا هاوانا است. زبان رسمی اسپانیایی است. دولت به عنوان یک جمهوری سوسیالیستی تک حزبی مارکسیست لنینیست واحد عمل می کند. قلمروی که اکنون کوبا است، در اوایل هزاره چهارم قبل از میلاد مسکونی بوده است، مردم گواناهاتابی و تاینو در زمان استعمار اسپانیا در قرن پانزدهم در این منطقه ساکن بودند. سپس تا زمان جنگ اسپانیا و آمریکا در سال 1898، زمانی که کوبا توسط ایالات متحده اشغال شد و در سال 1902 استقلال یافت، مستعمره اسپانیا بود. در روز سال نو، 1959، نیروهای انقلابی به رهبری فیدل کاسترو دولت دیکتاتور فولخنسیو باتیستا را سرنگون کردند. امروزه کوبا به دلیل فرهنگ غنی، تاریخ و مناظر زیبای خود شناخته شده است که آن را به مقصدی محبوب برای گردشگران از سراسر جهان تبدیل کرده است.

تاریخچه

تاریخ کوبا غنی و متنوع است که از دوران ماقبل تاریخ تا امروز را در بر می گیرد.

دوران پیش از کلمبیا

منطقه کوبا کنونی قبل از ورود کریستف کلمب در سال 1492 توسط قوم های گواناهاتابی، سیبونی و تاینو سکونت داشت.

فتح اسپانیایی

پس از ورود کلمب، کوبا به مستعمره اسپانیا تبدیل شد، با فتح اسپانیایی ها فرهنگ و جامعه جزیره را شکل داد.

جنبش های استقلال

در اواخر قرن نوزدهم، کوبا شاهد یک سری جنگ برای استقلال بود، از جمله جنگ ده ساله (1868-1878)، جنگ کوچک (1879-1880)، و جنگ استقلال کوبا. (1895-1898).

اشغال ایالات متحده

به دنبال جنگ اسپانیا و آمریکا در سال 1898، کوبا تا زمان استقلال در سال 1902 توسط ایالات متحده اشغال شد.

اوایل قرن بیستم

اوایل قرن بیستم با بی ثباتی سیاسی و رشد اقتصادی مشخص شد و قانون اساسی 1940 و دوره باتیستا دوره های مهمی بودند.

انقلاب کوبا

انقلاب کوبا (1952–1959) به رهبری فیدل کاسترو دولت دیکتاتور فولخنسیو باتیستا را سرنگون کرد.

کوبای کاسترو

فیدل کاسترو از سال 1959 تا 2006 بر کوبا حکومت کرد و در این مدت کشور دستخوش تغییرات سیاسی و اجتماعی قابل توجهی شد.

دوره معاصر

دوره معاصر از 1991 تا به امروز شاهد ادامه انزوا و تعامل منطقه ای، اصلاحات اقتصادی و بهبود روابط خارجی بوده است.

جغرافیا

کوبا، بزرگترین جزیره در دریای کارائیب، کشوری جزیره ای است که در دریای کارائیب واقع شده است. این جزیره اصلی است که توسط چهار مجمع الجزایر اصلی احاطه شده است: کلرادو، سابانا کاماگوئی، Jardines de la Reina، و Canarreos. مساحت این کشور 110860 کیلومتر مربع (42803 مایل مربع) شامل آب‌ های ساحلی و سرزمینی است و مساحت آن 109820 کیلومتر مربع (42400 مایل مربع) است که هشتمین کشور جزیره‌ای بزرگ در جهان است.

موقعیت

کوبا در غرب اقیانوس اطلس شمالی، شرق خلیج مکزیک، جنوب تنگه فلوریدا، شمال غربی گذرگاه بادگیر، و شمال شرقی کانال یوکاتان قرار دارد.

زمین

جزیره اصلی بیشتر از دشتهای هموار تا غلتان تشکیل شده است. در انتهای جنوب شرقی سیرا مائسترا قرار دارد، رشته کوه های شیب دار که بلندترین نقطه آن پیکو تورکینو با ارتفاع 1974 متر (6476 فوت) است.

آب و هوا

میانگین دمای کوبا در زمستان حدود 77 درجه فارنهایت (25 درجه سانتیگراد) و در تابستان فقط کمی بیشتر است، شاید 80 درجه فارنهایت تا 26 درجه سانتیگراد.

خط ساحلی

جزیره اصلی دارای 5746 کیلومتر (3570 مایل) خط ساحلی و 28.5 کیلومتر (17.7 مایل) مرز زمینی است.

رودخانه ها

طولانی ترین رودخانه کوبا رودخانه کائوتو است.

شهرهای بزرگ

هاوانا بزرگترین شهر و پایتخت است. شهرهای بزرگ دیگر شامل سانتیاگو دو کوبا و کاماگوئی هستند.

جغرافیای کوبا متنوع است، با مناظر متنوعی از کوه ها و تپه های غلتان گرفته تا دشت های پست که عمدتاً برای کشاورزی استفاده می شوند³. ویژگی های جغرافیایی و آب و هوای این کشور به طور قابل توجهی فرهنگ، اقتصاد و سبک زندگی آن را شکل داده است.

اقتصاد

اقتصاد کوبا یک اقتصاد برنامه ریزی شده مختلط است که توسط شرکت های دولتی اداره می شود. بیشتر نیروی کار توسط ایالت به کار گرفته می شود.

تولید ناخالص داخلی

تولید ناخالص داخلی کوبا 100.023 میلیارد دلار (اسمی) و 137 میلیارد دلار (PPP) در سال 2018 بود.

جمعیت

جمعیت 11,338,138 در سال 2018¹ بود.

بیکاری

نرخ بیکاری 2.6٪ در سال 2017¹ بود.

صنایع اصلی

صنایع اصلی شامل نفت، نیکل، کبالت، داروسازی، تنباکو، ساختمان، فولاد، سیمان، ماشین آلات کشاورزی، شکر.

صادرات

کالاهای صادراتی شامل نفت، نیکل، محصولات پزشکی، شکر، تنباکو، ماهی، مرکبات، قهوه است.

واردات

کالاهای وارداتی شامل نفت، مواد غذایی، ماشین آلات و تجهیزات، مواد شیمیایی است. در دهه 1990، حزب کمونیست حاکم کوبا تشکیل تعاونی های کارگری و خوداشتغالی را تشویق کرد. در اواخر دهه 2010، حقوق مالکیت خصوصی و بازار آزاد به همراه سرمایه گذاری مستقیم خارجی توسط قانون اساسی 2018 کوبا اعطا شد. از سال 2021، بخش خصوصی کوبا مجاز به فعالیت در بیشتر بخش‌های اقتصاد است.

تا سال 2023، اشتغال در بخش دولتی 65 درصد و اشتغال بخش خصوصی 35 درصد بود، در مقایسه با نسبت 76 درصد به 23 درصد در سال 2000 و نسبت 91 درصد به 8 درصد در سال 1981. با این حال، اقتصاد کوبا از همه‌گیری کووید-19 و تحریم‌های ایالات متحده که توسط دولت ترامپ اعمال شده است، به شدت آسیب دیده است. در سال 2020، اقتصاد این کشور 11 درصد کاهش یافت، که بدترین افت کشور در نزدیک به 30 سال گذشته است. کوبایی ها با کمبود کالاهای اساسی مواجه بوده اند. تورم به شدت افزایش یافته است و اکنون به 30 درصد رسیده است.

سیاست

کوبا به عنوان یک جمهوری سوسیالیستی تک حزبی مارکسیست لنینیست واحد عمل می کند. نظام سیاسی به سه شاخه تقسیم می شود:

اجرای

قدرت اجرایی توسط دولت اعمال می شود که توسط شورای وزیران به ریاست نخست وزیر کوبا نمایندگی می شود.

قانونگذاری

قدرت قانونگذاری از طریق مجلس ملی تک مجلسی قدرت خلق که به عنوان حداکثر اختیارات دولت تشکیل می شود، اعمال می شود.

قوه قضاییه

قوه قضاییه کوبا مستقل از قوه مجریه و مقننه است. رئیس جمهور کوبا میگوئل دیاز کانل است که در سال 2021 جانشین رائول کاسترو به عنوان دبیر اول حزب کمونیست کوبا شد.

دیاز کانل اولین رئیس جمهور کوبا کمونیست است که از خانواده فیدل یا رائول کاسترو نیست. حزب کمونیست کوبا نیروی پیشرو جامعه و دولت است و توانایی تعیین خط مشی ملی را دارد. قانون اساسی 2019 کوبا آرمان هایی را که قهرمان استقلال کوبا خوزه مارتی و رهبر انقلابی فیدل کاسترو نشان می دهد، به عنوان پایه اولیه سیستم سیاسی کوبا معرفی می کند، در حالی که بر اهمیت تأثیر ایده های مارکس، انگلس و لنین تأکید می کند. دانشمندان علوم سیاسی نظام سیاسی کوبا را به عنوان یک رژیم استبدادی تک حزبی توصیف می کنند که در آن مخالفت سیاسی مجاز نیست. در کوبا انتخابات وجود دارد، اما دموکراتیک تلقی نمی شود. بر اساس شاخص‌های V-Dem Democracy، کوبا دومین کشور کم‌دموکراتیک در آمریکای لاتین در سال 2023 است. سانسور اطلاعات (از جمله محدودیت دسترسی به اینترنت) گسترده است و روزنامه‌نگاری مستقل در کوبا سرکوب می‌شود. گزارشگران بدون مرز کوبا را یکی از بدترین کشورهای جهان برای آزادی مطبوعات معرفی کرده است.

فرهنگ

فرهنگ کوبا ترکیبی پیچیده از عوامل و تأثیرات مختلف، اغلب متناقض است. مردم کوبا و آداب و رسوم آنها بر تأثیرات اروپایی، آفریقایی و آمریکایی استوار است.

موسیقی

موسیقی کوبا، از جمله سازها و رقص ها، بیشتر منشأ اروپایی و آفریقایی دارد. تقریباً چیزی از سنت‌های اصلی بومی باقی نمانده است. سهم بزرگ سازي اسپانيايي ها گيتار آنها بود، اما مهمتر از آن سنت نت نويسي اروپايي و فنون آهنگسازي بود. باورها و آداب و رسوم آفریقایی به طور قطع در موسیقی کوبا تأثیرگذار است. سازهای کوبه ای چند ریتمیک بخشی ذاتی از زندگی و موسیقی آفریقایی است، زیرا ملودی بخشی از موسیقی اروپایی است. همچنین، در سنت آفریقایی، سازهای کوبه ای همیشه به آواز و رقص و به یک محیط اجتماعی خاص می پیوندند. این صرفاً سرگرمی نیست که به زندگی اضافه شده است، بلکه زندگی است. رقص: یکی از ادغام های ریتمیک اصلی در موسیقی کوبایی son است. سایر اشکال معمولی کوبایی عبارتند از: هابانرا، گواراچا، دانزون، رومبا، بولرو، چاچاچا، مامبو، پونتو، و انواع مختلفی از این مضامین.

مذهب

ریشه اکثر فرم‌های موسیقی آفریقایی-کوبایی در کابیلدوها، کلوپ‌های اجتماعی خود سازماندهی برای بردگان آفریقایی، و کابیلدوهای جداگانه برای فرهنگ‌های جداگانه نهفته است. کابیلدوها عمدتاً از چهار گروه تشکیل شدند: یوروباها (لوکومی در کوبا). کنگو (پالو در کوبا)؛ داهومی (فون یا آرارا). فرهنگ های دیگر بدون شک حضور داشتند، اما به تعداد کمتر، و چنین حضور متمایزی را از خود به جای نگذاشتند. در همان زمان، ادیان آفریقایی از نسلی به نسل دیگر در سراسر کوبا، هائیتی، جزایر دیگر و برزیل منتقل شدند. این ادیان که ساختاری مشابه اما نه یکسان داشتند، اگر از یوروبا مشتق شده باشند به نام های لوکومی یا رگلا د اوچا، از آفریقای مرکزی پالو، از هائیتی وودو و غیره شناخته می شدند.

زندگی روزمره و آداب و رسوم اجتماعی

به طور کلی، کوبا کشوری است که از همه چیز برخوردار نیست، اگرچه مردم آن انعطاف پذیری و خلاقیت فوق العاده ای را در مواجهه با سختی ها نشان می دهند. برای مثال، آن‌ها در نگهداری خودروهای دهه 1950 با عملکرد خوب و وضعیت ظاهری ماهر هستند که کوبا به مقصد انتخابی برای کلکسیونر های خودروهای قدیمی از ایالات متحده و اروپا تبدیل شده است. با این حال، کمبود مداوم مواد غذایی، خاموشی برق، و خرابی تلفن به طرق مختلف مردم را تحت تأثیر قرار می دهد. اکثر مشکلات و فرصت‌ها نسبی هستند و دائماً در حال تغییر هستند، به جز موارد اصلی زندگی در کوبا کنترل اجتناب‌ناپذیر دولت، فیلم‌ های شنبه شب در یکی از دو کانال تلویزیونی محلی، تله‌نوول‌های دوشنبه‌شب (صابون‌های) وارداتی. از برزیل، مکزیک، ونزوئلا یا کلمبیا و مشغله های اجتناب ناپذیر کار، خانه و خانواده.