شاپور یکم

شاپور یکم متولد 215 م در گور، شاهنشاهی اشکانی به عنوان پادشاه ایران در سلسله ساسانیان بود. شاپور یکم در تاریخ 240 م بعد از اردشیر بابکان به پادشاهی رسید و تا تاریخ 270 م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تیسفون بود. سرانجام بعد از شاپور یکم، هرمز یکم به پادشاهی رسید.در زمان زندگی پدر بر تخت نشست. او توانست بر سه امپراتور روم پیروز شود: کشته شدن گوردیان سوم، اسارت والرین و زانو زدن وی در مقابل شاپور یکم و باج گرفتن از فیلیپ عرب

پادشاهان ایران

شاپور یکم
لقب(ها):	شاه بزرگ شاهنشاه ایران و انیران
تاریخ تولد:	215 م
محل تولد:	گور، شاهنشاهی اشکانی
تاریخ فوت:	270 م
محل فوت:	بیشاپور، ایران‌شهر
علت مرگ:	مرگ طبیعی
سلسله:	ساسانیان
قلمرو:	از سند و خوارزم تا بین‌النهرین، امارات و قطر
مرکز حکومت:	تیسفون
شاه قبلی:	اردشیر بابکان
شاه بعدی:	هرمز یکم
آغاز سلطنت:	240 م
پایان سلطنت:	270 م
نام پدر:	اردشیر بابکان
همسر(ها):	خوریم گودرز، نضیره
فرزند(ان):	هرمز یکم، بهرام یکم، نرسه، شاپور میشانشاه، شاپوردختک، میریان سوم، آذرآناهید
خویشاوندی:	پسر اردشیر یکم

قلمرو

در منابع قلمرو حکومت شاپور یکم 'از سند و خوارزم تا بین‌النهرین، امارات و قطر' ذکر شده است.

درگذشت

شاپور یکم سرانجام در تاریخ 270 م در بیشاپور، ایران‌شهر درگذشت. که علت مرگ او در منابع 'مرگ طبیعی' ذکر شده است. محل دفن او، می‎باشد.