بهمن صالحی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ی های' به 'ی‌های') |
جز (جایگزینی متن - 'است .' به 'است.') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
تولد دوباره شعر صالحی با پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، بود که در چهارچوب [[غزل]] و [[غزلواره]] نمود بیشتری یافت تا در شعر نیمایی او که تمایل شعری‌اش بیشتر به حوزه شعر کلاسیک یا رویکرد کلاسیک به شعر نو بود، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و وقوع [[جنگ تحمیلی]]، با رویکردهای آیینی آمیخته شد و وجه شاعرانه غالب بر آثارش، از او سیمایی ارائه کرد که در روزگار «جنگ» به عنوان شاعر تصویرگر «مقاومت» در یادها ماند. | تولد دوباره شعر صالحی با پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، بود که در چهارچوب [[غزل]] و [[غزلواره]] نمود بیشتری یافت تا در شعر نیمایی او که تمایل شعری‌اش بیشتر به حوزه شعر کلاسیک یا رویکرد کلاسیک به شعر نو بود، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و وقوع [[جنگ تحمیلی]]، با رویکردهای آیینی آمیخته شد و وجه شاعرانه غالب بر آثارش، از او سیمایی ارائه کرد که در روزگار «جنگ» به عنوان شاعر تصویرگر «مقاومت» در یادها ماند. | ||
شعر "دوباره اصغر" که شاعر برای کودک شیرخواره‌ای که در [[اندیمشک]] به شهادت رسید، سرود و همچنین سروده بانوی آب در منقبت [[فاطمه زهرا|حضرت فاطمه]]<sup>(س)</sup> نمونه‌ای ارزشمند از شعر آن سال‌ها است . | شعر "دوباره اصغر" که شاعر برای کودک شیرخواره‌ای که در [[اندیمشک]] به شهادت رسید، سرود و همچنین سروده بانوی آب در منقبت [[فاطمه زهرا|حضرت فاطمه]]<sup>(س)</sup> نمونه‌ای ارزشمند از شعر آن سال‌ها است. | ||
از ویژگی‌های دیگر اشعار صالحی برجستگی عاطفه، در اشعار جوانی و اندیشه، در اشعار متأخر و ارتباط عاطفی و زبانی او با آدم های زمانش است که به خاطر روانی بیان و مناعت اندیشه از همان آغاز با سروده‌هایش در باور [[شعر]] دوستان جای گرفت. | از ویژگی‌های دیگر اشعار صالحی برجستگی عاطفه، در اشعار جوانی و اندیشه، در اشعار متأخر و ارتباط عاطفی و زبانی او با آدم های زمانش است که به خاطر روانی بیان و مناعت اندیشه از همان آغاز با سروده‌هایش در باور [[شعر]] دوستان جای گرفت. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
صالحی در تمام قوالب شعری طبع آزمایی کرده ولی پیشکسوتان وادی شعر و ادب معاصر، او را با غزل هایش می شناسند. | صالحی در تمام قوالب شعری طبع آزمایی کرده ولی پیشکسوتان وادی شعر و ادب معاصر، او را با غزل هایش می شناسند. | ||
سال 1345، اولین مجموعه شعری او با نام "افق سیاه تر" منتشر شد. پس از آن | سال 1345، اولین مجموعه شعری او با نام "افق سیاه تر" منتشر شد. پس از آن کتاب های متعددی از او به چاپ رسیده است که عمده موضوعات آن‌ها اجتماعی، مذهبی، دینی، دفاع مقدس و یاد کرد بزرگان گیلان و عشق به [[ایران]] است. | ||
بیان احساسات و عواطف شخصی در مدح [[اهل بیت]]<sup>(ع)</sup> و شخصیت های فرهیخته جامعه از او چهره ای ممتاز در عرصه ادبیات انقلاب اسلامی ارائه کرده است. | بیان احساسات و عواطف شخصی در مدح [[اهل بیت]]<sup>(ع)</sup> و شخصیت های فرهیخته جامعه از او چهره ای ممتاز در عرصه ادبیات انقلاب اسلامی ارائه کرده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۸
حسن نوغانچی صالح معروف به بهمن صالحی در سال 1316 خورشیدی در شهر رشت به دنیا آمد. او کارمند کتابخانه ملی رشت بود و نخستین فعالیت های ادبی خود را از سال 1333 با چاپ آثار نظم و نثر در مجلات فردوسی، سپید و سیاه و امید ایران آغاز کرد. [۱]
او در آغاز بیشتر به قالب غزل می‌پرداخت اما پس از آشنایی با نیما یوشیج به سرودن شعر نیمایی نیز روی آورد. بهمن صالحی در ۳۱ سالگی "مردی از گیلان" را سرود که برخی آن را یک اتفاق در شعر دهه چهل عنوان می‌کنند.
تولد دوباره شعر صالحی با پیروزی انقلاب اسلامی، بود که در چهارچوب غزل و غزلواره نمود بیشتری یافت تا در شعر نیمایی او که تمایل شعری‌اش بیشتر به حوزه شعر کلاسیک یا رویکرد کلاسیک به شعر نو بود، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و وقوع جنگ تحمیلی، با رویکردهای آیینی آمیخته شد و وجه شاعرانه غالب بر آثارش، از او سیمایی ارائه کرد که در روزگار «جنگ» به عنوان شاعر تصویرگر «مقاومت» در یادها ماند.
شعر "دوباره اصغر" که شاعر برای کودک شیرخواره‌ای که در اندیمشک به شهادت رسید، سرود و همچنین سروده بانوی آب در منقبت حضرت فاطمه(س) نمونه‌ای ارزشمند از شعر آن سال‌ها است.
از ویژگی‌های دیگر اشعار صالحی برجستگی عاطفه، در اشعار جوانی و اندیشه، در اشعار متأخر و ارتباط عاطفی و زبانی او با آدم های زمانش است که به خاطر روانی بیان و مناعت اندیشه از همان آغاز با سروده‌هایش در باور شعر دوستان جای گرفت.
اشعار این شاعر معاصر در آیینه مطبوعات کشور بارها مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. شرکت در کنگره‌های ادبی استانی و کشوری و دریافت لوح‌های تقدیر نشان از موقعیت برجسته او در عرصه شعر معاصر کشور دارد.
صالحی در تمام قوالب شعری طبع آزمایی کرده ولی پیشکسوتان وادی شعر و ادب معاصر، او را با غزل هایش می شناسند.
سال 1345، اولین مجموعه شعری او با نام "افق سیاه تر" منتشر شد. پس از آن کتاب های متعددی از او به چاپ رسیده است که عمده موضوعات آن‌ها اجتماعی، مذهبی، دینی، دفاع مقدس و یاد کرد بزرگان گیلان و عشق به ایران است.
بیان احساسات و عواطف شخصی در مدح اهل بیت(ع) و شخصیت های فرهیخته جامعه از او چهره ای ممتاز در عرصه ادبیات انقلاب اسلامی ارائه کرده است.
درگذشت
او در آذر ماه سال 1398 پس از سکته و کاهش سطح هوشیاری در بخش سی‌سی‌یو بیمارستان پارس رشت بستری شد. پس از چند روز به دلیل فعالیت دختر بزرگش در بیمارستان امام سجاد(ع) شهریار به این شهر منتقل شد. اما سرانجام صبح روز 5 آذر 1398 در سن 82 پیشکسوت در بیمارستان امام سجاد(ع) شهریار درگذشت.
آثار
باد سرد شمال، سلام بر مرگ، کسوف طولانی، نخل سرخ، زخم های زیبای عشق، در حوالی عطش، باغ کاغذی، زمزمه‌های آدینه و همسفر با کلمات از جمله کتاب های منتشر شده این شاعر گیلانی است.
منابع
- ↑ <معرفی حسن نوغانچی صالح> برداشت شده در 1401/01/12