دارچین

دارچین نوعی ادویه خوشبو است که در صنعت آشپزی و درمانی مورد استفاده قرار میگیرد. ادویه‌ای است که از پوست درونی درخت دارچین به‌دست می‌آید. از پوست این درخت روغن‌های معطر شفابخشی تولید می‌شود. درخت دارچین که بیشتر در هندوستان و چین می‌روید، جزو رده دولپه‌ای‌های جداگلبرگ می‌باشد و همیشه‌سبز است. بومی سریلانکا است و بهترین آن دارچین سیلانی است.

چوب دارچین و پودر دارچین

دارچین حاوی فیبر، منگنز، کلسیم و آهن است و عموما در بسیاری از غذاها استفاده می‌شود.

برداشت دارچین از درخت

دارچین سیلان (دارچین هندی)

دارچین سیلان یا دارچین هندی که به نام دارچین اصل (واقعی) هم از آن یاد می‌شود. این نوع دارچین از پوست داخلی درخت «سیناموم وروم» (Cinnamomum verum) به دست می‌آید که بومی سریلانکا و جنوب هند است. دارچین سیلان رنگ قهوه‌ای مایل به زرد و بافت نرم و نازکی دارد که شبیه کاغذ است.

دارچین کاسیا (دارچین چینی)

دارچین کاسیا یا دارچین چینی که نوع رایج‌تر دارچین است. این نوع دارچین از پوست داخلی درخت «سیناموم کاسیا» (Cinnamomum cassia) به دست می‌آید که بومی جنوب چین است. دارچین کاسیا رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز تیره دارد و بافت آن ضخیم‌تر و زبرتر است.

تفاوت دارچین سیلان و کاسیا