الگو:صفحه اصلی - مقاله برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها
جز («الگو:مقاله برگزیده» را محافظت کرد ([ویرایش=تنها مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=تنها مدیران] (بی‌پایان))) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
شهریار در دوران زندگی خود با ادیبان و هنرمندان متعددی ازجمله [[ابوالحسن صبا]]، [[محمدتقی بهار]]، [[ایرج میرزا]]، [[عارف قزوینی]]، [[نیما یوشیج]]، [[هوشنگ ابتهاج]]، [[کریم امیری فیروزکوهی]] و... | شهریار در دوران زندگی خود با ادیبان و هنرمندان متعددی ازجمله [[ابوالحسن صبا]]، [[محمدتقی بهار]]، [[ایرج میرزا]]، [[عارف قزوینی]]، [[نیما یوشیج]]، [[هوشنگ ابتهاج]]، [[کریم امیری فیروزکوهی]] و... | ||
[[شهریار|'''مطالعه کامل''']] | [[شهریار|'''مطالعه کامل''']] | ||
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۱
سید محمدحسین بهجت تبریزی مشهور به شهریار از شاعران معاصر پر آوازه ایران است. او در ۱۱ دی ۱۲۸۵ در روستای خُشکِناب تبریز به دنیا آمد. از شهریار اشعار فراوانی به زبان فارسی و ترکی آذری موجود است.
او در قالب‌های مختلفی ازجمله قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی شعر می‌سرود و در سرودن شعر تبحر شگفت انگیزی داشت. مشهورترین اشعار شهریار در قالب غزل سروده شده‌اند. غزل معروف «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» از بهترین اشعار محمدحسین بهجت تبریزی هستند.
او به ائمه از جمله حضرت علی ارادت خاصی داشت و در شعر نیز به حافظ و فردوسی علاقه فراوانی داشت.
اشعار شهریار آیینه‌ی خوبی برای اندیشه و اعتقادات اوست. او در اشعارش به بسیاری از نکات اخلاقی و تربیتی اشاره می‌کند.
یکی دیگر از مشهورترین آثار شهریار، شعر حیدربابا است که به زبان اذری سروده شده.
شهریار پس از گدراندن یک ماجرای عشقی نافرجام و ناکامی در عشقف با یکی از اقوان دور خود به نام عزیزه عبدِخالقی ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند است.
شهریار در دوران زندگی خود با ادیبان و هنرمندان متعددی ازجمله ابوالحسن صبا، محمدتقی بهار، ایرج میرزا، عارف قزوینی، نیما یوشیج، هوشنگ ابتهاج، کریم امیری فیروزکوهی و...