سلطان خلیل

سلطان خلیل یا ابوالفتح سلطان خلیل متولد 858 ق در تبریز به عنوان پادشاه ایران در سلسله آق‌قویونلوها بود. سلطان خلیل در تاریخ 882 ق بعد از اوزون حسن به پادشاهی رسید و تا تاریخ 883 ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تبریز بود. سرانجام بعد از سلطان خلیل، سلطان یعقوب به پادشاهی رسید. فرزند اوزون حسن دومین پادشاه آق‌قویونلو بود که در سال ۱۴۷۸ بر بخش‌های بزرگی از ایران حکومت کرد. سلطان خلیل پیش از رسیدن به سلطنت، والی ولایت فارس بود. سلطان خلیل پس از پدرش اوزون حسن به سلطنت رسید؛ اما با برادرانش به ستیز برخاست. یکی از برادرانش به نام مقصود را کشته و دیگر برادرانش یعقوب و یوسف را تبعید کرد. در همین سال، عمویش مرادبیگ بایندر را مغلوب کرده و سیاست مرکزگرایی را در پیش گرفت؛ اما بزرگان آق‌قویونلو از این سیاست ناراضی بودند.

دیری نپایید که سلطان خلیل در نزدیکی خوی از طرف حامیان برادر ۱۴ ساله‌اش سلطان یعقوب شکست خورد و بدین ترتیب سلطنت آق‌قویونلو به برادرش منتقل شد.

پادشاهان ایران

سلطان خلیل
نام کامل:	ابوالفتح سلطان خلیل
تاریخ تولد:	858 ق
محل تولد:	تبریز
تاریخ فوت:	883 ق
محل فوت:	تبریز
علت مرگ:	به دستور برادرش سلطان یعقوب اعدام شد.
سلسله:	آق‌قویونلوها
قلمرو:	عراق، ارمنستان، آذربایجان، شرق آناتولی تا مرکز و جنوب شرق ایران
مرکز حکومت:	تبریز
شاه قبلی:	اوزون حسن
شاه بعدی:	سلطان یعقوب
آغاز سلطنت:	882 ق
پایان سلطنت:	883 ق
نام پدر:	اوزون حسن
فرزند(ان):	سلطان الوند

قلمرو

در منابع قلمرو حکومت سلطان خلیل 'عراق، ارمنستان، آذربایجان، شرق آناتولی تا مرکز و جنوب شرق ایران' ذکر شده است.

درگذشت

سلطان خلیل سرانجام در تاریخ 883 ق در تبریز درگذشت که علت مرگ او در منابع 'به دستور برادرش سلطان یعقوب اعدام شد.' ذکر شده است. محل دفن او، می‎باشد.