شاپور یکم
شاپور یکم متولد 215 م در گور به عنوان پادشاه ایران در سلسله ساسانیان بود. شاپور یکم در تاریخ 240 م بعد از اردشیر بابکان به پادشاهی رسید و تا تاریخ 270 م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تیسفون بود. سرانجام بعد از شاپور یکم، هرمز یکم به پادشاهی رسید.
شاپور اول در زمان زندگی پدر بر تخت نشست. او توانست بر سه امپراتور روم پیروز شود: کشته شدن گوردیان سوم، اسارت والرین و زانو زدن وی در مقابل شاپور یکم و باج گرفتن از فیلیپ عرب که در دوره پادشاهی او اتفاق افتاد.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت شاپور یکم 'از سند و خوارزم تا بینالنهرین، امارات و قطر' ذکر شده است.
درگذشت
شاپور یکم سرانجام در تاریخ 270 م در بیشاپور درگذشت.