محمود یکم سلجوقی: تفاوت میان نسخهها
جز (EliasGh صفحهٔ محمود یکم را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به محمود یکم سلجوقی منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''محمود یکم''' یا '''ناصرالدین محمود یکم''' متولد | '''محمود یکم''' یا '''ناصرالدین محمود یکم''' متولد 480 ق به عنوان پادشاه ایران در سلسله [[سلجوقیان]] بود. محمود یکم در تاریخ 485 ق بعد از [[ملکشاه]] به پادشاهی رسید و تا تاریخ 487 ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او [[اصفهان]] بود. سرانجام بعد از محمود یکم، [[برکیارق]] به پادشاهی رسید.[[پرونده:پادشاهان-ایران.png|جایگزین=پادشاهان ایران|بندانگشتی|پادشاهان ایران{{شاه و خلیفه|نام(های)=محمود یکم|نام کامل=ناصرالدین محمود یکم|لقب(ها)=ناصرالدین|تاریخ تولد= 480 ق |محل تولد=|تاریخ فوت= 487 ق |محل فوت=اصفهان|علت مرگ=او در هفت سالگی از بیماری آبله درگذشت. |محل دفن=اصفهان|سلسله=سلجوقیان|قلمرو= ماوراءالنهر، خراسان بزرگ، فلات ایران، عراق، عمان، سوریه، فلسطین، حجاز، آناتولی و قفقاز جنوبی|مرکز حکومت=اصفهان|وزیر اعظم=|شاه قبلی=ملکشاه|شاه بعدی=برکیارق|آغاز سلطنت= 485 ق |پایان سلطنت= 487 ق |نام پدر=ملکشاه|نام مادر=|همسر(ها)=|فرزند(ان)=|خویشاوندی=}}]]او چهارمین پادشاه سلجوقی به مدت یک سال و اندی از ۴۸۵ تا ۴۸۷ ه.ق پادشاهی حکومت سلجوقی را بر عهده داشت. با مرگ ملکشاه، مادر محمود، [[ترکان خاتون (همسر ملکشاه)|ترکان خاتون]]، خلیفه المقتدی را مجبور به خطبه خواندن به نام محمود کرد و به این ترتیب محمود در سال ۴۸۵ ه.ق در حالی که چهار سال بیشتر نداشت به پادشاهی برگزیده شد و پس از فرار برادرش برکیارق از اصفهان به ری، محمود در اصفهان تاجگذاری کرد. | ||
بعد از مدت کوتاهی با شورش [[تتش]] برادر ملکشاه و مرگ ترکان خاتون، برکیارق برای درخواست یاری برای مقابله با تتش به اصفهان نزد محمود آمد؛ ولی محمود سه روز پس از ورود برکیارق به علت بیماری آبله در گذشت و حکومت به کیارق رسید. | |||
== قلمرو == | == قلمرو == | ||
در منابع قلمرو حکومت محمود یکم ' ماوراءالنهر، خراسان بزرگ، فلات ایران، عراق، عمان، سوریه، فلسطین، حجاز، آناتولی و قفقاز جنوبی' ذکر شده است. | در منابع قلمرو حکومت محمود یکم ' ماوراءالنهر، خراسان بزرگ، فلات ایران، عراق، عمان، سوریه، فلسطین، حجاز، آناتولی و قفقاز جنوبی' ذکر شده است. | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
محمود یکم سرانجام در تاریخ | محمود یکم سرانجام در تاریخ 487 ق در اصفهان درگذشت که علت مرگ او در منابع 'او در هفت سالگی از بیماری آبله درگذشت.' ذکر شده است. محل دفن او، اصفهان میباشد. | ||
[[رده:شاهان ایران]] | |||
[[رده:شاهان سلجوقی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۳
محمود یکم یا ناصرالدین محمود یکم متولد 480 ق به عنوان پادشاه ایران در سلسله سلجوقیان بود. محمود یکم در تاریخ 485 ق بعد از ملکشاه به پادشاهی رسید و تا تاریخ 487 ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او اصفهان بود. سرانجام بعد از محمود یکم، برکیارق به پادشاهی رسید.
او چهارمین پادشاه سلجوقی به مدت یک سال و اندی از ۴۸۵ تا ۴۸۷ ه.ق پادشاهی حکومت سلجوقی را بر عهده داشت. با مرگ ملکشاه، مادر محمود، ترکان خاتون، خلیفه المقتدی را مجبور به خطبه خواندن به نام محمود کرد و به این ترتیب محمود در سال ۴۸۵ ه.ق در حالی که چهار سال بیشتر نداشت به پادشاهی برگزیده شد و پس از فرار برادرش برکیارق از اصفهان به ری، محمود در اصفهان تاجگذاری کرد.
بعد از مدت کوتاهی با شورش تتش برادر ملکشاه و مرگ ترکان خاتون، برکیارق برای درخواست یاری برای مقابله با تتش به اصفهان نزد محمود آمد؛ ولی محمود سه روز پس از ورود برکیارق به علت بیماری آبله در گذشت و حکومت به کیارق رسید.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت محمود یکم ' ماوراءالنهر، خراسان بزرگ، فلات ایران، عراق، عمان، سوریه، فلسطین، حجاز، آناتولی و قفقاز جنوبی' ذکر شده است.
درگذشت
محمود یکم سرانجام در تاریخ 487 ق در اصفهان درگذشت که علت مرگ او در منابع 'او در هفت سالگی از بیماری آبله درگذشت.' ذکر شده است. محل دفن او، اصفهان میباشد.