سلطان خلیل
سلطان خلیل یا ابوالفتح سلطان خلیل متولد 858 ه.ق در تبریز یکی از شاهان سلسله آققویونلوها بود. سلطان خلیل در تاریخ 882 ه.ق بعد از اوزون حسن به پادشاهی رسید و تا تاریخ 883 ه.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تبریز بود. سرانجام بعد از سلطان خلیل، سلطان یعقوب به پادشاهی رسید.
او فرزند اوزون حسن و دومین پادشاه آققویونلو بود که در سال ۱۴۷۸ م. بر بخشهای بزرگی از ایران حکومت کرد. سلطان خلیل پیش از رسیدن به سلطنت، والی ولایت فارس بود. سلطان خلیل پس از پدرش اوزون حسن به سلطنت رسید؛ اما با برادرانش به ستیز برخاست. یکی از برادرانش به نام مقصود را کشته و دیگر برادرانش یعقوب و یوسف را تبعید کرد. در همین سال، عمویش مرادبیگ بایندر را مغلوب کرده و سیاست مرکزگرایی را در پیش گرفت؛ اما بزرگان آققویونلو از این سیاست ناراضی بودند.
دیری نپایید که سلطان خلیل در نزدیکی خوی از طرف حامیان برادر ۱۴ سالهاش سلطان یعقوب شکست خورد و بدین ترتیب سلطنت آققویونلو به برادرش منتقل شد.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت سلطان خلیل 'عراق، ارمنستان، آذربایجان، شرق آناتولی تا مرکز و جنوب شرق ایران' ذکر شده است.
درگذشت
سلطان خلیل سرانجام در تاریخ 883 ه.ق در تبریز و به دستور برادرش سلطان یعقوب اعدام شد.