کاردیومیوپاتی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک''' (به انگلیسی: cardiomyopathy) نوعی بیماری قلبی است که منجر ضخیم شدن عضله قلب در سپتوم می‌شود. این بیماری ارثی است و علائمی مانند تنگی نفس، درد قفسه سینه و آریتمی ایجاد میکند. اکثر افراد مبتلا به این بیماری...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک''' (به انگلیسی: cardiomyopathy) نوعی [[بیماری]] قلبی است که منجر ضخیم شدن عضله [[قلب]] در [[سپتوم]] می‌شود. این [[بیماری]] ارثی است و علائمی مانند [[تنگی نفس]]، درد [[قفسه سینه]] و آریتمی ایجاد میکند. اکثر افراد مبتلا به این [[بیماری]] در معرض خطر ایست ناگهانی قلبی قرار دارند. | '''کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک''' (به انگلیسی: cardiomyopathy) نوعی [[بیماری]] قلبی است که منجر ضخیم شدن عضله [[قلب]] در [[سپتوم]] می‌شود. این [[بیماری]] ارثی است و علائمی مانند [[تنگی نفس]]، درد [[قفسه سینه]] و [[آریتمی قلبی]] ایجاد میکند. اکثر افراد مبتلا به این [[بیماری]] در معرض خطر ایست ناگهانی قلبی قرار دارند. | ||
[[پرونده:کاردیومیوپاتی.jpg|جایگزین=کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک|بندانگشتی|کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک]] | [[پرونده:کاردیومیوپاتی.jpg|جایگزین=کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک|بندانگشتی|کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک{{بیماری|نشانه ها=احساس درد در قفسه سینه، تنگی نفس، غش کردن، سرگیجه، خستگی، تپش قلب، آریتمی قلب، فشار خون بالا|گونه ها=انسدادی، غیرانسدادی|علت(ها)=جهش ژنی|روش تشخیص=معاینه‌های فیزیکی، اکوکاردیوگرام، آزمایش خون، الکتروکاردیوگرام، اشعه ایکس از سینه، تست ورزش، کاتتریزاسیون قلبی و ام آر آی|روش های درمان=دارو، جراحی، اصلاح سبک زندگی}}]] | ||
== انواع == | == انواع == | ||
=== کاردیومیوپاتی انسدادی === | === کاردیومیوپاتی انسدادی === | ||
سپتوم ضخیم شده ممکن است | سپتوم ضخیم شده ممکن است سبب کوچک شدن بطن شود که می‌تواند جریان خون از بطن چپ به آئورت را مسدود کرده یا کاهش دهد (وضعیتی به نام انسداد مجرای خروجی). برای غلبه بر تنگی یا انسداد، بطن‌ها باید با شدت بیشتری خون پمپاژ کنند. این نوع کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، کاردیومیوپاتی انسدادی هیپرتروفیک (HOCM) نامیده می‌شود. | ||
=== کاردیومیوپاتی غیرانسدادی === | === کاردیومیوپاتی غیرانسدادی === | ||
HCM همچنین ممکن است | HCM همچنین ممکن است سبب ضخیم شدن در سایر قسمت‌های عضله قلب شما شود، مانند انتهای پایینی قلب (به نام رأس)، بطن راست یا در بطن چپ. در این موارد، کاردیومیوپاتی غیرانسدادی هیپرتروفیک نامیده می‌شود. اگرچه نوع غیرانسدادی ممکن است ظرفیت قلب را نسبت به میزان خونی که بطن می‌تواند در خود جای دهد کاهش دهد، اما از حرکت خون جلوگیری نکرده و منجر به انسداد جریان خون نمی‌شود. | ||
== علائم == | == علائم == | ||
تنگی نفس | * احساس درد در قفسه سینه | ||
* تنگی نفس | |||
* غش کردن | |||
* سرگیجه | |||
علائم دیگری که ممکن است در هر زمانی رخ دهد عبارتاند از: | |||
* خستگی | |||
* تنگی نفس | |||
* تپش قلب | |||
* آریتمی قلب | |||
* فشار خون بالا | |||
== علت == | |||
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک معمولاً به دلیل تغییرات در ژن‌ها (جهش ژنی) ایجاد می‌شود که سبب ضخیم شدن عضله قلب می‌شود. یعنی بیشتر یک بیماری ژنتیکی است. | |||
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک معمولاً دیوارهی عضلانی (سپتوم) بین دو حفره پایینی قلب (بطن) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در کاردیومیوپاتی انسدادی و غیرانسدادی محفظه اصلی پمپاژ خون در قلب، یعنی بطن چپ، ممکن است سفت شود. این موضوع سبب می‌شود که قلب به سختی به حالت آرامش بازگردد و میزان خونی که بطن می‌تواند در هر ضربان قلب نگه دارد و به بدن بفرستد را کاهش می‌دهد. | |||
علائم | کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک همچنین منجر به بازآرایی سلول‌های عضله قلب یا اختلال میوفیبر می‌شود. این موضوع می‌تواند سبب ایجاد آریتمی در برخی افراد شود. | ||
== تشخیص == | |||
تشخیص کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک معمولاً بر اساس موارد ذیل صورت می‌پذیرد: | |||
=== پرونده پزشکی فرد === | |||
پزشک شما سوالاتی پیرامون علائم و سوابق خانوادگیتان خواهد پرسید. | |||
=== معاینات === | |||
پزشک به ضربان قلب و طریقه تنفس شما از ریه ها گوش خواهد داد. افرادی که به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک انسداد مبتلا هستند، احتمالا ضربان قلب غیر معمولی دارند. | |||
=== آزمایشات پزشکی === | |||
اکوکاردیوگرام یکی از رایج ترین آزمایشاتی است که در تشخیص کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک استفاده می‌شود. زیرا ضخیم شدن دیواره های قلب در اکو قابل تشخیص می‌شود. سایر آزمایشاتی که از بیماران گرفته می‌شود شامل آزمایش خون، الکتروکاردیوگرام، اشعه ایکس از سینه، تست ورزش، کاتتریزاسیون قلبی و ام آر آی می‌باشد. | |||
== درمان == | |||
=== درمان دارویی === | |||
داروها اغلب برای درمان علائم و جلوگیری از عوارض HCM استفاده می‌شوند و می‌توانند به آرامش قلب و کاهش درجه انسداد کمک کنند تا قلب بتواند به طور مؤثرتری پمپاژ کند. مسدودکننده‌های بتا و مسدودکننده‌های کانال کلسیم دو دسته از داروهایی هستند که ممکن است تجویز شوند. اگر آریتمی دارید، پزشک ممکن است داروهایی برای کنترل ضربان قلب یا کاهش بروز آریتمی تجویز کند. | |||
ممکن است به شما گفته شود که از مصرف برخی داروها مانند نیترات‌ها اجتناب کنید، زیرا فشار خون را کاهش می‌دهند. همچنین استفاده از دیگوکسین سبب افزایش نیروی انقباض قلب می‌شود. | |||
هم علائم انسدادی و هم غیرانسدادی HCM ممکن است با دارو درمان شوند. اگر نارسایی قلبی رخ دهد، درمان با هدف کنترل آن از طریق داروهای نارسایی قلبی و تغییر رژیم غذایی انجام می‌شود. پزشک شما درباره اینکه کدام نسخه‌ها برای شما بهترین هستند صحبت خواهد کرد. شما نباید بدون دستور پزشک از داروها استفاده کنید. | |||
=== روش‌های جراحی === | |||
روش‌های مورد استفاده برای درمان HCM عبارتاند از: | |||
==== جراحی برای برداشتن بخشی از سپتوم (مایکتومی سپتال) ==== | |||
در طی این روش جراحی، جراح مقدار کمی از دیواره ضخیم شده سپتوم قلب را برمی‌دارد تا مجرای خروجی (مسیری که خون طی میکند) را از بطن چپ به آئورت باز کند. | |||
==== فرسایش اتانول ==== | |||
ابتدا یک متخصص قلب (پزشک قلب) کاتتریزاسیون (وارد کردن نوعی لوله به قلب) قلبی را انجام می‌دهد تا شریان کرونر کوچکی را که جریان خون را به سپتوم تأمین میکند، پیدا کند. یک کاتتر بالونی به داخل شریان وارد شده و باد می‌شود. یک ماده حاجب برای تعیین محل دیواره متورم سپتوم که راه عبور از بطن چپ به آئورت را باریک میکند، تزریق می‌شود. هنگامی که ناحیه غیرطبیعی پیدا می‌شود، مقدار کمی الکل خالص از طریق کاتتر تزریق می‌شود. الکل در تماس، سلول‌ها را می‌کشد و سبب حمله قلبی کوچک و کنترل شده می‌شود. سپس سپتوم در ماه‌های بعد به اندازه‌ی طبیعی‌تری کوچک می‌شود و مسیر جریان خون را باز میکند. | |||
=== درمان‌های خانگی === | |||
== | ==== [[رژیم غذایی]] مناسب ==== | ||
آب کافی را در رژیم غذایی حفظ کنید، مگر اینکه پزشک مصرف مایعات را برای شما محدود کند (ممکن است محدودیت مایعات و نمک برای برخی از بیماران در صورت وجود علائم نارسایی قلبی ضروری باشد). از متخصص قلب و عروق خود در مورد دستورالعمل‌های خاص مایعات و رژیم غذایی، از جمله اطلاعات لازم در مورد نوشیدنی‌های الکلی و محصولات کافئین‌دار سؤال کنید. | |||
کاردیومیوپاتی | ==== [[ورزش]] ==== | ||
پزشک به شما می‌گوید که آیا می‌توانید ورزش کنید یا خیر. اکثر افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی قادر به انجام تمرینات هوازی غیررقابتی هستند. بااین‌حال، پزشک ممکن است از شما بخواهد که بر اساس علائم و شدت بیماری که دارید، ورزش نکنید. بلند کردن وزنه‌های سنگین توصیه نمی‌شود. | |||
==== چکاپ و ویزیت‌های منظم ==== | |||
بیماران مبتلا به HCM باید یک ویزیت پیگیری سالانه با متخصص قلب خود، برای نظارت بر وضعیت خود، داشته باشند. زمانی که HCM برای اولین بار تشخیص داده می‌شود، قرار ملاقات‌های بعدی ممکن است بیشتر باشد. | |||
[[رده:بیماری‌های ژنتیکی]] | |||
[[رده:بیماری]] | |||
[[رده:بیماری‌های قلبی]] | |||
نسخهٔ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۴
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (به انگلیسی: cardiomyopathy) نوعی بیماری قلبی است که منجر ضخیم شدن عضله قلب در سپتوم می‌شود. این بیماری ارثی است و علائمی مانند تنگی نفس، درد قفسه سینه و آریتمی قلبی ایجاد میکند. اکثر افراد مبتلا به این بیماری در معرض خطر ایست ناگهانی قلبی قرار دارند.
| اطلاعات بیماری | |
|---|---|
| نشانه ها: | احساس درد در قفسه سینه، تنگی نفس، غش کردن، سرگیجه، خستگی، تپش قلب، آریتمی قلب، فشار خون بالا |
| گونه ها: | انسدادی، غیرانسدادی |
| علت(ها): | جهش ژنی |
| روش تشخیص: | معاینه‌های فیزیکی، اکوکاردیوگرام، آزمایش خون، الکتروکاردیوگرام، اشعه ایکس از سینه، تست ورزش، کاتتریزاسیون قلبی و ام آر آی |
| روش های درمان: | دارو، جراحی، اصلاح سبک زندگی |
انواع
کاردیومیوپاتی انسدادی
سپتوم ضخیم شده ممکن است سبب کوچک شدن بطن شود که می‌تواند جریان خون از بطن چپ به آئورت را مسدود کرده یا کاهش دهد (وضعیتی به نام انسداد مجرای خروجی). برای غلبه بر تنگی یا انسداد، بطن‌ها باید با شدت بیشتری خون پمپاژ کنند. این نوع کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، کاردیومیوپاتی انسدادی هیپرتروفیک (HOCM) نامیده می‌شود.
کاردیومیوپاتی غیرانسدادی
HCM همچنین ممکن است سبب ضخیم شدن در سایر قسمت‌های عضله قلب شما شود، مانند انتهای پایینی قلب (به نام رأس)، بطن راست یا در بطن چپ. در این موارد، کاردیومیوپاتی غیرانسدادی هیپرتروفیک نامیده می‌شود. اگرچه نوع غیرانسدادی ممکن است ظرفیت قلب را نسبت به میزان خونی که بطن می‌تواند در خود جای دهد کاهش دهد، اما از حرکت خون جلوگیری نکرده و منجر به انسداد جریان خون نمی‌شود.
علائم
- احساس درد در قفسه سینه
- تنگی نفس
- غش کردن
- سرگیجه
علائم دیگری که ممکن است در هر زمانی رخ دهد عبارتاند از:
- خستگی
- تنگی نفس
- تپش قلب
- آریتمی قلب
- فشار خون بالا
علت
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک معمولاً به دلیل تغییرات در ژن‌ها (جهش ژنی) ایجاد می‌شود که سبب ضخیم شدن عضله قلب می‌شود. یعنی بیشتر یک بیماری ژنتیکی است.
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک معمولاً دیوارهی عضلانی (سپتوم) بین دو حفره پایینی قلب (بطن) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در کاردیومیوپاتی انسدادی و غیرانسدادی محفظه اصلی پمپاژ خون در قلب، یعنی بطن چپ، ممکن است سفت شود. این موضوع سبب می‌شود که قلب به سختی به حالت آرامش بازگردد و میزان خونی که بطن می‌تواند در هر ضربان قلب نگه دارد و به بدن بفرستد را کاهش می‌دهد.
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک همچنین منجر به بازآرایی سلول‌های عضله قلب یا اختلال میوفیبر می‌شود. این موضوع می‌تواند سبب ایجاد آریتمی در برخی افراد شود.
تشخیص
تشخیص کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک معمولاً بر اساس موارد ذیل صورت می‌پذیرد:
پرونده پزشکی فرد
پزشک شما سوالاتی پیرامون علائم و سوابق خانوادگیتان خواهد پرسید.
معاینات
پزشک به ضربان قلب و طریقه تنفس شما از ریه ها گوش خواهد داد. افرادی که به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک انسداد مبتلا هستند، احتمالا ضربان قلب غیر معمولی دارند.
آزمایشات پزشکی
اکوکاردیوگرام یکی از رایج ترین آزمایشاتی است که در تشخیص کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک استفاده می‌شود. زیرا ضخیم شدن دیواره های قلب در اکو قابل تشخیص می‌شود. سایر آزمایشاتی که از بیماران گرفته می‌شود شامل آزمایش خون، الکتروکاردیوگرام، اشعه ایکس از سینه، تست ورزش، کاتتریزاسیون قلبی و ام آر آی می‌باشد.
درمان
درمان دارویی
داروها اغلب برای درمان علائم و جلوگیری از عوارض HCM استفاده می‌شوند و می‌توانند به آرامش قلب و کاهش درجه انسداد کمک کنند تا قلب بتواند به طور مؤثرتری پمپاژ کند. مسدودکننده‌های بتا و مسدودکننده‌های کانال کلسیم دو دسته از داروهایی هستند که ممکن است تجویز شوند. اگر آریتمی دارید، پزشک ممکن است داروهایی برای کنترل ضربان قلب یا کاهش بروز آریتمی تجویز کند.
ممکن است به شما گفته شود که از مصرف برخی داروها مانند نیترات‌ها اجتناب کنید، زیرا فشار خون را کاهش می‌دهند. همچنین استفاده از دیگوکسین سبب افزایش نیروی انقباض قلب می‌شود.
هم علائم انسدادی و هم غیرانسدادی HCM ممکن است با دارو درمان شوند. اگر نارسایی قلبی رخ دهد، درمان با هدف کنترل آن از طریق داروهای نارسایی قلبی و تغییر رژیم غذایی انجام می‌شود. پزشک شما درباره اینکه کدام نسخه‌ها برای شما بهترین هستند صحبت خواهد کرد. شما نباید بدون دستور پزشک از داروها استفاده کنید.
روش‌های جراحی
روش‌های مورد استفاده برای درمان HCM عبارتاند از:
جراحی برای برداشتن بخشی از سپتوم (مایکتومی سپتال)
در طی این روش جراحی، جراح مقدار کمی از دیواره ضخیم شده سپتوم قلب را برمی‌دارد تا مجرای خروجی (مسیری که خون طی میکند) را از بطن چپ به آئورت باز کند.
فرسایش اتانول
ابتدا یک متخصص قلب (پزشک قلب) کاتتریزاسیون (وارد کردن نوعی لوله به قلب) قلبی را انجام می‌دهد تا شریان کرونر کوچکی را که جریان خون را به سپتوم تأمین میکند، پیدا کند. یک کاتتر بالونی به داخل شریان وارد شده و باد می‌شود. یک ماده حاجب برای تعیین محل دیواره متورم سپتوم که راه عبور از بطن چپ به آئورت را باریک میکند، تزریق می‌شود. هنگامی که ناحیه غیرطبیعی پیدا می‌شود، مقدار کمی الکل خالص از طریق کاتتر تزریق می‌شود. الکل در تماس، سلول‌ها را می‌کشد و سبب حمله قلبی کوچک و کنترل شده می‌شود. سپس سپتوم در ماه‌های بعد به اندازه‌ی طبیعی‌تری کوچک می‌شود و مسیر جریان خون را باز میکند.
درمان‌های خانگی
رژیم غذایی مناسب
آب کافی را در رژیم غذایی حفظ کنید، مگر اینکه پزشک مصرف مایعات را برای شما محدود کند (ممکن است محدودیت مایعات و نمک برای برخی از بیماران در صورت وجود علائم نارسایی قلبی ضروری باشد). از متخصص قلب و عروق خود در مورد دستورالعمل‌های خاص مایعات و رژیم غذایی، از جمله اطلاعات لازم در مورد نوشیدنی‌های الکلی و محصولات کافئین‌دار سؤال کنید.
ورزش
پزشک به شما می‌گوید که آیا می‌توانید ورزش کنید یا خیر. اکثر افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی قادر به انجام تمرینات هوازی غیررقابتی هستند. بااین‌حال، پزشک ممکن است از شما بخواهد که بر اساس علائم و شدت بیماری که دارید، ورزش نکنید. بلند کردن وزنه‌های سنگین توصیه نمی‌شود.
چکاپ و ویزیت‌های منظم
بیماران مبتلا به HCM باید یک ویزیت پیگیری سالانه با متخصص قلب خود، برای نظارت بر وضعیت خود، داشته باشند. زمانی که HCM برای اولین بار تشخیص داده می‌شود، قرار ملاقات‌های بعدی ممکن است بیشتر باشد.