خسرو پرویز
خسرو پرویز متولد 570 م به عنوان پادشاه ایران در سلسله ساسانیان بود. خسرو پرویز در سال 590 م بعد از هرمز چهارم به پادشاهی رسید و تا سال 628 م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تیسفون بود. سرانجام بعد از خسرو پرویز، قباد دوم به پادشاهی رسید.
او فرزند هرمز چهارم و نوه انوشیروان دادگر بود که در حین اختلافهای درباریان، فرماندهان نظامی و بزرگان حکومتی به پادشاهی رسید. مهمترین وقایع دوره او عبارتند از: سرکوب وزرگان و مدعیان سلطنت مانند بهرام چوبین و داییاش گستهم، آغاز دور جدید نبرد با روم شرقی که ۲۷ سال به طول انجامید که در اوایل با پیروزیهایی همراه بود اما در نهایت شکست خورد، تصرف دوباره مصر بعد از هزار سال و محاصره کنستانتینوپل پایتخت بیزانس.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت خسرو پرویز 'از سند و خوارزم تا بینالنهرین، قفقاز ، حاشیه جنوبی خلیج فارس، عمان و یمن' ذکر شده است.
درگذشت
خسرو پرویز سرانجام در سال 628 م در تیسفون در پی کودتای وزرگان از سلطنت خلع و به دست آنان به قتل رسید.