ساوه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ساوه''' شهری در استان مرکزی است. ساوه در حدود ۱۰۰ کیلومتری جنوب غربی تهران قرار گرفته است. براساس آخرین سرشماری در سال 1395، جمعیت ساوه برابر با ۲۲۰،۷۶۲ نفر و ۶۷،۲۳۰ خانوار می‌باشد. پرونده:میدان شهرداری، ساوه.jpg|جایگزین=میدان شهرداری، ساو...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'ه' به 'ه') |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
همچنین بزرگ‌ترین شهر صنعتی ایران با نام [[شهر صنعتی کاوه]] در نزدیکی ساوه قرار گرفته است. شهر صنعتی کاوه در فاصله ۱۰ کیلومتری از شهر ساوه واقع شده است. این شهرک صنعتی که در سال ۱۳۵۲ در شمال شرقی ساوه احداث شده، با وسعتی بالغ بر ۳۰۰۰ هکتار، میزبان بیش از ۶۰۰ واحد کارخانه تولیدی است. | همچنین بزرگ‌ترین شهر صنعتی ایران با نام [[شهر صنعتی کاوه]] در نزدیکی ساوه قرار گرفته است. شهر صنعتی کاوه در فاصله ۱۰ کیلومتری از شهر ساوه واقع شده است. این شهرک صنعتی که در سال ۱۳۵۲ در شمال شرقی ساوه احداث شده، با وسعتی بالغ بر ۳۰۰۰ هکتار، میزبان بیش از ۶۰۰ واحد کارخانه تولیدی است. | ||
== | == جاذبههای گردشگری == | ||
* مسجد جامع ساوه: این مسجد که در قرن یازدهم هجری توسط سلجوقیان ساخته شده است، دارای صحن، ایوان، مناره‌ای به ارتفاع ۱۴ متر، شبستان، گنبد کاشی‌کاری شده (به ارتفاع ۱۴ متر و قطر ۱۶ متر) و دو محراب با کتیبه‌های کوفی است. | * مسجد جامع ساوه: این مسجد که در قرن یازدهم هجری توسط سلجوقیان ساخته شده است، دارای صحن، ایوان، مناره‌ای به ارتفاع ۱۴ متر، شبستان، گنبد کاشی‌کاری شده (به ارتفاع ۱۴ متر و قطر ۱۶ متر) و دو محراب با کتیبه‌های کوفی است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۲
ساوه شهری در استان مرکزی است. ساوه در حدود ۱۰۰ کیلومتری جنوب غربی تهران قرار گرفته است. براساس آخرین سرشماری در سال 1395، جمعیت ساوه برابر با ۲۲۰،۷۶۲ نفر و ۶۷،۲۳۰ خانوار می‌باشد.
تاریخ
قدمت ساوه به قرن هفتم پیش از میلاد مسیح برمی‌گردد. در آن دوران، این شهر یکی از دژهای مستحکم مادی‌ها به شمار می‌رفت. با روی کار آمدن اشکانیان در ایران، ساوه با نام «ساوه‌کینه» شناخته می‌شد و از مراکز مهم این امپراتوری بود.
در قرن یازدهم هجری، ساوه محل سکونت دیلمیان و سپس سلجوقیان شد. حمله مغول در قرن سیزدهم ضربه مهلکی به ساوه زد، اما در دوران ایلخانیان، این شهر دوباره رونق گرفت. با حمله تیموریان، ساوه بار دیگر غارت شد. با روی کار آمدن صفویان، بر رونق ساوه افزوده شد.
در تابستان سال ۱۷۲۵، افغان‌ها پس از نبرد با طهماسب‌میرزا شهر ساوه را محاصره و تصرف کردند. سرانجام با انتخاب تهران به‌عنوان پایتخت رسمی ایران در دوره قاجار، ساوه اهمیت سابق خود را از دست داد و در اواسط قرن نوزدهم بسیاری از ساکنان آن به تهران مهاجرت کردند.
آب و هوا
ساوه دارای آب و هوای گرم و نیمه‌خشکی است. تابستان‌های ساوه بسیار گرم و خشک هستند و زمستان‌های این شهر خنک تا سرد بوده و بارندگی نسبی دارد.
اقتصاد
ساوه از نظر کشاورزی نیز شهر پر رونقی است. این شهر تولیدکننده‌ی عمده گندم و پنبه است. ساوه همچنین به‌خاطر انار، خربزه و طالبی باکیفیتش شهرت دارد.
همچنین بزرگ‌ترین شهر صنعتی ایران با نام شهر صنعتی کاوه در نزدیکی ساوه قرار گرفته است. شهر صنعتی کاوه در فاصله ۱۰ کیلومتری از شهر ساوه واقع شده است. این شهرک صنعتی که در سال ۱۳۵۲ در شمال شرقی ساوه احداث شده، با وسعتی بالغ بر ۳۰۰۰ هکتار، میزبان بیش از ۶۰۰ واحد کارخانه تولیدی است.
جاذبههای گردشگری
- مسجد جامع ساوه: این مسجد که در قرن یازدهم هجری توسط سلجوقیان ساخته شده است، دارای صحن، ایوان، مناره‌ای به ارتفاع ۱۴ متر، شبستان، گنبد کاشی‌کاری شده (به ارتفاع ۱۴ متر و قطر ۱۶ متر) و دو محراب با کتیبه‌های کوفی است.
- مسجد سرخ ساوه (مسجد انقلاب): این مسجد که قدمت آن به دوران سلجوقیان باز می‌گردد، دارای گنبدی آجری، مناره‌ای مربوط به قرن یازدهم، سه رواق و محرابی با تزئینات گچ‌بری و کتیبه در فضای داخلی است.
- آرامگاه امامزاده سلطان سید اسحق
- پل سرخده: این پل در جنوب شهر ساوه قرار دارد.
- کاروانسرای خمسه‌آباد
- قلعه‌های تاریخی: قلعه‌های اسماعیلیه (۳۵ کیلومتری)، آلویر و آردمین (۵۶ کیلومتری در مسیر همدان) و همچنین محوطه‌های باستانی آوه و الیشتر قرار دارند.