درخواست اصلاح

شاپور یکم

از دانشنامه ویکیدا

شاپور یکم متولد 215 م در گور به عنوان پادشاه ایران در سلسله ساسانیان بود. شاپور یکم در تاریخ 240 م بعد از اردشیر بابکان به پادشاهی رسید و تا تاریخ 270 م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تیسفون بود. سرانجام بعد از شاپور یکم، هرمز یکم به پادشاهی رسید.

پادشاهان ایران
پادشاهان ایران
شاپور یکم
لقب(ها): شاه بزرگ شاهنشاه ایران و انیران
تاریخ تولد: 215 م
محل تولد: گور (اردشیر خوره)
تاریخ فوت: 270 م
محل فوت: بیشاپور
علت مرگ: مرگ طبیعی
سلسله: ساسانیان
قلمرو: از سند و خوارزم تا بین‌النهرین، امارات و قطر
مرکز حکومت: تیسفون
شاه قبلی: اردشیر بابکان
شاه بعدی: هرمز یکم
آغاز سلطنت: 240 م
پایان سلطنت: 270 م
نام پدر: اردشیر بابکان
همسر(ها): خوریم گودرز، نضیره
فرزند(ان): هرمز یکم، بهرام یکم، نرسه، شاپور میشانشاه، شاپوردختک، میریان سوم، آذرآناهید
خویشاوندی: پسر اردشیر یکم

شاپور اول در زمان زندگی پدر بر تخت نشست. او توانست بر سه امپراتور روم پیروز شود: کشته شدن گوردیان سوم، اسارت والرین و زانو زدن وی در مقابل شاپور یکم و باج گرفتن از فیلیپ عرب که در دوره پادشاهی او اتفاق افتاد.

قلمرو

در منابع قلمرو حکومت شاپور یکم 'از سند و خوارزم تا بین‌النهرین، امارات و قطر' ذکر شده است.

درگذشت

شاپور یکم سرانجام در تاریخ 270 م در بیشاپور درگذشت.