برونشیولیت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
بعد از این مرحله دشواری در [[تنفس]] یا صدای خس خس نیز ممکن است ایجاد شود. برونشیولیت [[نوزاد|نوزادان]] می‌تواند با [[عفونت]] [[گوش]] همراه شود. | بعد از این مرحله دشواری در [[تنفس]] یا صدای خس خس نیز ممکن است ایجاد شود. برونشیولیت [[نوزاد|نوزادان]] می‌تواند با [[عفونت]] [[گوش]] همراه شود. | ||
[[رده:آماس]] | |||
[[رده:بیماری‌های تنفسی]] | |||
[[رده:بیماری‌های عفونی]] | |||
[[رده:بیماری‌های ویروسی]] | |||
[[رده:بیماری‌های ویروسی جانوران]] | |||
[[رده:پزشکی کودکان]] | |||
نسخهٔ ۱۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۴
برونشیولیت یا التهاب نایژک (به انگلیسی: Bronchiolitis) نوعی التهاب ریوی محسوب می‌شود. برونشیولیت سبب التهاب و احتقان مجاری کوچک هوایی ریه شده و اغلب ناشی از ویروس می‌باشد؛ بنابراین به نام برونشیولیت ویروسی نیز خوانده می‌شود. معمولا میزان ابتلا به بیماری برونشیولیت در ماه‌های زمستان افزایش می‌یابد.
علائم برونشیولیت معمولا شبیه به سرماخوردگی می‌باشد اما در صورت پیشرفت سرفه، خس خس و دشواری در تنفس را به همراه دارد. علائم برونشیولیت می‌تواند چند روز تا چند هفته و حتی یک ماه به طول انجامد.
برونشیولیت در کودکان با مراقبت خانگی درمان می‌شود. درصد اندکی از کودکان مبتلا به برونشیولیت به بستری شدن در بیمارستان نیاز خواهند داشت.
علائم برونشیولیت
در روزهای اول، علائم برونشیولیت مشابه سرماخوردگی می‌باشد:
- آبریزش بینی
- گرفتگی بینی
بعد از این مرحله دشواری در تنفس یا صدای خس خس نیز ممکن است ایجاد شود. برونشیولیت نوزادان می‌تواند با عفونت گوش همراه شود.