انگور

اَنگور، با نام علمی: vinifera، یکی از میوه‌هایی است که از زمان‌های بسیار قدیم مورد استفاده بوده است. انگور از درختان مثمر و دائمی به شمار می‌رود؛ میوه این گیاه به صورت خوشه‌ای ظاهر شده و دارای گونه‌های مختلفی است که استفاده‌های مختلفی از آن به ویژه برای تازه خوری، کشمش، شیره انگور، آبغوره، غوره شور و غیره می‌شود. نام درخت انگور با عنوان‌های تاک، مو و رَز نیز معرفی می‌شود.

درخت انگور در بیشتر مناطق رشد می‌کند. برای رشد نیاز به خاک، دمای مناسب، نور خورشید، آبیاری و کود دارد.

انگور یاقوتی؛ استان سیستان و بلوچستان خاستگاه اصلی انگورهای یاقوتی سرخ و سفید است. یاقوتی از انگورهای بی‌دانه است.

اطلاعات
طبع در طب سنتی:	طبع انگور گرم است.
فرمانرو:	گیاهان
شاخه:	گیاهان
رده:	دولپه‌ای‌ها
راسته:	انگوریان
تیره:	انگوریان
نام علمی:	vinifera
نام های دیگر:	درخت انگور با نام‌های دیگر تاک، مو و رَز معرفی می‌شوند.

درخت انگور به آب و هوای گرم و معتدل نیاز دارد، دارای سیستم ریشه‌ای عمیق و آبیاری متوسط​​ است.

درخت تاک مقاوم به خشکی است، به خصوص اگر در خاک های عمیق واقع شود، مقاومت کم در برابر رطوبت دارد و اگر در جنگل ها پیدا شود، مقاومت باد متوسط ​​تا خوبی دارد. گرده افشانی این درخت توسط باد انجام شده و به حشرات نیازی نیست.

انگور یک درختچه کوهنوردی است که با پیچک خود به راحتی از موانع و درختان همسایه عبور می‌کند و طول آن به 10 تا 15 متر می‌رسد. این گیاه از نوع بلوغ، مایل به سفید در سطح پایین دمبرگ است، دارای گل‌های کوچک و پیچیده به صورت خوشه‌های پیچیده است. کاسه گل با 5 فنجان دندانه دار، از 5 گلبرگ آزاد و 5 پرچم تشکیل شده و رنگ‌های مختلف آن متناسب با نژادهای مختلف این میوه است.