داریوش بزرگ

داریوش بزرگ متولد 550 ق. م به عنوان پادشاه ایران در سلسله هخامنشیان بود. داریوش بزرگ در تاریخ 522 ق. م بعد از گئومات به پادشاهی رسید و تا تاریخ 486 ق. م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تخت جمشید، شوش و هگمتانه بود. سرانجام بعد از داریوش بزرگ، خشایارشا بزرگ به پادشاهی رسید.وی در سال ۵۲۲ پیش از میلاد، با کمک چندی از بزرگان هفت خانوادهٔ اشرافی پارسی با کشتن گئومات مغ بر تخت نشست. پس از آن به فرونشاندن شورش‌های درون‌مرزی پرداخت. فرمانروایی شاهنشاهی را استحکام بخشید و سرزمین‌هایی چند به شاهنشاهی افزود. آغاز ساخت پارسه (تخت جمشید) در زمان پادشاهی او بود.

از دیگر کارهای او حفر راه آبی بود که دریای سرخ را به رود نیل و از آن سو به دریای مدیترانه پیوند می‌داد. آرامگاه او در دل کوه رحمت در جایی به نام نقش رستم در مرودشت فارس (نزدیک شیراز) است. پس از جهانگیری کوروش بزرگ و کمبوجیه سراسر خاورمیانه و آسیای کوچک جزو قلمرو او محسوب می‌گردید.

پادشاهان ایران

داریوش بزرگ
لقب(ها):	شاه بزرگ، شاه شاهان، شاه پارس، شاه بابل، فرعون مصر
تاریخ تولد:	550 ق. م
تاریخ فوت:	486 ق. م
محل دفن:	نقش رستم
سلسله:	هخامنشیان
قلمرو:	از رود سند و ماورالنهر در شرق تا ترکیه و دریای مدیترانه و مصر در غرب
مرکز حکومت:	تخت جمشید، شوش و هگمتانه
شاه قبلی:	گئومات
شاه بعدی:	خشایارشا بزرگ
آغاز سلطنت:	522 ق. م
پایان سلطنت:	486 ق. م
نام پدر:	ویشتاسب
همسر(ها):	آتوسا، آرتیستون، پارمیس، فراتاگون، فیدیما، دختر گئوبروه
فرزند(ان):	ارته‌برزن، خشایارشا، آریابیگنه، آرشام، ماسیشته، هخامنش، گئوبروه، آریامرد، ابروکومس، هیپرانت، ارته‌زوستر
خویشاوندی:	پسر ویشتاسب و روزگونه

قلمرو

در منابع قلمرو حکومت داریوش بزرگ 'از رود سند و ماورالنهر در شرق تا ترکیه و دریای مدیترانه و مصر در غرب' ذکر شده است.

درگذشت

داریوش بزرگ سرانجام در تاریخ 486 ق. م